Οι αυξήσεις τιμών απάντηση στην κρίση;

Τι μάθαμε από αυτήν την κρίση και πώς καλούμαστε να την υπερβούμε; Αν κρίνουμε από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε χθες το Ελληνικό Κέντρο Καταναλωτή, δεν μάθαμε και πολλά πράγματα.

Δημοσιεύθηκε: 31 Δεκεμβρίου 2009 - 08:19

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και χρόνια πολλά!

Στο τέλος κάθε χρονιάς, ο νους μας περίπου αυτόματα, δίκην αντανακλαστικής αντίδρασης, οδηγείται σε σκέψεις απολογιστικού χαρακτήρα.

Πώς ήταν η χρονιά που πέρασε;

Πώς τα πήγαμε προσωπικά, οικογενειακά, επαγγελματικά και ούτω καθεξής;

Τη χρονιά που πέρασε η Ελλάδα βίωσε και κατά τα φαινόμενα θα συνεχίσει να βιώνει και την επόμενη μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις στη Μεταπολιτευτική της Ιστορία.

Μια κρίση με προφανείς κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις.

Μία κρίση τα αίτια της οποίας αφορούν και στον τρόπο με τον οποίο τόσο εμείς προσωπικά όσο και η συλλογική έκφρασή μας, το ελληνικό κράτος, διαχειριζόμαστε το χρήμα.

Πώς χρησιμοποιούμε δηλαδή το διαθέσιμο εισόδημα και πώς καλύπτουμε τις ανάγκες μας με πίστωση, όταν αυτό στερέψει.

Το ατόπημά που μας προσάπτουν εξάλλου είναι ακριβώς αυτό.

Το υψηλό ετήσιο έλλειμμα και το δυσθεώρητο συνολικό μας χρέος.

Τι μάθαμε όμως από αυτήν την κρίση και πώς καλούμαστε να την υπερβούμε;

Αν κρίνουμε από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε χθες το Ελληνικό Κέντρο Καταναλωτή για τον μήνα Νοέμβριο, δεν μάθαμε πολλά πράγματα.

Η χώρα μας είναι σταθερά πρώτη στην ευρωζώνη στις αυξήσεις τιμών σε πολλά προϊόντα ευρείας κατανάλωσης.

Είναι πρώτη στον πληθωρισμό με 2,1%, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 0,5%, πρώτη στις αυξήσεις των ειδών ένδυσης (2,8%), όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 0% και πρώτη στις αυξήσεις των ειδών υπόδησης (2,8%), όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 0,7%.

Αυξήσεις τιμών που προφανώς δεν σημειώνονται ως απόρροια της αυξημένης ζήτησης…

Στην καρδιά αυτής της κρίσης και ενώ ο εμπορικός κόσμος διαμαρτύρεται ότι οι πωλήσεις του πάνε από το κακό στο χειρότερο, πως οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια και ότι ο κόσμος δεν αγοράζει, οι τιμές τραβάνε την ανηφόρα.

Οφείλεται το γεγονός αυτό στον λεγόμενο "εισαγόμενο πληθωρισμό";

Πιθανότατα όχι, αφού οι τιμές αποκλιμακώνονται παγκοσμίως υπό το φως της μειωμένης ζήτησης που δημιουργεί η παρούσα οικονομική ύφεση.

Ούτως ή άλλως, ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η διεθνής οικονομία εξέρχεται σταδιακά από την κρίση, ο Έλληνας καταναλωτής πληρώνει τιμές με "χρονική υστέρηση" εάν οι αγορές του αφορούν σε εισαγόμενα είδη…

Άρα, λοιπόν; Γιατί ο Έλληνας καταναλωτής είναι αντιμέτωπος με υψηλότερες τιμές βασικών προϊόντων, όπως τα είδη ένδυσης και υπόδησης;

Την απάντηση ας τη δώσει ο εμπορικός κόσμος της χώρας, ο οποίος βοηθά με τη στάση που επιδεικνύει στην αύξηση των ανοιγμάτων που έχει ο καθένας από εμάς.

Διότι πώς να το κάνουμε, αν δεν δουν όλοι τη στάση τους, τότε δεν θα βγάλουμε ποτέ άκρη…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.