Διανύουμε μία μεταβατική περίοδο

Η Ελλάδα είναι από τις μοναδικές χώρες στον πολιτισμένο χρόνο που η λέξη ”παραίτηση” είναι παντελώς άγνωστη στο λεξιλόγιο των πολιτικών και των κομματικών τους φίλων που έχουν διορίσει στις κρατικές επιχειρήσεις.

Δημοσιεύθηκε: 12 Δεκεμβρίου 2002 - 09:11

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Η Ελλάδα είναι από τις μοναδικές χώρες στον πολιτισμένο χρόνο που η λέξη παραίτηση είναι παντελώς άγνωστη στο λεξιλόγιο των πολιτικών και των κομματικών τους φίλων που έχουν διορίσει στις κρατικές επιχειρήσεις.

Αν αναρωτιέστε γιατί το δημόσιο δεν θέλει να ”απαλλαχτεί” από αυτό το βάρος, δεν χρειάζεται να ”πιέζεστε” ιδιαίτερα! Ποιος θα ήθελε να χάσει το δικαίωμα να μπαινοβγαίνει ελεύθερα σ’ ένα θησαυροφυλάκιο, δίχως να δίνει λογαριασμό;

Η αγορά μπορεί να θέλει ιδιωτικοποιήσεις, το ίδιο να επισημαίνουν και οι διεθνείς οργανισμοί, όταν αναφέρονται επίμονα σε διαρθρωτικές αλλαγές. Η κυβέρνηση όμως κλείνει τα αυτιά της σε οποιαδήποτε διαφορετική φωνή. Το ίδιο ίσως να κάνει και η αυριανή και η μεθαυριανή κυβέρνηση.

Διότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα εξυπηρετεί μία στρατιά ολόκληρη κομματικών φίλων, ανεπάγγελτων ανθρώπων που βαφτίζονται ”διοικητές”, ”τραπεζίτες”, ”ειδήμονες” της αγοράς.

Ποιος θα δώσει άραγε λογαριασμό για τα όσα έχουν γίνει σε τόσους και τόσους δημόσιους οργανισμούς; Για την εγνωσμένη ανεπάρκεια που επιδεικνύουν οι κομματικοί φίλοι και οι συγγενείς τους;

Έχουμε αναρωτηθεί τι θα συνέβαινε αν ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η Ολυμπιακή και τόσες και τόσες άλλες εταιρίες ήταν στα χέρια των ιδιωτών; Ενδεχομένως κάποιοι εργατοπατέρες να μην είχαν τα περιθώρια να κάνουν πολιτική και να ετοιμάζονται για μία θέση στην Βουλή με τα δικά μας λεφτά.

Ίσως και να εξαφανίζοταν μία γενιά επιχειρηματιών που έμαθε να κάνει λεφτά με τα κρατικά συμβόλαια. Και λοιπόν; Ποιος θα στεναχωριότανε πέρα από εκείνους που κερδίζουν δύναμη και εξουσία λόγω αυτής της ανισόρροπης κατάστασης;

Γινόμαστε ίσως κακοί, μη αρεστοί. Αλλά αυτός είναι ο ρόλος μας!

Στα επόμενα χρόνια αυτό θα είναι ένα βασικό θέμα συζήτησης. Όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πιέζει και θα γίνεται περισσότερο αντιληπτό από την ελληνική κοινωνία πόσο επιζήμιος είναι τελικά αυτός ο ιδιόρρυθμος κρατικός παρεμβατισμός.

Και ταυτόχρονα περιμένουμε να αλλάξουν πολλά σε σχέση με τα πρότυπα που έχουμε σήμερα για τους επιχειρηματίες και τους παράγοντες της αγοράς. Αυτό που βιώνουμε σήμερα δεν είναι κάτι άλλο πέρα από μία μεταβατική περίοδο…

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.