«Πραξικόπημα» εναντίον των επενδυτών!

Οι κυβερνήσεις φορτώνουν τα δικά τους λάθη στους επενδυτές - Καταγγελία για PSI και επαναγορά ομολόγων. Οι «κραχτές» περιπτώσεις των ιδιωτών ομολογιούχων, της ΑΤΕ και του Τ.Τ. Γράφει ο Χρ. Σαμαράς.

Δημοσιεύθηκε: 3 Ιανουαρίου 2013 - 07:50

του Χρήστου Σαμαρά*

Ζούμε πλέον σε περίοδο έντονης, βίαιης και συχνά άδικης ανακατανομής πλούτου, χρέους και υποχρεώσεων προς κάθε κατεύθυνση.

Μάλιστα, το δημόσιο χρέος, που το εξέθρεψαν οι λανθασμένες πολιτικές και κοινωνικές επιλογές τόσων χρόνων, αντί να απομειωθεί από τις κυβερνήσεις μέσα από εκποίηση δημόσιας περιουσίας, από περιστολή δαπανών και από δραστική μείωση των υπηρεσιών αμφίβολης χρησιμότητας, εν τέλει επιμερίζεται σε διάφορες κοινωνικές ομάδες!

Και αυτό όχι, έστω, με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά με μόνο γνώμονα το πόσο εύκολο και άμεσο είναι να φορτωθεί σε κάθε περίπτωση το βάρος στην κάθε κοινωνική ομάδα.

Έτσι, αντί οι κυβερνήσεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να διαχειριστούν υπεύθυνα την καυτή πατάτα, φοβούνται ακόμη το πολιτικό κόστος και κυρίως φοβούνται να συγκρουστούν με τα συνδικάτα που οι ίδιες εξέθρεψαν.

Οι κυβερνήσεις λοιπόν στέλνουν τον βαρύτατο λογαριασμό στον ιδιωτικό τομέα, ρημάζοντας και αφανίζοντας αποταμιεύσεις ομολογιούχων και μετόχων, λες και αυτοί είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για ό,τι τραβάμε. Λες και αυτοί ήταν τόσα χρόνια οι πλέον ωφελημένοι της υπόθεσης…

Η περίπτωση του PSI

Μια ιδιαίτερα άδικη αναδιανομή χρέους, για παράδειγμα, ήταν το PSI, το κούρεμα των ομολόγων για τους Έλληνες ιδιώτες ομολογιούχους.

Είναι σαφές ότι όταν οι μικροκαταθέτες τοποθέτησαν τις οικονομίες τους στα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου είχαν την αντίληψη ότι είναι καταθέτες μηδενικού ρίσκου σε ένα ασφαλές ομόλογο και εξασφάλιζαν ένα αξιόλογο επιτόκιο, καθώς έτσι τους παρουσιαζόταν από το κράτος και τις τράπεζες.

Και σαν να μην τους έφτανε το κούρεμα κατά 53% και το ότι τα νέα ομόλογα είχαν λήξεις σε βάθος πολλών χρόνων, το πρόβλημα εντάθηκε από το ότι και στη δευτερογενή αγορά αυτά αποτιμώντο πολύ κάτω και από το μισό της ονομαστικής τους αξίας, ώστε να μην επιτρέπουν ουσιαστικά την προεξόφλησή τους.

Άδικο ήταν το PSI και για τους μετόχους των τραπεζών, όπου, αφού εξαιτίας της οικονομικής κρίσης (που για την Ελλάδα είναι κρίση δημόσιου χρέους) πλήρωσαν έμμεσα με την καθίζηση των μετοχών τις τεράστιες ζημίες στο χαρτοφυλάκιο δανείων και στην κερδοφορία, επιπλέον τιμωρήθηκαν ΚΑΙ διά του κουρέματος που αναγκάστηκαν οι τράπεζες να υποστούν.

