Τρεις μύθοι υπό κατάρρευση και μια ανάγκη!

Πώς μαθαίνουμε από τα επενδυτικά μας λάθη και πώς προσεγγίζουμε τις όποιες ευκαιρίες διαφανούν το 2013. Γράφει ο Παύλος Δεπόλας, διευθυντής χρηματιστηριακών συναλλαγών της Δεπόλας ΑΧΕΠΕΥ.

Δημοσιεύθηκε: 21 Δεκεμβρίου 2012 - 08:02

του Παύλου Δεπόλα*

Τρεις μύθοι υπό κατάρρευση και μια ανάγκη!

Δυστυχώς ή ευτυχώς οι τρεις τελευταίες δεκαετίες μας προσέφεραν έντονες συγκινήσεις και πολλά μαζεμένα μαθήματα ζωής. Μήπως όμως όλοι εμείς που έχουμε ανοιχτό μυαλό, απεξαρτημένο από ρήσεις και προσαρμοστικές συνήθειες του παρελθόντος -σεβόμενοι όμως ταυτόχρονα τα διδάγματά του-, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι το ευτυχώς;

Παρακάτω θα αναφερθούμε σε τρία κλασικά παραδείγματα «σίγουρων» και διαχρονικών επενδύσεων, από τις οποίες οποιοσδήποτε παρέκλινε θα θεωρούνταν αιρετικός και θα αντιμετωπιζόταν με καχυποψία.

1) ΟΜΟΛΟΓΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Για πολύ κόσμο και ιδιαίτερα για συνταξιούχους ή για όλους όσοι απέβλεπαν στο να έχουν ένα «σίγουρο» εισόδημα για μια δύσκολη στιγμή, τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου αποτέλεσαν τη ναυαρχίδα της επενδυτικής τους στρατηγικής. Και αυτό λόγω των αυξημένων αποδόσεων και της εγγύησης του ελληνικού δημοσίου, την οποία και διατυμπάνιζαν.

Η κατάληξη είναι γνωστή, οι ζημιωμένοι πολλοί, με υπαίτιο ένα υπερχρεωμένο κράτος, που για να βρίσκει δανειστές άφηνε να εννοηθεί ότι αυτός ο τύπος επένδυσης ήταν απόλυτα ασφαλής. Δεν είναι άλλωστε τυχαίες ορισμένες φράσεις που πέρασαν στην κοινωνία μας, όπως για παράδειγμα «ο λόγος του είναι ομόλογο»…

Το μόνο που κατάφερε η εμπέδωση μιας τέτοιας νοοτροπίας ήταν να οδηγήσει πολλούς επενδυτές στη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστησαν μέσω του περίφημου PSI. Ο κύκλος της παράνοιας, όσον αφορά το συγκεκριμένο προϊόν, έκλεισε προ εξαμήνου, όταν τα νέα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ξεκίνησαν τη διαπραγμάτευσή τους και έφτασαν κατά μέσο όρο κάτω από το 15% της ονομαστικής τους αξίας!

Εκείνη τη στιγμή, όταν τολμούσες να αναφέρεις την πιθανότητα επένδυσης σε ένα προϊόν που θα απέδιδε ετησίως περίπου 12% και στου οποίου τη λήξη θα εισέπραττες το εξαπλάσιο του κεφαλαίου, αντιμετώπιζες την καχυποψία και τη σοβαρή αμφισβήτηση των επαγγελματικών σου ικανοτήτων από επενδυτές και συναδέλφους που το εμπιστεύτηκαν στο 100% της ονομαστικής του αξίας!

Τότε ήταν η στιγμή όπου όλοι αναζήτησαν το νέο «σίγουρο» καταφύγιο, το οποίο άκουγε στο όνομα γερμανικό ομόλογο, αγνοώντας την πιθανότητα επένδυσης σε ελληνικά ομόλογα, στα οποία εάν κάποιος τοποθετούσε τα κεφάλαιά του την επομένη των εκλογών σήμερα θα είχε σχεδόν τριπλασιάσει το αρχικό του κεφάλαιο…

2) ΑΚΙΝΗΤΑ

Χωρίς να θέλουμε να είμαστε απόλυτοι και ισοπεδωτικοί στις κρίσεις μας, οφείλουμε τουλάχιστον να αναγνωρίσουμε ότι οι επενδύσεις σε ακίνητα απέδωσαν τεράστιες υπεραξίες κατά το παρελθόν στους κατόχους τους και τροφοδοτούσαν την εσωτερική ανάπτυξη της χώρας μας για πολλά χρόνια.

Όμως η πρόσφατη κρίση αποκάλυψε την υπερτιμολόγηση που είχε συντελεστεί σε αυτόν τον κλάδο, η οποία, σε συνδυασμό με την ανύπαρκτη ρευστότητα της οικονομίας μας, έχει οδηγήσει σε υπερχρέωση πολλά νοικοκυριά και σε… πακτωλό ζημιών τους επενδυτές και τις τράπεζες που συμμετείχαν σε αυτήν την πυραμίδα τιμών και δανείων.

