Λεφτά ίσως υπάρχουν. Μυαλό όμως;

Οι λύσεις που βάζουν στο τραπέζι οι κρατούντες τα ηνία της ευρωζώνης αφορούν κυρίως λεφτά. Κεφάλαια που θα καθησυχάσουν τις αγορές και θα εκτονώσουν τις πιέσεις στα αδύναμα κράτη. Φθάνουν όμως μόνον τα λεφτά;

Δημοσιεύθηκε: 12 Ιανουαρίου 2011 - 07:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Λεφτά, ίσως, υπάρχουν για τη διάσωση της ευρωζώνης.

Το βλέπουμε και από τις «λύσεις» που φέρονται να μελετούν οι «φωστήρες» του Βερολίνου και του Παρισιού, όπως αυτές αποτυπώθηκαν χθες από τη «Wall Street Journal».

Πρώτον, περισσότερα λεφτά για τον μηχανισμό στήριξης, παλαιό ή καινούργιο, ώστε να εξαλειφθούν οι φόβοι ότι θα «στερέψει το πηγάδι» της χρηματοδότησης των κρατών-μελών της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Δεύτερον, περισσότερα λεφτά για τη στήριξη των ομολόγων των κρατών αυτών στη δευτερογενή αγορά και πάλι από τον μηχανισμό στήριξης, ώστε να επιστρέψει η ΕΚΤ στα «κανονικά» της καθήκοντα.

Τρίτον, χαμηλότερα επιτόκια για τα δάνεια που χορηγεί αυτός ο μηχανισμός σε όσες χώρες αντιμετωπίζουν προβλήματα χρηματοδότησης, ήτοι και πάλι ευκολότερη μεταφορά ή μάλλον μεταβίβαση κεφαλαίων προς τις χώρες αυτές, ήτοι περισσότερα και φθηνότερα λεφτά.

Άρα, το κλείσαμε αυτό. Λεφτά υπάρχουν.

Αυτές είναι οι λύσεις που μελετούν τα «τζιμάνια» και για να τις μελετούν θα πρέπει να νιώθουν αρκετά ήσυχοι με το τι βρίσκεται στις τσέπες τους, ή τι μπορεί να εισρεύσει σε αυτές, ώστε να κάνουν πράξη τα σχέδιά τους.

Αυτό που δεν ξεκαθαρίστηκε καθόλου όμως είναι τι θα γίνει όταν τα λεφτά πάψουν να υπάρχουν, διότι αυτή η στιγμή κάποτε θα έρθει, είτε επειδή οι φορολογούμενοι των πλουσίων κρατών θα επαναστατήσουν, είτε επειδή αυτά θα στερέψουν, και πολύ κυριότερα πώς θα αποφύγει η ευρωζώνη και οι δύσμοιροι οι κάτοικοί της τυχόν επανάληψη των λαθών που την οδήγησαν στα σημερινά δεινά της.

Εδώ, λοιπόν, ερχόμαστε στα δύσκολα και αυτά τα αντιμετωπίζουν μόνον μεγάλα μυαλά, όπως αυτό του Ότμαρ Ίσινγκ, εκ των αρχιτεκτόνων του ευρώ, ο οποίος, όπως μας αποκάλυψαν χθες οι «New York Times», «φοβάται».

«Φοβάται» και «ανησυχεί» ότι οι λύσεις που προωθούνται είναι ανεπαρκείς, καθώς διαιωνίζουν ένα καθεστώς μεταφοράς κεφαλαίων από τις ισχυρότερες χώρες της ζώνης του ευρώ στις πλέον αδύναμες, ή μάλλον στις πλέον επιρρεπείς προς δημοσιονομικές αμαρτίες.

Σύμφωνοι.

Η Γερμανία και η Γαλλία έχουν κάθε συμφέρον να προασπίσουν τη σταθερότητα της ευρωζώνης και του ενιαίου νομίσματος, διασώζοντας την Ελλάδα, την Ιρλανδία ή όποια άλλη χώρα-μέλος βρεθεί στο «έλεος» των χρηματοοικονομικών αγορών.

Θα βρισκόταν όμως σήμερα η Ελλάδα στην κατάσταση όπου είναι εάν δεν είχε συμπεριφερθεί τόσο ανεύθυνα κατά το παρελθόν;

Θα βρισκόταν σήμερα η Ελλάδα στη θέση όπου είναι εάν οι κυβερνήσεις, όχι της τελευταίας τριακονταετίας, όπως θα ήθελα να σημειώσω, αλλά της τελευταίας δεκαετίας δεν είχαν φερθεί τόσο ανεύθυνα και εν τέλει τόσο εγκληματικά για τον τόπο, βυθίζοντάς τον σε πελάγη χρεών, αδιαφάνειας και ανικανότητας;

Ακόμη και σήμερα, όπου η χώρα είναι με το μαχαίρι στον λαιμό και αγωνιούμε εάν θα πετύχει ακόμη και μια δημοπρασία εξάμηνων εντόκων γραμματίων ή εάν θα καταφέρουμε να πάρουμε την επόμενη δόση του δανείου της τρόικας, πόσο υπεύθυνα φέρεται η κυβέρνηση αφήνοντας την Αθήνα, τον εργαζόμενο λαό και τις επιχειρήσεις στο έλεος των απεργών στις συγκοινωνίες ή καθυστερώντας τη διαδικασία εξυγίανσης του ΟΣΕ και των άλλων ζημιογόνων ΔΕΚΟ;

Πόσο υπεύθυνα φέρεται όταν καθυστερεί να πάρει αποφάσεις και να υλοποιήσει μια ώρα αρχύτερα όσα η ίδια δεσμεύτηκε, προωθώντας τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις;

Το στοίχημα της ευρωζώνης σήμερα δεν είναι μόνον να βάλει τα λεφτά στο τραπέζι, ώστε να καθησυχάσει τις αγορές.

Το πραγματικό της στοίχημα, όπως όλοι καλά γνωρίζουμε, είναι να θεσπίσει εκείνο το πλέγμα κανόνων που θα αποτρέψουν την ενδεχόμενη επανάληψη των λαθών τα οποία την οδήγησαν στη σημερινή της κατάντια.

Ένα στοίχημα που μπορεί να κερδηθεί, προφανώς, μόνον εφόσον υπάρχει αυστηρότερος και πιθανότατα ενιαίος δημοσιονομικός έλεγχος, ώστε να μην μπορεί ο οποιοσδήποτε υπουργός Οικονομικών, είτε της Ελλάδας, είτε της Γαλλίας, είτε οποιασδήποτε άλλης χώρας να επαναλάβει τις δημοσιονομικές αμαρτίες του παρελθόντος.

Είναι έτοιμη όμως για κάτι τέτοιο;

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.