Δηλαδή, κλήθηκαν να αναλάβουν και να διαγράψουν ένα σημαντικό κομμάτι του δημόσιου χρέους, λες και οι τραπεζικές διοικήσεις είχαν την ευχέρεια να αρνηθούν προς την εκάστοτε κυβέρνηση να αγοράζουν όλα αυτά τα χρόνια υπέρμετρο αριθμό ελληνικά ομόλογα…

Ακόμα πιο πρόσφατο παράδειγμα άδικης κατανομής σε βάρος των μετόχων των τραπεζών υπήρξε ο εξαναγκασμός των τραπεζικών ιδρυμάτων να συμμετάσχουν στην επαναγορά δημόσιου χρέους.

Όπου, δηλαδή, προκειμένου να προχωρήσει η εκταμίευση των δόσεων από τη τρόικα συμφωνήθηκε να προχωρήσει η Ελλάδα στην επαναγορά χρέους της από τη δευτερογενή αγορά ομολόγων, και όπου τα νέα κρατικά ομόλογα που προέκυψαν μετά το PSI (και πλέον υπάγονται στο Αγγλικό Δίκαιο) τελούσαν υπό διαπραγμάτευση στην περιοχή του 30% της ονομαστικής τους αξίας (αναλόγως της ημερομηνίας λήξης).

«Πατριωτικό καθήκον αποτελεί η συμμετοχή στην επαναγορά χρέους», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας. Η επαναγορά χρέους «είναι εθελοντική, αλλά πρέπει να πετύχει. Είναι θέμα αξιοπιστίας της χώρας», είπε σε τόνο που είχε τον χαρακτήρα της έκκλησης.

Αλλά είναι δεδομένη, και προφανής, η τεράστια πολιτική πίεση που ασκήθηκε προς τις διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών για διάθεση των ομολόγων τους που προέκυψαν από το PSI στην επαναγορά κρατικού χρέους.

Τέτοια που οι διοικήσεις απαίτησαν την πρότερη νομική κάλυψή τους αντιλαμβανόμενες το έγκλημα το οποίο εκλήθησαν να εκτελέσουν κατά των μετόχων τους. Και φυσικά αντιλαμβάνονται και φοβούνται τις ποινικές ευθύνες που εύκολα μπορεί να τους προσάψει ενώπιον της Δικαιοσύνης ο κάθε ενήμερος των πραγμάτων μέτοχος.

Έτσι, ο υπουργός Οικονομικών αναγκάστηκε να καταθέσει στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση που θα απαλλάσσει τις διοικήσεις των τραπεζών από νομικές ευθύνες, ικανοποιώντας με αυτόν τον τρόπο το βασικό αίτημα των επικεφαλής των ελληνικών πιστωτικών ομίλων.

Η εκ νέου συμμετοχή των τραπεζών στη διάθεση προς το Δημόσιο ομολόγων, και μάλιστα Αγγλικού Δικαίου, σημαίνει ουσιαστικά αποδοχή ενός νέου κουρέματος και οριστική καταγραφή μιας τεράστιας κεφαλαιακής ζημίας περίπου 70% πάνω στην ονομαστική αξία των ομολόγων που προέκυψαν από το πρώτο κούρεμα. Και συνολικά πάνω από 85% ζημία στο αρχικό κεφάλαιο.

Οι μέτοχοι, οι ομολογιούχοι κ.ά. έχουν καταστραφεί πολύ χειρότερα ακόμα κι από τους ανέργους. Ο άνεργος χάνει 1-2-3 χρόνια τον μισθό του, χάνει λεφτά που όμως δεν τα έχει δουλέψει. Και ίσως ξαναμπεί κάποια στιγμή στην αγορά εργασίας.

Αντιθέτως, οι μέτοχοι με το PSI, με το τωρινό ξεπούλημα των ομολόγων και γενικότερα, έχουν χάσει τους μισθούς δεκαετιών, και μάλιστα δουλεμένους σκληρά και φορολογημένους. Και ίσως δεν έχουν την ευχέρεια και το βιολογικό περιθώριο να αναπληρώσουν.

Περίπου 400.000 μέτοχοι έχασαν μαζί με το PSI συνολικά σχεδόν 50 δισ. ευρώ, απείρως περισσότερα από όσα τους αναλογούσαν, και απείρως περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα.

