Ευρώπη; Ποια Ευρώπη;

Μόλις μία ημέρα μετά την έγκριση του σχεδίου Paulson, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία και Ιταλία σήκωσαν τα χέρια ψηλά και ανέκραξαν "ο σώζων εαυτόν σωθήτω". Ήταν, προφανώς, το μόνο που μπορούσαν να κάνουν μαζί...

Δημοσιεύθηκε: 6 Οκτωβρίου 2008 - 08:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα!

"Ευρώπη; Ποια Ευρώπη; Ποιον παίρνω στο τηλέφωνο για να μιλήσω... στην Ευρώπη;".

Το ειρωνικό, πλην εύστοχο, σχόλιο του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Χένρι Κίσινγκερ φέρνει στο μυαλό η πρόσφατη αποτυχία των ηγετών τεσσάρων εκ των κυριότερων ευρωπαϊκών κρατών να λάβουν ενιαία στάση και, πολύ περισσότερο, να ωθήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να τηρήσει αντίστοιχη στάση απέναντι στη χρηματοοικονομική λαίλαπα που απειλεί τη Γηραιά Ήπειρο.

Μόλις μία ημέρα μετά την έγκριση (με τη... δεύτερη πρέπει να ομολογήσουμε) του σχεδίου διάσωσης του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος από το Κογκρέσο, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία και Ιταλία, λίγο-πολύ σήκωσαν τα χέρια ψηλά και ανέκραξαν -εν χορώ- (είναι ίσως το μόνο που μπορούν να κάνουν από κοινού) "ο σώζων εαυτόν σωθήτω".

Με την πράξη τους αυτή αφενός επιβεβαίωσαν τους αρχικούς επικριτές της νομισματικής ένωσης, οι οποίοι υποστήριζαν ότι δίχως ουσιαστική πολιτική ένωση η νομισματική θα είναι πάντα ελλιπής και αφετέρου έφεραν στο προσκήνιο το μεγαλύτερο ιδεολογικό οξύμωρο του 21ου αιώνα.

Από τη μία πλευρά, η πατρίδα της ελεύθερης αγοράς, οι ΗΠΑ, έδρασαν απολύτως παρεμβατικά στη λειτουργία της οικονομίας -τη διαβόητη αυτορρύθμιση της οποίας πέταξαν από το παράθυρο- και είπαν "ιδού ένα σχέδιο ύψους 700 δισ. δολ. για την αντιμετώπιση της κρίσης", ανεξαρτήτως πόσο επιτυχές θα αποδειχτεί αυτό τελικά... (αυτό είναι μία άλλη συζήτηση).

Από την άλλη πλευρά, στην κοιτίδα του πατερναλισμού - κρατισμού, στη Γαλλία, όπου ο κ. Ν. Σαρκοζί συναντήθηκε με τους τρεις ομολόγους του, δεν στάθηκε δυνατό να υπάρξει αντίστοιχη στάση.

Όπως δεν είναι δυνατό να υπάρξει ενιαία στάση και σε μία σειρά από άλλα ζητήματα, με κορυφαίο αυτό της ενιαίας εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, κάτι που φαντάζει ακόμη αδιανόητο όχι μόνο για την Ευρώπη των 27 αλλά, βεβαίως, ακόμη και για τις τέσσερις παραπάνω χώρες που βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα της...

"Κάθε κυβέρνηση θα δράσει ανάλογα με τις μεθόδους της και τα μέσα της, αλλά με συντονισμένο τρόπο με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη", περιορίστηκε να πει ο Γάλλος Πρόεδρος μετά τη συνάντηση, επιβεβαιώνοντας τη ρήση Κίσινγκερ αλλά και όσους υποστηρίζουν ότι η Ε.Ε. είναι μόνο μία "αλά καρτ" υπόθεση, για την εξυπηρέτηση εφήμερων στόχων...

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.