Τι ξέρει ο κ. Αλεξάκης;

Ο κ. Αλεξάκης μας ανακοίνωσε ότι 100 μετοχικές αξίες διαπραγματεύονται σήμερα στην Σοφοκλέους σε τιμές χαμηλότερες της λογιστικής τους αξίας. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι διάβασε τον ΜΕΤΟΧΟ της προηγούμενης εβδομάδας. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν ο ίδιος έχει δώσει απάντηση στο ερώτημα γιατί άραγε φτάσαμε σε αυτό το σημείο…

Δημοσιεύθηκε: 11 Δεκεμβρίου 2002 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ο κ. Αλεξάκης μας ανακοίνωσε ότι 100 μετοχικές αξίες διαπραγματεύονται σήμερα στην Σοφοκλέους σε τιμές χαμηλότερες της λογιστικής τους αξίας. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι διάβασε τον ΜΕΤΟΧΟ της προηγούμενης εβδομάδας. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν ο ίδιος έχει δώσει απάντηση στο ερώτημα γιατί άραγε φτάσαμε σε αυτό το σημείο…

Δεν είναι μόνο οι 100 μετοχές που διαπραγματεύονται κάτω από την λογιστική τους αξία. Είναι επίσης το γεγονός ότι πολλές μετοχές προσφέρουν μερισματική απόδοση υψηλότερη από οποιαδήποτε άλλη απόδοση προσφέρουν οι λεγόμενες επενδύσεις ”σταθερού εισοδήματος”.

Τι άλλο χρειάζεται ακόμη για να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε για το αν η Σοφοκλέους αποτελεί μία πράγματι καλή επενδυτική επιλογή;

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η διαπίστωση αυτή υπάρχει πλέον και από τα χείλη του κ. Αλεξάκη. Ο κ. Αλεξάκης έχει βέβαια κατηγορηθεί για το γεγονός ότι υπήρξε ο πατέρας της αγοράς παραγώγων στην ελληνική αγορά.

Ότι βιάστηκε να εισάγει τα νέα χρηματιστηριακά προϊόντα στην ανώριμη αγορά μας. Έχει δεχτεί για αυτό σφοδρές επικρίσεις από τον Τύπο, αλλά και από σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες. Είτε επίσημα είτε ανεπίσημα και κυρίως το δεύτερο.

Δίχως να έχουμε την διάθεση να υπερασπιστούμε τον κ. Αλεξάκη, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι όλες αυτές οι παρατηρήσεις θα είχαν ιδιαίτερη αξία αν και εφόσον διατυπώνονταν πριν τα παράγωγα εισβάλλουν στην ζωή μας.

Κατόπιν εορτής ο οιοσδήποτε από εμάς μπορεί να λέει ό,τι θέλει και μάλιστα εκ του ασφαλούς.

Από την άλλη πλευρά, όμως, ο κ. Αλεξάκης οφείλει μία πειστική απάντηση, η οποία δεν βρίσκεται κατ’ ανάγκη στην ύπαρξη της αγοράς παραγώγων. Πώς άραγε φτάσαμε στο σημείο 100 μετοχές (κάτι περισσότερο από το ¼ των μετοχών) να διαπραγματεύονται σε τιμή κάτω από την λογιστική τους αξία;

Συνέβη! Θεωρούν κάποιον υπεύθυνο γι αυτό; Δεν λέμε! Μπορεί και να μην φταίει κανείς παρά μόνο ο κακός μας ο καιρός.

Αυτό που ζηλεύουμε από τις κοινωνίες της Δύσης είναι ο ανεπτυγμένος βαθμός της ευαισθησίας που χαρακτηρίζει τα δημόσια πρόσωπα. Από την στιγμή που συμβεί ένα ανεπιθύμητο γεγονός, τότε κάποιος βγαίνει και παίρνει την πολιτική ευθύνη. Ανεξάρτητα από το αν ευθύνεται ή όχι.

Εδώ έφταιξαν άπαντες πλην των αρμοδίων. Οι κακοί επενδυτές, οι ακόμα χειρότεροι δημοσιογράφοι, οι τρισχειρότεροι χρηματιστές. Όλοι! Εκτός από εκείνους που είχαν την ευθύνη για τη λειτουργία της αγοράς.

Να μην παρεξηγηθούμε. Δεν λέμε ότι έφταιγε ο κ. Αλεξάκης και ότι θα έπρεπε να παραιτηθεί. Μπορεί να έφταιγε και ο υπουργός Οικονομικών ή ένας σύμβουλός του. Αλλά κάποιος τέλος πάντων θα πρέπει να χρεωθεί πολιτικά το γεγονός ότι 100 μετοχές βρίσκονται αυτή την στιγμή στον πάτο του πηγαδιού και ένας Θεός ξέρει αν θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την μίζερη κατάστασή τους…

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.