Πλούσια τα ελέη του εκσυγχρονισμού...

Γιατί φωνασκείτε; Τι συνέβη; Δεν έχει δικαίωμα ο κ. Στέγγος να κτίσει μεζονέτες στην άμμο; Τόσοι και τόσοι έχουν κτίσει. Γιατί μεμψιμοιρείτε; Δεν σας αρέσει η Ελλάδα της Προόδου; Αλίμονο στη χώρα εκείνη που δεν έχει τους δικούς της Στέγγους. Επιχειρηματίες διορατικούς και έξυπνους. Τιμή και δόξα στον κύριο Πάχτα και στους δέκα βουλευτές μας. Τιμή και δόξα…

Δημοσιεύθηκε: 26 Ιανουαρίου 2004 - 09:02

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Γιατί φωνασκείτε; Τι συνέβη; Δεν έχει δικαίωμα ο κ. Στέγγος να κτίσει μεζονέτες στην άμμο; Τόσοι και τόσοι έχουν κτίσει. Γιατί μεμψιμοιρείτε; Δεν σας αρέσει η Ελλάδα της Προόδου;

Αλίμονο στη χώρα εκείνη που δεν έχει τους δικούς της Στέγγους. Επιχειρηματίες διορατικούς και έξυπνους. Τιμή και δόξα στον κύριο Πάχτα και στους δέκα βουλευτές μας. Τιμή και δόξα...

Σκάνδαλα; Ποια σκάνδαλα; Είδατε εσείς κάποιο σκάνδαλο; Έχετε αποδείξεις ότι ο κύριος τάδε ή ο κύριος δείνα έχουν πλουτίσει στη διάρκεια της θητείας τους ως κοινοβουλευτικοί άνδρες; Τι κι αν υπήρξαν πριν από είκοσι χρόνια ανεπάγγελτοι.

Τα τελευταία είκοσι, πάντως, ασκούν επαγγελματικά την εκπροσώπησή μας στο ελληνικό κοινοβούλιο... Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ο κύριος Στέγγος.

Ο κύριος Στέγγος είναι επιχειρηματίας και χρειάζεται να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να αυξήσει τα κέρδη της επιχείρησής του. Αν δεν το κάνει, οι μέτοχοί του θα ζητήσουν εξηγήσεις στη γενική συνέλευση και πολύ καλά θα πράξουν.

Το πρόβλημα βρίσκεται στον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας μας. Είναι δίκαιη με όλους, αλλά, τελικώς, αποδεικνύεται περισσότερο δίκαιη για κάποιους λίγους και ισχυρούς.

Το επιχειρηματικό παιγνίδι στην Ελλάδα είναι ανάλογο με το ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Ο μεγάλος και ισχυρός έχει το δικαίωμα να έχει τους διαιτητές με το μέρος του. Ο αδύναμος που αγωνίζεται είναι συμπαθής για όσο καιρό παλεύει μεταξύ της Σκύλλας και της Χάρυβδης.

Τη στιγμή που θα τολμήσει να σηκώσει κεφάλι γίνεται ”ύποπτος”. Κι ως τέτοιος αποκεφαλίζεται με συνοπτικές διαδικασίες. Ο Μαθηματικός Τύπος (για παράδειγμα) υπήρξε μνημείο αδιαφάνειας. Και πάνω του κτίστηκαν αυτοκρατορίες.

Μάταια διαμαρτύρονταν οι μικροί και αδύναμοι του κλάδου. Στο τέλος αναγκάστηκαν να υπακούσουν και να ακολουθήσουν, διαφορετικά κινδύνευαν με αφανισμό. Κι όμως! Το σκηνικό αυτό μας φαίνεται αρκετά γνώριμο, δεν προκαλεί τα αντανακλαστικά μας. Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον αντανακλαστικά.

Δύο νέοι πολιτικοί άνδρες, οι κ. Παπανδρέου και Καραμανλής, έχουν μία μοναδική ευκαιρία. Να εκμεταλλευτούν την αποδοχή τους από το εκλογικό σώμα και να προχωρήσουν σε βαθιές τομές στην κοινωνία. Ο τόπος χρειάζεται ανανέωση.

Η οικονομία χρειάζεται νέους στόχους. Κι οι επιχειρήσεις ένα περιβάλλον ίσων ευκαιριών.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.