... Πριν κλείσει και ο τελευταίος την πόρτα!

Ας δουν οι υπέρμαχοι της ”ελεύθερης αγοράς” τι κάνουν αντίστοιχα οι άλλες κυβερνήσεις της Δύσης σε ανάλογα γεγονότα και ας αφήσουν κατά μέρος τις ενστάσεις τους για δήθεν ”εμπλοκή του κράτους στους μηχανισμούς της αγοράς”. Είναι ώρα για γενναίες αποφάσεις. Αν ο κόσμος αρχίσει να πηδάει πάλι από τα παράθυρα θα είναι πλέον πολύ αργά…

Δημοσιεύθηκε: 19 Σεπτεμβρίου 2002 - 09:07

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

... Πριν κλείσει και ο τελευταίος την πόρτα!

Έχουμε πολλές φορές στο παρελθόν υποστηρίξει ότι η πτώση των τιμών των μετοχών πέραν ενός ”ανεκτού σημείου” θα δημιουργούσε ποικίλα προβλήματα στο σύνολο της αγοράς. Όχι μόνο στους επενδυτές που έχασαν τα χρήματά τους, αλλά και σε αυτό που έχουμε μάθει να ονομάζουμε Πραγματική Οικονομία.

Το όριο των 2.000 μονάδων ήταν πράγματι αυτό το ”ανεκτό” επίπεδο τιμών και η διάσπασή του αναμένεται να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της αγοράς ήταν και εξακολουθεί να είναι τα μετοχοδάνεια. Ένας μεγάλος αριθμός επιχειρηματιών έχει πάψει να έχει τον έλεγχο των εταιριών του και είναι πλέον στο χέρι των τραπεζών να αποφασίσουν πώς και πότε θα πάρουν τις διοικήσεις στα χέρια τους. Μπορεί οι τραπεζίτες να μην θέλουν να γίνουν κατασκευαστές ή εκδότες, πλην όμως δεν υπάρχει άλλη καλύτερη λύση για να διασφαλίσουν τα χρήματά τους.

Ο υπερδανεισμός των εταιριών είναι το υπ’ αριθμόν δύο πρόβλημα της αγοράς. Το σύνολο των εισηγμένων επιχειρήσεων προχώρησε το 1999 σε αλόγιστες εξαγορές, προσπαθώντας με τον τρόπο αυτόν να εντυπωσιάσουν το επενδυτικό κοινό. Τα ”φθηνά δάνεια” συμπαρέσυραν σχεδόν όλους σε έναν τρελό χορό και ο λογαριασμός για τα σπασμένα φθάνει με καθυστέρηση τριών ετών.

Το υπ’ αριθμόν τρία πρόβλημα έχει να κάνει με τους κόκκινους κωδικούς και τα αντίστοιχα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χρηματιστηριακές εταιρίες. Και σ’ αυτό το μέτωπο τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα καλά. Ακούγεται χαρακτηριστικά ότι στις επόμενες ημέρες οι χρηματιστηριακές αρχές θα εντείνουν τους ελέγχους τους για να προλάβουν τα χειρότερα.

Δεν υπάρχει αντίρρηση ότι η κρίση έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της. Τα πράγματα, όμως, μπορούν να εξελιχθούν χειρότερα, αν και εφόσον η κυβέρνηση αποδειχτεί κατώτερη των περιστάσεων και δεν μπορέσει να διαχειριστεί την κρίση. Ας δουν οι υπέρμαχοι της ”ελεύθερης αγοράς” τι κάνουν αντίστοιχα οι άλλες κυβερνήσεις της Δύσης σε ανάλογα γεγονότα και ας αφήσουν κατά μέρος τις ενστάσεις τους για δήθεν ”εμπλοκή του κράτους στους μηχανισμούς της αγοράς”. Είναι ώρα για γενναίες αποφάσεις. Αν ο κόσμος αρχίσει να πηδάει πάλι από τα παράθυρα θα είναι πλέον πολύ αργά…

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.