Πονάει κεφάλι; Μην κόψει. Aλλάξει κεφάλι…

Σε μια χώρα όπου οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αποδώσουν το ΦΠΑ και το κράτος δεν επιστρέφει το ΦΠΑ σε όσες επιχειρήσεις εξάγουν επειδή δεν «έχει», η λύση δεν βρίσκεται στο να «χώσεις μέσα» όσους δεν πληρώνουν.

Δημοσιεύθηκε: 5 Ιανουαρίου 2011 - 07:53

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Πονάει κεφάλι; Μην κόψει. Aλλάξει κεφάλι…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Σε μια χώρα όπου οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αποδώσουν το ΦΠΑ που εισέπραξαν επειδή αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας και το κράτος δεν επιστρέφει το ΦΠΑ σε όσες επιχειρήσεις εξάγουν επειδή δεν «έχει», η λύση δεν βρίσκεται στο να «χώσεις μέσα» όσους δεν πληρώνουν.

Διότι τότε, αν πράγματι υπήρχε ισονομία, θα έπρεπε όλοι να «πάνε μέσα»…

Η λύση βρίσκεται στο να «εξαφανίσεις» το πρόβλημα.

Και μάλιστα να το εξαφανίσεις όχι μόνον «ταχυδακτυλουργικά» μέσω συμψηφισμού, όπως η αγορά ζητά και η κυβέρνηση μελετά, αλλά κυριολεκτικά και μάλιστα κατά τρόπο τέτοιο ώστε εκεί που δεν υπάρχει πλούτος και ουδείς πληρώνει, να δημιουργηθεί πλούτος και όλοι να πληρώνουν.

Πώς; Καταργώντας την πηγή του προβλήματος. Τον κοινοτικό φόρο που λέγεται ΦΠΑ.

Όπως η στήλη έχει σημειώσει και παλαιότερα, η δημιουργία εμπορικών ζωνών ειδικού φορολογικού καθεστώτος, πλησίον κομβικών συγκοινωνιακών σημείων, όπως τα μεγάλα αεροδρόμια ή τα λιμάνια της χώρας, όπου θα μπορούσαν να εγκατασταθούν κατά τρόπο οργανωμένο μεταποιητικές και εμπορικές επιχειρήσεις, ανά δραστηριότητα και κλάδο, θα μπορούσε πιθανώς να αποτελέσει την «ελληνική απάντηση» όχι μόνον στο «ζήτημα του ΦΠΑ» αλλά της κρίσης συνολικά.

Σήμερα, με την εγχώρια καταναλωτική αγορά να έχει σχεδόν καταρρεύσει, οι παραγωγικές και εμπορικές δυνάμεις της χώρας είναι αντιμέτωπες με ασφυκτικά προβλήματα ρευστότητας, ριζικά μειωμένο τζίρο και υψηλά κόστη λειτουργίας. Με άλλα λόγια είναι αντιμέτωπες με το «λουκέτο».

Η δημιουργία τέτοιων ζωνών, κύρια φιλοσοφία των οποίων θα ήταν η εξωστρέφεια και ο προσανατολισμός των πωλήσεων στη διεθνή αγορά, θα άλλαζε ριζικά την εικόνα αυτή και θα ενίσχυε την αναπτυξιακή διαδικασία στη χώρα μας.

«Κλειδί» στην όλη υπόθεση θα ήσαν δύο στοιχεία:

Πρώτον, η ζώνη αυτή να είναι ελεύθερη φόρων όπως ο ΦΠΑ, ή δασμών για τα εισαγόμενα προϊόντα και τις πρώτες ύλες, ενώ σε φορολόγηση να υπόκεινται μόνον τα προϊόντα προστιθέμενης αξίας, που δεν επανεξάγονται αλλά οδεύουν προς την εγχώρια αγορά.

Δεύτερον, η μετεγκατάσταση ήδη υφισταμένων επιχειρήσεων στις ζώνες αυτές να «προικοδοτείται» είτε με απευθείας ένταξή τους στο ΕΣΠΑ, οπότε επιτυγχάνονται και υψηλοί ρυθμοί απορρόφησης αυτών των κοινοτικών κονδυλίων, είτε με χαμηλότοκα δάνεια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.

Με τη δημιουργία ζωνών του είδους αυτού θα απαλλασσόταν ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας από τα δεινά του ΦΠΑ για εισαγόμενα προϊόντα που δεν προορίζονται για την εσωτερική αγορά, αλλά για επεξεργασία και επανεξαγωγή, και θα τονωνόταν έτσι η ρευστότητά του.

Ταυτόχρονα, ο ξένος «πελάτης» θα ερχόταν πιο κοντά στον Έλληνα βιοτέχνη ή τον έμπορο, αφού οι ζώνες αυτές θα ήσαν στρατηγικά τοποθετημένες δίπλα σε συγκοινωνιακούς κόμβους, καθιστώντας εφικτές ακόμη και τις αυθημερόν επισκέψεις από το εξωτερικό.

Ακόμη, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν έτσι μόνιμες «εκθέσεις» προϊόντων με μεγάλο συντελεστή ελληνικής προστιθέμενης αξίας, με χωροθέτηση κατά κλάδο ή προϊόν, δημιουργώντας έτσι πρόσφορο έδαφος για συμμαχίες με επιχειρήσεις του εξωτερικού.

Τέλος, οι ζώνες αυτές θα αποτελούσαν μια ιδιαίτερα διαφανή αγορά, αφού αφενός θα μπορούσε να είναι πλήρως ηλεκτρονικοποιημένη, βάσει των παραστατικών εισαγωγής και αφετέρου ο φορολογικός της έλεγχος δεν θα γινόταν με τον περιστασιακό τρόπο με τον οποίο γίνεται σήμερα, αλλά θα ήταν ήδη «εγκατεστημένος» μέσα στην ίδια τη ζώνη.

Κοντολογίς, θα έδινε όραμα και αντικείμενο για εκατοντάδες ή και χιλιάδες επιχειρήσεις που σήμερα πνέουν τα λοίσθια, ενώ θα παρείχε και μια πιθανότητα να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό και κατά συνέπεια να βελτιώσουμε το εμπορικό μας ισοζύγιο.

Εν τέλει, θα έλυνε και το πρόβλημα της επιστροφής ΦΠΑ στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, αν και υπό τις παρούσες οικονομικές περιστάσεις αυτό θα ήταν το μικρότερο από τα προβλήματα που θα έλυνε…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.