Το επιτόπιο τροχάδην της Σοφοκλέους

Ολοένα και περισσότερο γίνεται εμφανές οτι οι κινήσεις της Σοφοκλέους είναι ένα είδος ”επιτόπιου τροχάδην” εν αναμονή κάποιων εξελίξεων στο ”τέλμα” της πολιτικοοικονομικής απραξίας.

Δημοσιεύθηκε: 25 Απριλίου 2002 - 09:30

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Το γεγονός οτι τα προβλήματα ξεκινούν από την πολιτική, την οικονομία, αλλά και τη γενικότερη ”νοσηρότητα” του περιβάλλοντος, αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα.

Σήμερα η Σοφοκλέους θα παρακολουθήσει κυρίως τη συμπεριφορά της Εθνικής μετά την αποκοπή του μερίσματος. Αν δεν υπάρξουν σημαντικές πιέσεις, πιθανόν να δούμε νέα ενίσχυση των τιμών και μια κάποια κίνηση στην περιφέρεια.

Όλες αυτές οι κινήσεις όμως, δεν σημαίνουν κάτι το ιδιαίτερο. Στην ουσία η αγορά κινείται σε ένα στενό εύρος διακύμανσης και με τζίρους που καθιστούν τις συνεδριάσεις ”ασήμαντες” σε οτι αφορά τη διαπίστωση μιας ”τάσης”.

Περισσότερη σημασία αυτή την περίοδο έχουν οι εξελίξεις εκτός Σοφοκλέους, ή για την ακρίβεια η έλλειψη εξελίξεων. Η διαδικασία εύρεσης στρατηγικού επενδυτή στα ΕΛΠΕ κινδυνεύει να ακυρωθεί, καθώς πληθαίνουν οι πληροφορίες για παρεμβολές άλλων ισχυρών συμφερόντων.

Το ασφαλιστικό εξακολουθεί να βρίσκεται κοντά στο σημείο μηδέν και το φορολογικό αποτελεί ακόμη ...ευχολόγιο, ενώ παράγοντες της αγοράς υποστηρίζουν οτι ακόμη κι αν γίνουν οι περιορισμένες αλλαγές που έχουν δημοσιοποιηθεί οι θετικές επιπτώσεις θα είναι μηδαμινές.

Οι τελευταίες κινήσεις της κυβέρνησης (όπως για παράδειγμα η ίδρυση της εταιρίας για τα Ολυμπιακά έργα) συναντούν την έντονη αντίδραση ακόμη και των βουλευτών της, ενώ είναι καταφανής η όξυνση των σχέσεων με τους συνδικαλιστές σε κάθε επίπεδο.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός οτι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι του ιατρικού κλάδου αποκάλεσαν χθες ψεύτη (!) τον υφυπουργό Εργασίας Ροβέρτο Σπυρόπουλο, τουλάχιστον 4 φορές, στη διάρκεια μιας ραδιοφωνικής εκπομπής.

Κι έτσι καταλήγουμε να συζητάμε τί θα γίνει εάν υποστεί πανωλεθρία στις δημοτικές εκλογές το κυβερνόν κόμμα, κι αν θα αλλάξει η ηγεσία του, γνωρίζοντας στο βάθος οτι ο μεγάλος κίνδυνος προέρχεται από την αδυναμία της κυβέρνησης (που έχει ακόμη δύο περίπου χρόνια παραμονής στην εξουσία) να κυβερνήσει.

Καθότι είναι σήμερα αιχμάλωτη των δημοσκοπήσεων, του ”πολιτικού κόστους” και όλων εκείνων των συμφερόντων που αντιλαμβάνονται και εκμεταλλεύονται την αδυναμία της.

Γ.Παπ.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.