«Απελευθερωμένα» επαγγέλματα με κλειστά μυαλά

Λίγοι μόνο μήνες χρειάστηκαν για να αποδειχτεί πως η περιβόητη απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων κατέληξε σε «φούσκα». Φτωχά αποτελέσματα, σχεδιασμοί στο πόδι και παντελής έλλειψη στρατηγικής.

Δημοσιεύθηκε: 4 Οκτωβρίου 2012 - 07:54

Στέφανος Kοτζαμάνης [email protected]

«Απελευθερωμένα» επαγγέλματα με κλειστά μυαλά

Η είδηση της αποχώρησης του κ. Γιάννη Ραγκούση από το ΠΑΣΟΚ ήρθε την ίδια μέρα με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα:

Μόλις 131 αιτήσεις υποβλήθηκαν για τη λήψη αδειών ταξί, μετά την περιβόητη απελευθέρωση του επαγγέλματος. Μόλις 131 αιτήσεις για μια υπόθεση που ταλαιπώρησε τη χώρα για περισσότερους από δώδεκα μήνες και προκάλεσε ιδιαίτερα προσκόμματα στον ελληνικό τουρισμό για σχεδόν ένα ολόκληρο καλοκαίρι.

Και φυσικά δεν ήταν τα 5.000 ευρώ της εγγυητικής επιστολής που εμπόδισαν τους υποψήφιους να καταθέσουν αιτήσεις (σε περιβάλλον ανεργίας 50% στις νέες ηλικίες…) όσο το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ήδη έχουμε περισσότερα ταξί απ’ όσα χρειαζόμαστε…

Να μην ξεχνάμε επίσης ότι εδώ και πολύ καιρό έχει «απελευθερωθεί» και το επάγγελμα των φορτηγατζήδων,και το ενδιαφέρον για νέες άδειες και νέα φορτηγά αυτοκίνητα είναι σαφώς περιορισμένο ή, καλύτερα, οριακό. Να θυμίσουμε πως για να γίνει η συγκεκριμένη απελευθέρωση η πραγματική οικονομία της χώρας στέναζε επί μήνες από μπλόκα, καταλήψεις και ουρές στα βενζινάδικα.

Φεύγοντας από τον κλάδο των μεταφορών και τον Γ. Ραγκούση, ας πάμε στα φαρμακεία και σε ένα άλλο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που απ’ ό,τι διαδίδεται σκοπεύει και αυτό να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, τον κ. Γιάννη Λοβέρδο.

Ο κ. Λοβέρδος λοιπόν είχε θέσει ως ζήτημα άμεσης προτεραιότητας τη διεύρυνση του ωραρίου των φαρμακείων, λέγοντας πως αυτό θα φέρει και άλλες θέσεις εργασίας. Η περιβόητη απελευθέρωση των φαρμακείων ξεκίνησε εδώ και μήνες και κάποια φαρμακεία έχουν επιμηκύνει το ωράριό τους (το πόσες παραβάσεις γίνονται ας μην το συζητήσουμε καλύτερα…), ενώ ο ίδιος ο υφυπουργός της κυβέρνησης Μάριος Σαλμάς παραδέχεται πως η αγορά δεν είναι σε θέση να αντέξει τον σημερινό αριθμό τους.

Με άλλα λόγια, ο κ. Λοβέρδος «σκιζόταν» επί μήνες για να δουλεύουν περισσότερες ώρες την ημέρα φαρμακεία που θα έκλειναν ούτως ή άλλως σε ένα ή σε δύο χρόνια!

Μετά λοιπόν τις τρεις καραμπινάτες αστοχίες της προηγούμενης κυβέρνησης, ας πάμε στην ουσία του θέματος.

Πρώτον, όλα τα κλειστά επαγγέλματα θα πρέπει με κάποιον τρόπο να ανοίξουν. Και αυτήν τη φορά δεν χρειάζεται να πρωτοτυπήσουμε. Να εξετάσουμε μερικά επιτυχημένα παραδείγματα από το εξωτερικό. Καμιά περίπτωση κλειστού επαγγέλματος δεν είναι ίδια με τις υπόλοιπες.

