Να γίνει η ΜΕΤΚΑ... Κλωνατέξ!

Στο στόχαστρο είναι τώρα ο Βαγγέλης. Γιατί να παίρνει τα έργα η ΜΕΤΚΑ και όχι οι μεσάζοντες; Ιδού το δήθεν μέγα ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει ο ελληνικός λαός! Λες και αν ετίθετο το ίδιο ερώτημα στους Γερμανούς πολίτες για μία γερμανική εταιρία, θα το συζητούσαν!

Δημοσιεύθηκε: 8 Δεκεμβρίου 2005 - 08:33

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Στο στόχαστρο είναι τώρα ο Βαγγέλης. Διότι στην Ελλάδα φθονούμε την επιτυχία και μισούμε τους πετυχημένους. ”Γιατί αυτός και όχι εγώ”; Μη δούμε άνθρωπο να προκόβει! Είμαστε έτοιμοι να τον κατασπαράξουμε.

Σε μία χώρα όπου το κέρδος θεωρείται ποινικό αδίκημα και η επιτυχία αποτέλεσμα διαφθοράς και απατεωνιάς, το επιχειρείν βρίσκεται υπό διωγμό και το μέλλον σε αμφισβήτηση…

Ο στόχος είναι τώρα ο κ. Μυτιληναίος. Γιατί να παίρνει τα έργα η ΜΕΤΚΑ και όχι οι μεσάζοντες; Ιδού το δήθεν μέγα ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει ο ελληνικός λαός! Λες και αν ετίθετο το ίδιο ερώτημα στους Γερμανούς πολίτες για μία γερμανική εταιρία, θα το συζητούσαν!

Είναι άλλο πράγμα να απαιτούμε διαφανείς διαδικασίες και άλλο πράγμα να θέλουμε να ρίξουμε έναν επιχειρηματία στην πυρά επειδή έχει κάνει επενδύσεις, προσφέρει θέσεις εργασίας και κερδίζει. Τι θα έπρεπε, δηλαδή, να συμβαίνει; Να γίνει η ΜΕΤΚΑ Κλωνατέξ; Ή να δουλεύει η ΜΕΤΚΑ (και η χ ΜΕΤΚΑ) με ζημία για να ικανοποιηθούν οι επικριτές της;

Ήμασταν και είμαστε υπέρ της κάθαρσης. Μόνο που την κάθαρση δεν την εννοούμε ως διαμάχη επιχειρηματικών συμφερόντων, αλλά ως έναν αγώνα για τη θέσπιση κανόνων ισονομίας.

Oι αναγνώστες μας θα θυμούνται ότι ακριβώς την ίδια θέση πήραμε και με την υπόθεση του ”βασικού μετόχου”. Δικαιωθήκαμε πλήρως! Όχι γιατί είμαστε πιο έξυπνοι από τους άλλους, αλλά διότι στις τοποθετήσεις μας προβάλλουμε πάντοτε τρεις άξονες:

Την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, το εθνικό συμφέρον και τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντική, την κοινή λογική.

Ο κ. Μυτιληναίος είναι ένας πλούσιος άνθρωπος. Φανταζόμαστε ότι μπορεί να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στην Ελβετία. Οι εργαζόμενοι της ΜΕΤΚΑ, όμως, δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια. Δεν έχουμε το περιθώριο να δωρίσουμε θέσεις εργασίας στη Ρωσία!

Μπορεί και οι δύο χώρες να είμαστε κάτω από το τόξο της Ορθοδοξίας, αλλά εμάς δεν μας περισσεύει χιτώνιο για να το προσφέρουμε σε άλλους!Tι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει ο κ. Μυτιληναίος να πάρει όλες τις δουλειές με την απειλή της απώλειας θέσεων εργασίας; Δεν λέμε αυτό και το επαναλαμβάνουμε για να γίνει περισσότερο σαφές.

Πρόκειται για σχιζοφρένεια. Πρώτα ”χτυπήθηκαν” οι κ. Μπόμπολας και Κόκκαλης και τώρα ήρθε η σειρά του κ. Μυτιληναίου. Ωραία, λοιπόν! Να τους εξαφανίσουμε από προσώπου γης. Θα εξυπηρετηθεί, άραγε, με αυτό τον τρόπον η διαφάνεια;

Δηλαδή, θα φύγουν τούτοι, οι ”άτιμοι”, και θα έρθουν οι άλλοι; Και γιατί οι άλλοι είναι ”τίμιοι” και τούτοι ”άτιμοι”; Κυκλοφορούν πιστοποιητικά εντιμότητας; Και αν ναι, ποιος τα εκδίδει;

Σε όλο τον κόσμο οι χώρες στηρίζουν τις εγχώριες βιομηχανίες τους. Πρεσβευτές κάνουν επίσημα διαβήματα σε ξένες κυβερνήσεις για να υποστηρίξουν τα συμφέροντα των εγχώριων βιομηχανιών τους. Ουδείς διανοείται να τους κατηγορήσει για ”διαπλοκή”.

Αν ένας Ελληνας πρεσβευτής κάνει κάτι ανάλογο, κινδυνεύει να εκτελεστεί στην πλατεία Συντάγματος με συνοπτικές διαδικασίες.

Θα σας δώσουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ελληνική επιχείρηση προσπάθησε την προηγούμενη δεκαετία να επεκταθεί στην Ιαπωνία. Στην επίσημη παρουσίαση των προϊόντων της ήταν όλοι παρόντες, πλην του Ελληνα εμπορικού ακολούθου! Αυτή είναι η κατάσταση...

Το πρόβλημα δεν είναι αν τις δουλειές τις παίρνει ο κ. Μυτιληναίος ή ο κ. Μπόμπολας, αλλά αν οι όροι είναι ίσοι ή καλύτεροι με εκείνους του ανταγωνισμού.

Μεταξύ μιας πρότασης της ΜΕΤΚΑ και ενός μεσάζοντα, ασφαλώς και πρέπει να επιλέξουμε τη ΜΕΤΚΑ, εφόσον πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις: α) δεν υπάρχει οικονομική ζημία για το Ελληνικό Δημόσιο, β) τηρηθούν όλες εκείνες οι διαδικασίες που εγγυώνται την ποιότητα του έργου.

Μία ΜΕΤΚΑ έχουμε. Αν κάποιος θέλει να δημιουργήσει άλλη μία, ο δρόμος είναι ανοικτός. Αρκεί να κάνει επενδύσεις και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας.

Σας φαίνεται η θέση αυτή υπέρ της ΜΕΤΚΑ; Σε μία χώρα όπου η δημόσια τοποθέτηση υπέρ μιας βιομηχανίας ή υπέρ των βιομηχανιών συνιστά έγκλημα, επειδή ο καθένας κρίνει ίσως εξ ιδίων τα αλλότρια, δεν φοβόμαστε να ”εγκληματήσουμε”.

Εμείς παίρνουμε αυτό το κρίμα στο λαιμό μας. Εκείνοι που πολεμούν με πείσμα τους Ελληνες επιχειρηματίες, τι κρίμα παίρνουν;

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.