Νόμος είναι το δίκιο του πολίτη!

Η απεργία είναι ”ιερό δικαίωμα” των εργαζομένων. Υπό αυτή την έννοια θα πρέπει όλοι να κατακρίνουμε την κυβέρνηση που κατέφυγε στο απεχθές μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης των ναυτεργατών. Εσείς, όμως, ποια απόφαση θα παίρνατε αν ήσασταν στη θέση του κ. Κεφαλογιάννη και είχε αποκοπεί η νησιωτική Ελλάδα από την υπόλοιπη χώρα;

Δημοσιεύθηκε: 24 Φεβρουαρίου 2006 - 08:33

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Η απεργία είναι ”ιερό δικαίωμα” των εργαζομένων. Υπό αυτή την έννοια θα πρέπει όλοι να κατακρίνουμε την κυβέρνηση που κατέφυγε στο απεχθές μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης των ναυτεργατών.

Εσείς, όμως, ποια απόφαση θα παίρνατε αν ήσασταν στη θέση του κ. Κεφαλογιάννη και είχε αποκοπεί η νησιωτική Ελλάδα από την υπόλοιπη χώρα; Ίσως θα πρέπει να συζητήσουμε εκ νέου τα περί ”ιερών δικαιωμάτων”. Διότι είναι άλλο πράγμα η διαμαρτυρία και η διεκδίκηση και άλλο ο ωμός εκβιασμός του κοινωνικού συνόλου...

Αν ήσασταν στη θέση του κ. Κεφαλογιάννη θα είχατε πάρει την ίδια ακριβώς απόφαση. Θα προχωρούσατε στην πολιτική επιστράτευση των απεργών, προκειμένου να αποφύγετε την όξυνση των προβλημάτων που έχουν ήδη δημιουργηθεί στα νησιά μας.

Σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να απολογηθείτε στους αγρότες της Κρήτης για την τεράστια οικονομική τους ζημία, στους ακρίτες του Καστελόριζου που είναι υποχρεωμένοι να καλύπτουν τις ανάγκες τους μέσω της γειτονικής Τουρκίας!

Μα, θα πει κάποιος, με τον τρόπο αυτόν οι ναυτεργάτες είναι μόνιμα αποκλεισμένοι από το δικαίωμα της απεργίας. Ομοίως και οι εργαζόμενοι στις εταιρίες κοινής ωφέλειας, στη ΔΕΗ, στην ΕΥΔΑΠ, στον ΟΤΕ.

Κατά την άποψή μας αυτή είναι μία ακραία ερμηνεία. Όπως ακραία είναι και η λογική των συνδικαλιστών που έχουν οδηγήσει τη μισή Ελλάδα στην απόγνωση.

Ζούμε όλοι στην ίδια χώρα. Είμαστε συμπολίτες και όχι εχθροί στα χαρακώματα. Ο διάλογος είναι το μέσο εκείνο μέσω του οποίου μπορούν να επιλύονται τα όποια προβλήματα και όχι οι ακραίες συμπεριφορές.

Αλίμονο! Γνωρίζουν οι Έλληνες πολίτες ποια είναι τα αιτήματα της ΠΝΟ; Συνταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος της εργασίας! Ξέρετε κάποιο μέρος του κόσμου που να ισχύει κάτι τέτοιο; Επίσης, κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό των παροχών όλων των ταμείων τους.

Λες κι ο κρατικός προϋπολογισμός ανήκει στους πολίτες της Ουγκάντα και όχι της Ελλάδας! Ή το κοινωνικό σύνολο που σήμερα ταλαιπωρούν έχει δήθεν επιδείξει αναλγησία στο παρελθόν, όταν το ΝΑΤ είχε σοβαρά προβλήματα...

Έχουν κι άλλα αιτήματα. Όπως το να μην πληρώνουν το 3% και το 4% που πληρώνουν σήμερα προς την εφορία, αίτημα που ο υπουργός το βρήκε... λογικό και δίκαιο, όπως το ίδιο είπε για τα αιτήματά τους σχετικά με το συνταξιοδοτικό και το εφάπαξ. Πού, λοιπόν, δεν τα βρήκαν; Αυτό που μάλλον συμβαίνει είναι ότι κάποιοι θέλησαν τη σύγκρουση, ελπίζοντας να έχουν κομματικά οφέλη από όλη αυτή την ιστορία.

Και ένα συντεταγμένο κράτος έχει υποχρέωση να προστατεύει όλους τους πολίτες του και όχι να βρίσκει χαμένες ταυτότητες σε συνδικαλιστικές παρατάξεις...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.