Έτσι καταρρίφθηκε άλλος ένας μύθος της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, που σχεδόν προστακτικά ανέφερε ότι «κανείς και ποτέ δεν έχασε επενδύοντας σε γη και ακίνητα».

3) ΜΕΤΟΧΗ EΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖAΣ

Μία μετοχή, πολλοί μέτοχοι, χιλιάδες χρηματιστηριακές ιστορίες, δεκάδες δισεκατομμύρια κεφαλαιοποίησης, δισεκατομμύρια ευρώ αυξήσεων κεφαλαίου και τελικά δισεκατομμύρια μετοχών του 1 ευρώ και κατεστραμμένες περιουσίες, που προορίζονταν για παιδιά και εγγόνια.

Συνοπτικά, τα παραπάνω αποτυπώνουν συζητήσεις, συνομιλίες, καταστάσεις, διαξιφισμούς και ιστορίες που μπορούν να γεμίσουν ολόκληρα συγγράμματα με σπαρταριστούς χρηματιστηριακούς διαλόγους, οι οποίοι έχουν ως πρωταγωνιστές τους παραδοσιακούς -και όχι μόνο- επενδυτές του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Οι τελευταίοι έβλεπαν -με κάποια διαλείμματα- για πολλά χρόνια τις επενδύσεις τους να αυξάνονται γεωμετρικά, ενώ τώρα κοιτούν αποσβολωμένοι τη μακροπρόθεσμη επένδυσή τους σε τιμή ουσιαστικά μηδενική σε σχέση, έστω, με τα ποσά που θα μπορούσαν να είχαν διασώσει διαχρονικά.

Η «επίσημη αγαπημένη» της ελληνικής κεφαλαιαγοράς, λοιπόν, όπως στο παρελθόν έχτισε σπίτια και δημιούργησε περιουσίες για πολλούς, έτσι κατά τα τελευταία χρόνια μηδένισε χαρτοφυλάκια και κατέστρεψε οικονομίες ετών.

Ειδικά δε το τελευταίο διάστημα, η προσεκτική μελέτη των γεγονότων θα έπρεπε να έχει κάνει κατανοητό σε αυτήν τη χώρα ότι η έννοια επένδυση θα έπρεπε να έχει ταυτιστεί λίγο περισσότερο με την πραγματική οικονομία της και όχι να περιορίζεται στον παλαιότερα κυρίαρχο τραπεζικό της κλάδο.

ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ…

Όλα τα παραπάνω σκοπό έχουν να μας διδάξουν πως όποτε το ευρύ κοινό πιστεύει κάτι με σχεδόν απόλυτο και εξαναγκαστικό τρόπο κάποιοι από εμάς οφείλουμε να μελετάμε λίγο περισσότερο, ώστε να μπορούμε να καθοδηγήσουμε μέσα στον λαβύρινθο των επενδύσεων εκείνους που είναι πρόθυμοι να μας ακούσουν και να μας συμβουλευτούν.

Ο επενδυτής του παρελθόντος, ο οποίος εμπειρικά προχωρούσε σε αγοραπωλησίες μετοχών χωρίς να έχει μελετήσει ισολογισμούς και χωρίς να έχει αφουγκραστεί την εθνική, αλλά και την παγκόσμια οικονομική τάση, είναι σίγουρα ο χαμένος σε μια παρτίδα πόκερ όπου είναι αντιμέτωπος με στυγνούς επαγγελματίες.

Έτσι ο επενδυτής δεν πρέπει πλέον να περιορίζεται σε γνώση ενός μόνο προϊόντος. Η παρακολούθηση και η κατανόηση ενός ή περισσότερων χρηματοοικονομικών εργαλείων και γεγονότων της σημερινής αχανούς παγκόσμιας κεφαλαιαγοράς μόνο να βοηθήσουν μπορούν την απόφασή του να τοποθετηθεί έστω στο ένα και μοναδικό προϊόν που θέλει, έχοντας όμως αναζητήσει παρόμοιες καταστάσεις σε ομοειδείς κλάδους και οικονομίες αυτού που στοχεύει.

Έχουμε εισέλθει αναγκαστικά στην εποχή του παγκόσμιου επενδυτή, με την έννοια όχι αναγκαστικά της επένδυσης σε άπειρα προϊόντα, αλλά της ανάγκης για όσο το δυνατόν καλύτερης κατανόησής τους σε έναν γαλαξία συγκοινωνούντων δοχείων, όπου τίποτα πια δεν θα είναι τόσο απλό και τόσο «σίγουρο» όσο ήταν παλαιότερα.

Όλα αυτά λίγες μέρες πριν από την εκπνοή του 2012, με στόχο να μπορέσουμε να εντοπίσουμε τις όποιες επενδυτικές ευκαιρίες προκύψουν στο μέλλον.

* Ο κ. Παύλος Δεπόλας είναι Διευθυντής Χρηματιστηριακών Συναλλαγών της Λέων Δεπόλας ΑΧΕΠΕΥ.

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.