Τα λερωμένα τ’ άπλυτα...

Ξέρετε πόσο βαθιά είναι η κρίση; Πολύ περισσότερο απ’ όσο φανταζόμαστε. Ιδιοκτήτης καθαριστηρίου μας έλεγε τις προάλλες ότι έχει κόψει η πελατεία του, επειδή ο κόσμος δεν βγαίνει έξω και έτσι δεν λερώνει τόσο συχνά τα ρούχα του! Για να καταλάβετε σε πιο σημείο έχουμε φτάσει…

Δημοσιεύθηκε: 26 Φεβρουαρίου 2003 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ξέρετε πόσο βαθιά είναι η κρίση; Πολύ περισσότερο απ’ όσο φανταζόμαστε. Ιδιοκτήτης καθαριστηρίου μας έλεγε τις προάλλες ότι έχει κόψει η πελατεία του, επειδή ο κόσμος δεν βγαίνει έξω και έτσι δεν λερώνει τόσο συχνά τα ρούχα του! Για να καταλάβετε σε πιο σημείο έχουμε φτάσει…

Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, τα σχέδια για την κοινωνία της Πληροφορίας και άλλα ανάλογα στα οποία τόσο πολύ αρέσκεται το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, είναι πράγματα που φαντάζουν μακρινή μουσική για τον πολύ τον κόσμο. Δεν ξέρουμε αν λένε ψέματα, είναι όμως βέβαιο ότι δεν λένε όλη την αλήθεια!

Το ταμπλό της Σοφοκλέους λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Διότι, όπως πολύ σωστά σημείωνε ο πάντοτε χαμογελαστός Γιάννος, ”το Χρηματιστήριο είναι ο καθρέπτης της Οικονομίας”! Μόνο η Σοφοκλέους λέει την αλήθεια, ξεκάθαρα, κρυστάλλινα. Τα πράγματα, λοιπόν, δεν είναι απλώς σκούρα, αλλά πολύ σκούρα…

Αυτό που βλέπετε να γίνεται καθημερινά στην Σοφοκλέους δεν είναι παρά μία απεικόνιση και μόνο της αλήθειας. Ούτε καν όλη η αλήθεια. Ο κόσμος δεν έχει πλέον λεφτά και όσοι έχουν λεφτά κάθονται από πάνω τους και τα ζεσταίνουν, μην τυχόν και αρρωστήσουν.

Άλλωστε, τι είναι το χρήμα; Μία ιδέα. Αυτό που λείπει από την αγορά αυτή την στιγμή είναι η πίστη. Η καλή Πίστη, η πίστη σ’ ένα όραμα, σε μία προοπτική.

Πού πάμε; Τι μας περιμένει αύριο; Ποιος θα μας περιμένει στη γωνία; Άγνωστο…

Ο κρεοπώλης παραπονιέται επειδή ο κόσμος αγοράζει και πάλι με βερεσέ. Ο ιδιοκτήτης του καθαριστηρίου επειδή ο κόσμος δεν λερώνει τα ρούχα του. Όσο για τους μπετατζήδες; Ας μην τους ρωτήσουμε καλύτερα! Η οικοδομή κινδυνεύει να περάσει στα αζήτητα.

Κρίση, κρίση παντού. Διότι, αγαπητοί μου, δεν ήταν το Χρηματιστήριο, τελικώς, η εικονική πραγματικότητα της Οικονομίας, αλλά η ίδια η Οικονομία. Σε κάποιους ξένισε η ανάπτυξή του και τώρα θα παρακαλούνε, σίγουρα, να μην είχαν ποτέ πει άσχημη κουβέντα για την χρηματιστηριακή αγορά.

”Είναι παγκόσμια κρίση και όχι μόνο ελληνική”, είναι ο αντίλογος. Σωστά! Με μία σημαντική όμως διαφορά, πάντα κατά την άποψή μας. Στις άλλες ώριμες αγορές υπάρχει τουλάχιστον χρηματιστήριο. Οι άνθρωποι διατηρούν ακόμη τις ελπίδες τους ότι η κρίση θα ξεπεραστεί κάποια στιγμή και όλα θα ξαναπάρουν τον δρόμο τους. Εδώ, τι πιθανότητες έχουμε άραγε για να αρχίσουμε και πάλι να ελπίζουμε;

Υπερβάλλουμε! Ασφαλώς! Μήπως συγκινηθεί κανείς και μας προσέξει. Και κάνει, επιτέλους, κάτι για να αποκτήσουμε αγορά.

ΥΓ: Κάποιοι καλοί φίλοι ελπίζουν ότι σύντομα οι μετοχές θα διαπραγματεύονται με P/E 6 και 4. Σίγουρα θα είναι πολύ καλύτερα από την εποχή που διαπραγματευόντουσαν με P/E 64. Μπορεί τότε τα επιτόκια να ήσαν στο 10% και σήμερα στο 3%, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα για συζήτηση. Ίσως (και μη το γελάτε καθόλου) για κάθε μία μετοχή που θα αγοράζετε να σας προσφέρουν δωρεάν και ένα ταξίδι για δύο άτομα στην Τυνησία.

Κι όσοι επιθυμούν να παίξουν τον δείκτη με τα κάτω του, έχουν βγάλει νέες εκδόσεις με σενάρια για τον δείκτη στις 900 ή στις 800 μονάδες. Γιατί όχι; Εδώ κατάντησαν μετοχές να αξίζουν στο ταμπλό όσα χρήματα έχουν οι εταιρίες στο ταμείο τους. Να αξίζει η εταιρία περισσότερα χρήματα στην περίπτωση που ρευστοποιήσει τα περιουσιακά της στοιχεία απ’ ότι αν είναι σε λειτουργία. Με τον δείκτη θα κολλήσουν;

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.