Όταν το Δημόσιο… σκοτώνει και δεν πληρώνει!

Όχι μόνο απόλυτα σεβαστή, αλλά και επιβεβλημένη είναι η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να περάσει τη χώρα σε πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα. Ωστόσο, ο σκοπός δεν αγιάζει ΟΛΑ τα μέσα!

Δημοσιεύθηκε: 24 Οκτωβρίου 2012 - 08:13

Στέφανος Kοτζαμάνης [email protected]

Όταν το Δημόσιο… σκοτώνει και δεν πληρώνει!

Όχι μόνο απόλυτα σεβαστή, αλλά και επιβεβλημένη είναι η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να περάσει τη χώρα σε πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα.

Ωστόσο, ο σκοπός δεν αγιάζει ΟΛΑ τα μέσα!

Δηλαδή, η προσπάθεια αυτή του Δημοσίου δεν μπορεί να υλοποιείται μέσα από ένα κράτος που αθετεί την υπογραφή του, που αλλάζει γνώμες και νόμους από μέρα σε μέρα ανάλογα με το συμφέρον του, που «ρίχνει» τους πολίτες οι οποίοι συνεταιρίζονται μαζί του κ.λπ.

Και αυτό γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε θα πρέπει σύντομα να σπάσουν οι σημερινές σχέσεις καχυποψίας μεταξύ κράτους και πολιτών, μία από τις βασικότερες αιτίες που μας οδήγησαν στην τρέχουσα οικονομική κρίση.

Το κράτος λοιπόν (βλέπε κλάδος υγείας) μπορεί να πληρώνει όποτε θέλει, μπορεί να «κουρεύει» υποχρεώσεις κατά το δοκούν και φυσικά μπορεί να διακόπτει την ισχύ τριετών συμφωνιών, οι οποίες είχαν υπογραφεί πριν από λίγους μήνες με δική του πρωτοβουλία!

Αν αυτή είναι η συμπεριφορά του ελληνικού δημοσίου προς τους προμηθευτές του, τότε πάμε να δούμε την αντιμετώπιση των δανειστών του. Μετά το «κούρεμα» των ελληνικών κρατικών ομολόγων, τα περισσότερα πολιτικά κόμματα (αυτά που συμμετέχουν στην κυβέρνηση, και όχι μόνο) είχαν υποσχεθεί πως θα αποζημιωθούν τόσο οι Έλληνες ιδιώτες ομολογιούχοι (οι «αποταμιευτές», με τοποθέτηση έως 100.000 ευρώ) όσο και τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία.

Σήμερα, τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, κανείς στην κυβέρνηση δεν εξετάζει το αν και πώς θα αποζημιωθούν οι Έλληνες μικροομολογιούχοι, σαν να μην είχαν δοθεί οι σχετικές υποσχέσεις!

Σήμερα, τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, κανείς στην κυβέρνηση δεν έχει πει τίποτε συγκεκριμένο για τους ιδιώτες ομολογιούχους.

Όσο για τα ασφαλιστικά ταμεία, στη θεωρία το κράτος συνεχίζει να εγγυάται τις συντάξεις, στην πράξη όμως την όλη ζημιά θα την πληρώσουν οι ασφαλισμένοι (βλέπε π.χ. μείωση συντάξεων και αύξηση ορίου ηλικίας στα 67 έτη).

Μετά τους προμηθευτές και τους δανειστές του ελληνικού δημοσίου, όμως, ακολουθούν και οι «συνεταίροι» του. Στην περίπτωση της ΑΤΕbank, οι μέτοχοι μειοψηφίας είδαν την αξία των μετοχών τους να μηδενίζεται.

Και αν στη συγκεκριμένη τράπεζα θα μπορούσε κάποιος να εκτιμήσει ότι υπήρχαν σοβαρά προβλήματα επισφαλειών, λάθη διοικήσεων εδώ και δεκαετίες και άλλα δυσμενή στοιχεία που γνώριζαν οι επενδυτές, στην περίπτωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου δεν συνέβαινε τίποτε από όλα αυτά.

Το μέχρι πρότινος «διαμάντι» του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, που αποτελούσε «πολύφερνη νύφη», κ.λπ. φαίνεται πως θα ακολουθήσει και αυτό την τύχη της ATEbank, με μόνο υπαίτιο το ελληνικό δημόσιο, που «κούρεψε» τα ελληνικά ομόλογα. Δηλαδή, από το κούρεμα των ομολόγων ωφελήθηκε ο βασικός μέτοχος (ελληνικό δημόσιο) και καλούνται να την πληρώσουν οι μέτοχοι μειοψηφίας.

Η περίπτωση του ΟΠΑΠ (δραματική μείωση της τιμής της μετοχής, μετά από αύξηση της φορολόγησης των παιχνιδιών του) δεν είναι ίδια, καθώς το κακό φαίνεται να προήλθε από την παρέμβαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Ωστόσο, και εδώ μιλάμε για μια περίπτωση όπου ο βασικός μέτοχος (ελληνικό δημόσιο) εισπράττει και ο μέτοχος μειοψηφίας (την) πληρώνει.

Το θέμα της αξιοπιστίας του ελληνικού δημοσίου είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και φυσικά δεν περιορίζεται στις προαναφερθείσες περιπτώσεις.

Ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν τόσες άλλες εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, με βασικότερο μέτοχο το ελληνικό δημόσιο.

Να θυμηθούμε επίσης ότι το Δημόσιο και οι ιδιώτες καλούνται να συνεργαστούν μέσω των περίφημων ΣΔΙΤ, προκειμένου να έρθει η ανάκαμψη στην ελληνική οικονομία.

Τέλος, ας μην ξεχνούμε πως χωρίς να αποκατασταθεί η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολιτών πολύ δύσκολα η φοροδιαφυγή θα πιαστεί στη ρίζα της.

Και δυστυχώς, η στάση των ελληνικών κυβερνήσεων δεν οδηγεί προς αυτήν την κατεύθυνση.

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.