Οι τραπεζικές μετοχές ισοπεδώθηκαν και δεν υπάρχει ελπίδα κερδών και μερίσματος για την επόμενη πενταετία τουλάχιστον.

Μην ξεχνάμε ότι οι μέτοχοι υπέστησαν παράλληλα ό,τι και οι λοιποί Έλληνες σε μείωση μισθών, μείωση σύνταξης, συρρίκνωση τζίρου, αύξηση φορολογίας, απόλυση από την εργασία, απώλεια αξίας ακινήτων κ.λπ.

Με άλλα λόγια, οι ιδιώτες μέτοχοι των ελληνικών τραπεζών πλήρωσαν με την ιδιωτική περιουσία τους πολύ μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους.

Η περίπτωση του Ταχυδρομικoύ Ταμιευτηρίου

Ο τραπεζικός τομέας στην Ελλάδα έχει τεράστιες ζημίες, αρνητικά ίδια κεφάλαια και έχει ουσιαστικά πτωχεύσει μαζί με τη χώρα.

Μοιραία θα συρρικνωθεί σε μέγεθος, σε αριθμό τραπεζικών ιδρυμάτων, καταστημάτων και εργαζομένων, καθώς το χαμηλότερο ΑΕΠ δεν μπορεί να υποστηρίξει έναν τόσο διευρυμένο κλάδο. Ούτε περιμένουμε έντονους ρυθμούς ανάπτυξης για τα αμέσως επόμενα χρόνια.

Επιπλέον, όλα δείχνουν ότι και η ΕΚΤ θέλει σε κάθε χώρα λίγες συστημικές τράπεζες, τις οποίες να εποπτεύει η ίδια στενότερα, και θα προτιμούσε να μην έχουν διορισμένες από το κράτος διοικήσεις. Έτσι, για την Ελλάδα έχουν επιλεγεί τέσσερις συστημικές τράπεζες, όπου θα μείνουν οι εξής τρεις: Εθνική-Εurobank, Αlpha, Πειραιώς.

Καταλαβαίνουμε τη σημαντικότητα και το επείγον του ζητήματος της ανακεφαλαιοποίησης για την εθνική οικονομία.

Εκ των γεγονότων, προκύπτει ότι έχουν παρθεί πολιτικές αποφάσεις κορυφής και έχουν διαμοιραστεί σε συμφωνία τα ιμάτια του τραπεζικού συστήματος.

Όπως όλα δείχνουν, στις συστημικές τράπεζες προκειμένου να χρειαστούν λιγότερα κεφάλαια για ανακεφαλαιοποίηση, αλλά και για να αποδεχτούν τη συνεισφορά τους στη μείωση του χρέους διά του σχεδόν καθολικού κουρέματος των ομολόγων, τους έχουν προσφερθεί ως «αποζημίωση» τρόπον τινά διάφορα φιλέτα. Όπως, για παράδειγμα, η (ανακεφαλαιοποιημένη από την Credit Agricole) Εμπορική Τράπεζα στην Alpha. Στις υπόλοιπες δίνονται τράπεζες με βασικό μέτοχο το Δημόσιο (βλέπε ΑΤΕ στην Πειραιώς) και το Τ.Τ., το οποίο κατά πάσα πιθανότητα οδεύει προς το σχήμα που θα προέλθει από τη συγχώνευση ΕΤΕ-Eurobank με τη μέθοδο του διαχωρισμού σε καλή - κακή τράπεζα.

Και δυστυχώς αυτοί που ξυρίζονται εντελώς με αυτήν τη μέθοδο και τουφεκίζονται υπέρ του Δημοσίου ως παράπλευρες απώλειες είναι οι μέτοχοι των ημικρατικών τραπεζών όπως η ΑΤΕ και οι 72.000 ιδιώτες μέτοχοι του Τ.Τ. που μένουν κυριολεκτικά στο μηδέν, με τις μετοχές της κακής τράπεζας...