Δεύτερον, στα κλειστά επαγγέλματα η κυβέρνηση ενέταξε και επαγγέλματα που δεν είναι κλειστά (π.χ. φαρμακεία, βενζινάδικα) αλλά είναι «ρυθμισμένα», με αποτέλεσμα να προκαλέσει σύγχυση στην κοινή γνώμη.

Τρίτον -και κυριότερο- είναι απαράδεκτο να προχωρά μια κυβέρνηση σε ριζικά μέτρα για έναν κλάδο, όταν δεν έχει ολοκληρωμένη στρατηγική για τον ρόλο που αυτός πρέπει να παίξει στην οικονομία και στην κοινωνία γενικότερα.

Αν θέλουμε, για παράδειγμα, να τονώσουμε τις αστικές συγκοινωνίες στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη, θα ήταν παράλογη μια πολιτική απελευθέρωσης που θα οδηγούσε σε μεγάλη αύξηση του αριθμού των ταξί. Αντίθετα, οι άδειες των ταξί θα έπρεπε να μειωθούν.

Στο κομμάτι των φαρμακείων, ποια είναι η στρατηγική της κυβέρνησης; Θέλει φαρμακεία (όπως σε πολλές χώρες της Ευρώπης) που να μοιάζουν με μικρά κέντρα υγείας και να συμβάλλουν στην αποσυμφόρηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (οπότε πρέπει να είναι λιγότερα και μεγαλύτερα); Ή μήπως θέλει τα φαρμακεία απλά σημεία πώλησης συγκεκριμένων φαρμάκων; Ή κάτι ενδιάμεσο;

Επίσης, αν μια κυβέρνηση (και σε αυτό συμφωνούν όλα τα πολιτικά κόμματα, συμπεριλαμβανομένων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ) πιστεύει ότι θα πρέπει να τονωθεί η παραγωγική διαδικασία, δηλαδή το χωράφι, το εργοστάσιο, το ξενοδοχείο, το καράβι κ.λπ., τότε μοιάζει παράλογο να παρεμβαίνει με «απελευθερωτικούς» νόμους για να αυξήσει την απασχόληση και την επιχειρηματικότητα σε υπερκορεσμένους τομείς της οικονομίας…

Κλινικές και διαγνωστικά κέντρα

Έλλειψη στρατηγικής επίσης υπάρχει και στον ίδιο τον κλάδο της υγείας. Κανείς, για παράδειγμα, δεν γνωρίζει τι πραγματικά ζητά σήμερα η κυβέρνηση από τις ιδιωτικές κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα. Θέλει τις συγκεκριμένες μονάδες ως ένα απλό «συμπλήρωμα» του ΕΣΥ όπως συνέβαινε μέχρι πριν από κάποια χρόνια;

Ή μήπως θέλει να τις εντάξει και αυτές στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, με ισότιμη μεταχείριση, προκειμένου οι ασθενείς να έχουν περισσότερες επιλογές και το δημόσιο πολύ χαμηλότερο κόστος (σήμερα, το δημόσιο πληρώνει πολλαπλάσιο τίμημα για τη νοσηλεία ενός ασθενή σε κρατικό νοσοκομείο, σε σύγκριση με την περίπτωση που ο ίδιος ασθενής για την ίδια πάθηση νοσηλευθεί σε ιδιωτικό νοσοκομείο).

Το κακό, λοιπόν, ξεκινά από το γεγονός ότι τα προεκλογικά προγράμματα των πολιτικών κομμάτων είναι συνήθως ευχολόγια που περιλαμβάνουν γενικότητες που απευθύνονται σε «ιθαγενείς». Η στρατηγική, ο προγραμματισμός και η ειλικρίνεια απουσιάζουν επιδεικτικά…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.