Μυρίζει μπαρούτι…

Δημοσιεύθηκε: 28 Νοεμβρίου 2003 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Κάποτε οι άνθρωποι κερδοσκοπούσαν μόνο με τον χρυσό και τη γη. Έπειτα ανακάλυψαν τις τουλίπες. Τα τελευταία χρόνια το παίγνιο περιστράφηκε γύρω από κάτι χαρτάκια που λέγονται μετοχές. Μήπως έφτασε η ώρα η διεθνής των κερδοσκόπων να ανακαλύψει κάτι καινούργιο;

Πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε σε μία μεταβατική περίοδο. Ο πλανήτης έχει πλημμυρίσει με μετοχές και ο κύκλος της κερδοσκοπίας φαίνεται ότι βαίνει προς την ολοκλήρωσή του. Έπειτα από είκοσι χρόνια αχαλίνωτης ανάπτυξης, φυσικό είναι οι μηχανές του συστήματος να έχουν κουραστεί.

Δεν ξέρουμε τι θα φέρει η επόμενη ημέρα.

Αν η ανατροφοδότηση του συστήματος με υπεραξίες πρόκειται να περάσει προηγουμένως μέσα από μία σαρωτική καταστροφή ή αν το ανθρώπινο γένος θα ανακαλύψει έναν άλλο τρόπο για να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Ο μεγαλύτερος εφιάλτης για έναν σαραντάρη επενδυτή είναι να ανατραπεί ο κόσμος του. Κι ο σαραντάρης δεν έχει μάθει κάτι άλλο από τις μετοχές. Ακόμη κι αν ο κόσμος τους γκρεμιζόταν, οι επενδυτές θα το μάθαιναν τελευταίοι...

Οι χρηματιστηριακές αγορές δεν πεθαίνουν ποτέ! Σωστά! Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι αποκλείεται να μπουν για ένα διάστημα στη ναφθαλίνη!

Αυτό που προσπαθούμε να πούμε είναι ότι κάτι νοσεί και αυτό είναι φανερό τους τελευταίους μήνες. Τα χρηματιστήρια δεν έχουν την εσωτερική δύναμη που έκρυβαν στο παρελθόν. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν άλλοι τομείς που αναπτύσσονται παράλληλα. Για παράδειγμα, το 2003 ήταν μία πολύ καλή χρονιά για τα χρηματιστήρια εμπορευμάτων.

Η επιμονή του χρυσού στα υψηλά του δεν γίνεται με την υπογραφή ανώνυμων μικροεπενδυτών. Είναι ισχυρά τα κεφάλαια που τοποθετούνται στην ζώνη των 400 δολαρίων και προς το παρόν έχουμε την απορία πώς θα ρευστοποιήσουν τις θέσεις τους. Αν τα πράγματα ήσαν διαφορετικά, αν επρόκειτο για ένα απλό κερδοσκοπικό παίγνιο της ”μαρίδας”, η τιμή του χρυσού θα είχε επιστρέψει ήδη στην αφετηρία της.

Το κλίμα γενικότερα μυρίζει μπαρούτι. Κι αυτό δεν μας αρέσει καθόλου. Αντίθετα, θυμόμαστε με ευχάριστα συναισθήματα την τελευταία δεκαετία της δεύτερης χιλιετίας. Όταν οι αγορές δεν θύμιζαν τόσο έντονα καζίνο και η ανάπτυξη των οικονομιών ήταν η σημαία των αγορών και όχι το ζητούμενο...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.