Διότι βέβαια το Τ.Τ. δεν είναι πιο χρεοκοπημένο από τις υπόλοιπες ελληνικές τράπεζες (όλοι ξέρουμε το προφίλ των δανείων που έδινε). Ούτε οι δικοί του μέτοχοι είναι μέτοχοι ενός κατώτερου Θεού για να αξίζουν μια τέτοια αντιμετώπιση.

Στη περίπτωσή του απλώς ανακοινώθηκε από τον υπουργό Οικονομικών ότι χρεοκόπησε (άνευ λοιπών αποδείξεων, χωρίς τη δημοσιοποίηση από την ΤτΕ της μελέτης της BlackRock) και ανεστάλη η διαπραγμάτευση στο ταμπλό, και μάλλον σύντομα θα ακολουθήσει ο διαχωρισμός σε good - bad bank, εκτός κι αν ανατραπεί ο διαφαινόμενος σχεδιασμός.

Όλοι οι μέτοχοι έχουν χάσει πολλά, αλλά αυτοί του Τ.Τ. χάνουν με την κυοφορούμενη εξέλιξη ακόμα και τη μετοχική τους ιδιότητα και το όποιο μικρό παράθυρο ελπίδας για το μέλλον.

Βέβαια, για να μη μασάμε τα λόγια μας, τέτοια ληστρική υφαρπαγή περιουσίας, χωρίς στοιχειώδη απαλλοτρίωση και πρόνοια για τους μικρομετόχους, είναι αντισυνταγματικό πραξικόπημα, που επιβάλλεται αυθαιρέτως με την κρατική ισχύ από το ελληνικό κράτος.

Η χώρα και το συμφέρον της δεν μπορεί να δομηθούν πάνω σε τέτοιες τραγικές... εκπτώσεις της νομιμότητας και της ηθικής.

Ενημέρωση

Έχει ιδρυθεί κίνηση μετόχων, η Ένωση μετόχων και φίλων του Τ.Τ., που έχει μαζέψει το 2,5%, και πάνω από χίλια φυσικά πρόσωπα, με τη συμμετοχή συνεχώς να ανεβαίνει.

Έχει υποβληθεί εξώδικο αίτημα στην ΤτΕ ζητώντας να τους γνωρίσουν τους λόγους για τους οποίους κρίνεται το Τ.Τ. μη βιώσιμο.

Υπάρχει νομική επιτροπή που ετοιμάζεται να καταθέσει αίτηση ανακοπής (ασφαλιστικά μέτρα) σε κάθε απόφαση είτε της ΤτΕ, είτε της κυβέρνησης, είτε της ΕΧΑΕ κ.λπ. που βλάπτει το Τ.Τ. και τα συμφέροντα των μετόχων

Υπάρχει ενημέρωση των κομμάτων για το ζήτημα.

Επίσης έγινε και συλλαλητήριο στις 17/12 από τον Σύλλογο Εργαζομένων στο Τ.Τ. με τη συμμετοχή της Ένωσης Μετόχων & Φίλων ΤΤ (www.emftt.gr).

ΥΓ.1: Η Ελλάδα θα χρειαστεί κάποτε να ξαναβγεί στις κεφαλαιαγορές και να απευθυνθεί και στους ξένους αλλά και στους Έλληνες για να διαθέσει κρατικά ομόλογα.
Πόσο πρόθυμους νομίζετε ότι θα τους βρει όταν στο παρελθόν το κράτος θα έχει ακολουθήσει τέτοιες πολιτικές εξανδραποδισμού;

ΥΓ.2: Όχι, δεν θέλουμε ένα κράτος-νταβατζή, που σήμερα να μας κατακρεουργεί και αύριο τάχα να μας γιατρεύει τις πληγές. Θέλουμε ένα μικρό, εύτακτο κράτος, να μας επιτρέπει να αναπτυχθούμε μόνοι μας.

* Ο κ. Χρήστος Σαμαράς είναι αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Επενδυτών & Διαδικτύου. Οι απόψεις που εκφράζει είναι προσωπικές.

**To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.