Το κρίσιμο χαρτί του ανασχηματισμού

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η χώρα μας, όπως και το μεγαλύτερο τμήμα της λοιπής υφηλίου, απέχει ακόμη από αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως κατάσταση κανονικότητας. Η πανδημία ελλοχεύει, οι ανθρώπινες και οικονομικές επιπτώσεις της είναι ακόμη έντονες, η εφοδιαστική αλυσίδα παραμένει προβληματική, ο πληθωρισμός αυξάνεται με πρωτόγνωρους για τις τελευταίες δεκαετίες ρυθμούς και βεβαίως ο πόλεμος στην Ουκρανία επισκιάζει τον ορίζοντα, για να μην αναφερθούμε στα λοιπά ζέοντα προβλήματα της γειτονιάς μας.

«Σανίδα σωτηρίας», δε, σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση τουλάχιστον των οικονομικών παραμέτρων αυτής της εξίσωσης ελπίζεται ότι θα αποτελέσει ο πακτωλός κοινοτικών κονδυλίων που θα εισρεύσει στη χώρα μας το επόμενο διάστημα, από το Ταμείο Ανάκαμψης, το ΕΣΠΑ κ.α.

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, το κυριότερο μέλημα οποιασδήποτε ελληνικής κυβέρνησης την τρέχουσα περίοδο αλλά και τα αμέσως επόμενα χρόνια οφείλει να είναι η κατά το δυνατόν περισσότερο εποικοδομητική αξιοποίηση αυτών των πόρων. Ιδίως υπό το φως των ασφυκτικών διοριών άντλησης που συνοδεύουν τους πόρους του RRF, έως τον Αύγουστο του 2026. Και τούτο σε αντίθεση με τα χρονοδιαγράμματα των πόρων του ΕΣΠΑ, τα οποία συνήθως λαμβάνουν παράταση τουλάχιστον μίας διετίας.

Έτσι, λοιπόν, όταν βάσει του Συντάγματος (άρθρο 53) η θητεία της παρούσας κυβέρνησης εκπνέει τον Ιούνιο του 2023 και άρα -με μόνη εξαίρεση τυχόν πρόωρες κάλπες- μας χωρίζει, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ένα δωδεκάμηνο από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, είναι απορίας άξια η συζήτηση που γίνεται -όπως και οι σχετικές διαρροές- σχετικά με το ενδεχόμενο ενός ανασχηματισμού. Εάν, δε, στηθούν πρόωρες κάλπες, φερειπείν στις αρχές του φθινοπώρου όπως θρυλείται, τότε ακόμη χειρότερα…

Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι η όποια απόφαση περί ενός ενδεχόμενου ανασχηματισμού αφορά αποκλειστικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εάν έχει όντως εντοπίσει «δυσλειτουργίες» στο έργο ορισμένων εκ των μελών της κυβέρνησής του, ή εάν η απόδοσή τους επηρεάζεται από τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών, τότε προφανώς πρέπει να αντικατασταθούν με άλλους, που θα μπορέσουν να προωθήσουν το αντικείμενο του χαρτοφυλακίου τους απερίσπαστοι από έγνοιες αυτού του είδους. Όμως για ποιο χρονικό ορίζοντα μιλάμε;

Στην καλύτερη των περιπτώσεων, ακόμη και ένας τεχνοκράτης, ο οποίος θα τοποθετηθεί σε υπουργείο του αντικειμένου του, χρειάζεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα έως ότου εξοικειωθεί με τις ιδιαιτερότητες του τομέα του και εκείνες της λειτουργίας του ελληνικού δημοσίου. Άρα, μιλάμε για τι; Για υπουργούς λίγων μηνών και μάλιστα, εξ ορισμού, χαμηλής απόδοσης, υπό το φως των συνθηκών υπό τις οποίες θα κληθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Υπό αυτές τις συνθήκες, όμως, ποιο θα ήταν το μήνυμα που θα απηύθυνε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, τόσο εγχωρίως όσο και στο εξωτερικό; Ότι η χώρα προτιμά να οδεύσει στις εκλογές με την προίκα μίας «φρέσκιας» κυβέρνησης, αντί μίας κυβέρνησης που, αν μη τι άλλο, γνωρίζει τα προβλήματα και βρίσκεται -σε κάποιο βαθμό- σε τροχιά επίλυσής τους;

Τι ακριβώς θα συνέφερε τη χώρα, υπ’ αυτές τις συνθήκες και πόσο αποδοτικές θα μπορούσαν να αποδειχθούν οι όποιες επιλογές προσώπων, σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;

Φίλτατοι, το εργαλείο του ανασχηματισμού είναι ευλόγως κρίσιμο και καθίσταται ακόμη κρισιμότερο υπό τις παρούσες δυσχερείς περιστάσεις. Θα ήταν επιζήμιο να χρησιμοποιηθεί μόνο για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας...