Γιατί δεν θα παράγουμε ούτε καν γάλα!

”Θανάση! Πρόσεξε μην έχει λήξει το γάλα και πάθει κάτι το παιδί”. Αυτά μέχρις ότου πληροφορηθήκαμε ότι στην Ευρώπη υπάρχει 7ήμερο και 10ήμερο και όχι 4ήμερο για τη λήξη του γάλακτος! Εκεί χαλάρωσε η ”επιφυλακή”. Γιατί το ελληνικό γάλα όμως είναι τόσο ”ευαίσθητο”; Προς τι ο πόλεμος του γάλακτος; Μήπως επειδή σύντομα θα υποχρεωθούμε κι εμείς να εφαρμόσουμε το επταήμερο, οπότε και θα μπορεί να έρχεται φρέσκο γάλα από την Ευρώπη;

Δημοσιεύθηκε: 21 Οκτωβρίου 2005 - 08:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Η ημερομηνία λήξης στο γάλα ήταν πάντοτε ένας μόνιμος οικογενειακός εφιάλτης: ”Θανάση! Πρόσεξε μην έχει λήξει το γάλα και πάθει κάτι το παιδί”. Μέχρις ότου πληροφορηθήκαμε ότι στην Ευρώπη υπάρχει επταήμερο και δεκαήμερο και όχι τετραήμερο! Εκεί χαλάρωσε η ”επιφυλακή”.

Γιατί το ελληνικό γάλα όμως είναι τόσο ”ευαίσθητο”; Προς τι ο πόλεμος του γάλακτος; Μήπως επειδή σύντομα θα υποχρεωθούμε κι εμείς να εφαρμόσουμε το επταήμερο; Οπότε και θα μπορεί να έρχεται φρέσκο γάλα από την Ευρώπη;

Η ημερομηνία λήξης του γάλακτος έχει μακρά ιστορία, η οποία ανάγεται στα χρόνια του Αλ Καπόνε. Ναι! Ο αρχιμαφιόζος εισήγαγε πρώτος σε αυτό τον πλανήτη την ημερομηνία λήξης στο γάλα, όταν θέλησε να πλήξει τους ανταγωνιστές του! Αλλά αυτή είναι μία άλλη ιστορία...

Η ουσία είναι ότι στην Ελλάδα ανακαλύψαμε το τετραήμερο για να κλείσουμε την πόρτα στις εισαγωγές. Και επιπλέον το τετραήμερο αυξάνει την κατανάλωση. Ποια μάνα τολμάει να δώσει στα παιδιά της γάλα που έχει ”λήξει” την προηγούμενη μέρα; Το πετάει στα σκουπίδια ή το δίνει στα γατιά, αν τύχει κι έχει γάτες.

Οι γάτες, περιέργως, δεν παθαίνουν κάτι από το ”ληγμένο” γάλα. Κι αν κάποιος ισχυριστεί ότι οι γάτες έχουν πιο γερό στομάχι από το δικό μας, ίσως και να έχει δίκιο. Αλλά δεν έχει αναφερθεί μέχρι σήμερα πρόβλημα ούτε σε ανθρώπους που έχουν καταναλώσει ”ληγμένο γάλα” εντός δύο ή τριών ημερών από την ημερομηνία που αναγράφεται στο μπουκάλι!

Δεν είμαστε ειδικοί. Οι κατά τα άλλα ευαίσθητες υπηρεσίες του κράτους θα μπορούσαν να μας εξηγήσουν επαρκώς πότε κινδυνεύουμε και πότε δεν κινδυνεύουμε. Αν υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα στο δικό μας γάλα και, αν όχι, για ποιο λόγο οι δικοί μας κανόνες είναι διαφορετικοί από εκείνους των λοιπών Ευρωπαίων.

Στο ίδιο πλαίσιο θα μπορούσαν ίσως κάποιες άλλες υπηρεσίες να μας εξηγήσουν για ποιο λόγο το ελληνικό γάλα είναι από τα ακριβότερα στην Ευρώπη.

Τι θα συμβεί, τώρα, αν το τετραήμερο γίνει επταήμερο (για οκταήμερο μιλάνε, αλλά ας πάρουμε τη χειρότερη εκδοχή); Πολύ απλά, τα μεγάλα σούπερ μάρκετ θα μπορούν να διαθέτουν φθηνότερο φρέσκο γάλα από την Ευρώπη.

Διότι κι εκεί (στην Εσπερία) οι αγελάδες ζουν όπως και στην Ελλάδα. Δηλαδή, σε μεγάλα καταπράσινα λιβάδια, ελεύθερες και ωραίες, όπως μας έχουν δείξει οι σχετικές τηλεοπτικές διαφημίσεις (ΣΗΜ: Όσο και αν έχω γυρίσει την ελληνική ύπαιθρο, ουδέποτε αντίκρισα αυτή την ειδυλλιακή εικόνα).

Σημειώστε ότι για να έρθει φρέσκο γάλα από την Ιταλία και να τοποθετηθεί στα ράφια του σούπερ μάρκετ, χρειάζονται δύο ημέρες. Στο τετραήμερο, λοιπόν, οι ιταλικές εταιρείες (για παράδειγμα) δεν προλαβαίνουν να φέρουν το γάλα και να το πουλήσουν. Στο επταήμερο προλαβαίνουν. Στο δεκαήμερο θα προλάβουν, ενδεχομένως, και κάποιες γερμανικές.

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, προς τι ο πόλεμος του γάλακτος. Γίνεται για λόγους εμπορικούς και μόνο. Όπως και όλοι οι πόλεμοι σε αυτόν τον πλανήτη.

Κι επειδή οι έλληνες επιχειρηματίες είναι έξυπνοι άνθρωποι, κινούνται σε δύο επίπεδα. Το πρώτο είναι να ξεκαθαρίσουν το εσωτερικό μέτωπο. Επειδή καταλαβαίνουν ότι τα περιθώρια κέρδους θα συρρικνωθούν και δεν θα έχουν πλέον την πολυτέλεια να ”ανέχονται” την ανάπτυξη του ενός και του άλλου.

Το δεύτερο μέτωπο είναι εκείνο της σύναψης διεθνών συμμαχιών. Κι αν βρεθεί κάποιος που θα θελήσει να πάρει όλο το ”παιγνίδι” στα χέρια του και να εξαγοράσει μία μεγάλη ελληνική εταιρία, φανταζόμαστε ότι δεν θα του πουν όχι. Αντί, δηλαδή, να εισάγει τα μπουκαλάκια με το γάλα, να χρησιμοποιεί μία ήδη γνωστή ελληνική φίρμα...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.