Περιμένοντας τη… διόρθωση!

Δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν πιστεύουν (ακόμη) στην άνοδο της Σοφοκλέους και περιμένουν, όπως διατείνονται, τη διόρθωση για να τοποθετηθούν. Είναι αυτοί που καλόμαθαν με το να ”σορτάρουν” εκ του ασφαλούς την αγορά. Τι σκέφτεται όμως για αυτούς το ”έξυπνο χρήμα”;

Δημοσιεύθηκε: 13 Ιουνίου 2003 - 09:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

του Μιχαήλ Γελαντάλι

”Το μυστικό της ανόδου”, μας εκμυστηρευόταν πρόσφατα ισχυρό χρηματιστηριακό στέλεχος, ”τείνει να καταστεί αντιστρόφως ανάλογο των προσδοκιών για υποχώρηση”.

Πράγματι, από τα επίπεδο των 1.650 μονάδων, όταν κάτι φάνηκε να αλλάζει στην αγορά, μέχρι και χθες, όπου η πλειονότητα των πωλητών είναι κυρίως εγχώριοι - νεαρής ηλικίας - θεσμικοί, οι ίδιοι και οι ίδιοι μας μιλούν για την ανάγκη διόρθωσης, για το εφήμερο της αντίδρασης, για τον... Αρμαγεδδών που απειλεί την παγκόσμια οικονομία.

Εν τω μεταξύ χάνουν μονάδες, χάνουν κεφάλαια και η αποτελεσματικότητα των κινήσεών τους καταγράφεται επαρκώς στις αρνητικές αποδόσεις πλειάδας μετοχικών Αμοιβαίων Κεφαλαίων Εσωτερικού.

Διαφεύγει της προσοχής τους πως σε μία ιδιαίτερα ”πουλημένη” αγορά, που δεν ξεπερνούσε το 30% του ΑΕΠ, έβαλαν ξεκάθαρα ”πλάτη” μετρημένοι αλλά πανίσχυροι παίκτες. Κατ’ αρχήν δύο-τρείς τράπεζες που έχουν κάθε λόγο να εμφανίσουν υπεραξίες στα χαρτοφυλάκιά τους, και να ενισχύσουν στο τέλος της χρήσης τα ίδια κεφάλαιά τους.

Εθνική και Eurobank είχαν και έχουν τον πρώτο λόγο για να ακολουθήσουν Alpha και Εμπορική.

Παράλληλα, μία ολιγομελής ομάδα επιχειρηματιών, ανθρώπων που έβλεπαν να χάνουν τις εταιρίες τους, να ενεχυριάζουν τις μετοχές τους στα τραπεζικά ιδρύματα, αλλά και τη στήριξη των κυβερνώντων να ελαχιστοποιείται μέρα με την ημέρα.

Αλλά και η ίδια η κυβέρνηση, με βάση τις δημοσκοπήσεις δεν θα πρέπει να αισθάνεται ότι βρίσκεται και στην καλύτερη θέση, ή ακόμη ο ίδιος ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, το όνομα του οποίου εμπλέκονταν παλαιότερα σε σενάρια μετακίνησης, είχαν και έχουν κάθε λόγο να είναι υπέρ της αγοράς.

Δεν χρειάζεται δα και πολύ σε ένα χρηματιστήριο των 40-50 εκατ. ευρώ καθημερινού τζίρου, να βρεθούν κεφάλαια, να επιτευχθεί η μόχλευση, να διαμορφωθεί μία ”πριβέ” άνοδος προς τις 2.000 μονάδες.

”Πριβέ” την χαρακτηρίζουν οι ίδιοι, οι λίγοι που πρωτοστατούν και έχουν το πάνω χέρι στην αγορά.

Από την άλλη πλευρά, έχουμε το πλήθος των νεαρών θεσμικών που γνώρισαν την αγορά στις εύφορες ημέρες του 1999, των υψηλών μεροκάματων, των προμηθειών, της ”μούρης” και του... cabriole.

Καλόμαθαν αρκετοί από αυτούς στη συνέχεια με το να ”σορτάρουν” την αγορά, εκ του ασφαλούς, αλλά και να συναγωνίζονται στο... ποιος θα εμφανίσει την μικρότερη αρνητική θέση σε ένα πτωτικό χρηματιστήριο. Κυρίως αυτοί πουλούσαν στις 1.650 μονάδες, δυστυχώς οι ίδιοι πουλούσαν και εχθές.

Το πιθανότερο είναι, καθώς δεν πιστεύουν στην αγορά, δεν έχουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις και στις δυνατότητές τους, δηλαδή- να τρέχουν να προλάβουν τις αγορές τους σε επίπεδα 2.100 μονάδων του γενικού δείκτη.

Σε αυτούς άλλωστε προσβλέπουν οι λίγοι ισχυροί, για να κεφαλαιοποιήσουν τα πρώτα τους ουσιαστικά κέρδη προς το τέλος του μήνα. Περιμένοντας την... διόρθωση, που δεν τους ”κάθεται” όπως θα την ήθελαν, μας θυμίζουν όλους εκείνους που περίμεναν τον ”Γκοντό” του Μπέκετ.

Να είναι σίγουροι πως αυτά που πουλούν τώρα θα τα αγοράζουν 100 και 200 μονάδες υψηλότερα από αυτούς που οδηγούν την αγορά. Είναι πολλά τα λεφτά και τα συμφέροντα, όπως θα έλεγε και ο παππούς μας, για να αφεθεί αυτό το παιχνίδι στα χέρια των πολλών, προτού έρθει η ώρα των πρώτων να περάσουν από το ταμείο.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.