Κίτρινες κηλίδες σε ροζ περιτύλιγμα...

Η κακή εμπειρία του 1999 θα έπρεπε να μας κάνει όλους πιο προσεκτικούς. Διαβάζοντας, όμως, τις χρηματιστηριακές στήλες των εφημερίδων, διαπιστώνουμε ότι επαναλαμβάνουμε με μεγαλύτερη ένταση τα ίδια λάθη του παρελθόντος. Τα ιπποδρομιακά νέα είναι αθώα μπροστά σε αυτά που αναπαράγονται καθημερινά μέσα από τις ροζ σελίδες του κατά... τεκμήριο σοβαρού Οικονομικού Τύπου...

Δημοσιεύθηκε: 13 Αυγούστου 2003 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Η κακή εμπειρία του 1999 θα έπρεπε να μας κάνει όλους πιο προσεκτικούς. Διαβάζοντας, όμως, τις χρηματιστηριακές στήλες των εφημερίδων, διαπιστώνουμε ότι επαναλαμβάνουμε με μεγαλύτερη ένταση τα ίδια λάθη του παρελθόντος.

Τα ιπποδρομιακά νέα είναι αθώα μπροστά σε αυτά που αναπαράγονται καθημερινά μέσα από τις ροζ σελίδες του κατά... τεκμήριο σοβαρού Οικονομικού Τύπου...

”Θα παίξει αυτό”, ”αγοράστε και εκείνο”, ”ιδού η μετοχή του μέλλοντος”. Συστάσεις αγορών, ευσεβείς πόθοι σε εφήμερη συσκευασία.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, όλες σχεδόν οι εισηγμένες έχουν πουληθεί, ορδές στρατηγικών επενδυτών συνωστίζονται στο Ελευθέριος Βενιζέλος και η Ελληνική Οικονομία περιμένει την Ανάστασή της από το 2004.

Πιθανότατα ζούμε σε άλλον πλανήτη. Διότι σε άλλες σελίδες των ίδιων εφημερίδων αναφέρονται τα σαφώς απαισιόδοξα νέα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Θα έχετε διαβάσει ότι η ανταγωνιστικότητα μας έχει μειωθεί επικίνδυνα, ότι το δημόσιο αναζητά ”έκτακτα έσοδα” για να σώσει τον προϋπολογισμό. Πώς αυτό συμβαδίζει με την άνοιξη της Σοφοκλέους, είναι κάτι που πρέπει να εξεταστεί από τους ειδικούς.

Είναι δικαίωμα του καθενός να γράφει την άποψή του. Αρκεί να είναι τεκμηριωμένη. Είναι επίσης υποχρέωση του δημοσιογράφου να κάνει ρεπορτάζ και να φωτίζει τις αθέατες πλευρές της καθημερινότητας. Μία δουλειά που είναι εξαιρετικά δύσκολη όταν πρόκειται για επιχειρήσεις.

Δεν συζητούμε όμως γι αυτό, αλλά για μία προσπάθεια να αποδείξουν κάποιοι ότι θα μπορούσαν να είναι και γκουρού, αν και εφόσον δεν ήταν δημοσιογράφοι.

Όλοι μας κάναμε λάθη και εξακολουθούμε να κάνουμε. Όταν δουλεύεις θα κάνεις και λάθη. Αλάθητος είναι μόνο εκείνος που δεν κάνει απολύτως τίποτε. Δεν μπορούμε όμως να θεωρήσουμε ως λάθος την ”πρόβλεψη” ότι τώρα θα ”παίξει” αυτή η κατηγορία μετοχών ή η άλλη.

Αυτό δεν είναι μεταφορά πληροφοριών στο κοινό. Με κάτι άλλο μοιάζει. Πώς μπορούμε άραγε να δικαιολογήσουμε το γεγονός ότι οι ίδιες στήλες δεν είχαν ανακαλύψει τα κάλλη των εταιρειών που σήμερα προβάλλουν όταν ο Γενικός Δείκτης βρισκότανε στις 1.500 μονάδες;

Τότε οι εν λόγω εταιρίες ήταν λιγότερο δυναμικές απ’ ότι είναι σήμερα ή οι μετοχές τους ήταν τότε ακριβές και σήμερα διαπραγματεύονται δήθεν τζάμπα;

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.