«Καλύτερες μέρες» δείχνουν… οι μελέτες!

Φιλόδοξες μελέτες και μεγαλεπήβολα σχέδια κάνουν το γύρο της εγχώριας αγοράς δείχνοντας τις μεγάλες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Στην πράξη όμως, τα πράγματα είναι… κάπως διαφορετικά.

Δημοσιεύθηκε: 19 Σεπτεμβρίου 2012 - 08:01

Στέφανος Kοτζαμάνης [email protected]

Η οικονομική κρίση έχει και τα καλά της! Κυβερνητικά στελέχη, παράγοντες της αγοράς, αλλά και απλοί πολίτες έχουν αρχίσει να εστιάζουν την προσοχή τους στις δυνατότητες ανάπτυξης των κλάδων εκείνων στους οποίους η χώρα διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα και στο πώς θα μπορούσε η χώρα να δημιουργήσει προοπτικές σημαντικής και διατηρήσιμης ανάπτυξης.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, εκπονούνται σχέδια, ανακοινώνονται μελέτες, ακούγονται προτάσεις για μεγάλα και φιλόδοξα σχέδια, πλην όμως τα υπάρχοντα εμπόδια που πρέπει πολλές φορές να ξεπεραστούν δεν είναι καθόλου λίγα.

Για παράδειγμα, ιδιαίτερα θετική για τις προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας, είναι η πρόσφατη έκθεση του γνωστού οίκου McKinsey. H συγκεκριμένη έκθεση μιλά, μεταξύ άλλων, για 20.000 νέες θέσεις εργασίας, για εκτίναξη της παραγωγής και των εξαγωγών, κ.λπ.

Τέλος, ο γνωστός ξένος κάνει λόγο και για μια σειρά παρεμβάσεων που θα πρέπει να γίνουν από την πολιτεία, όπως η αντιμετώπιση του χωροταξικού σχεδίου και η ενίσχυση του κλάδου από την Πολιτεία.

Αντίστοιχες εκτιμήσεις ανάπτυξης έχουν κατά καιρούς ακουστεί και για μια ευρεία σειρά άλλων δραστηριοτήτων , όπως ο ιατρικός τουρισμός, η ανάπτυξη οικιστικών περιοχών, φιλόδοξα τουριστικά projects, τα μεγάλα έργα του κατασκευαστικού τομέα, η μετατροπή της Ελλάδας σε περιφερειακό χρηματοοικονομικό κέντρο, κ.λπ.

Αναμφίβολα, όλα αυτά έχουν βάση και δείχνουν τις δυνατότητες μακροπρόθεσμης ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

Ωστόσο στις πλείστες των περιπτώσεων, οι προβλέψεις των οίκων και των παραγόντων της αγοράς «μένουν στα χαρτιά» και μετά από χρόνια τις αναπολούμε ως… πικρά ανέκδοτα. Άλλωστε, ούτε το ελληνικό κράτος φημίζεται για τον προγραμματισμό του και την προσήλωσή του σε μακροχρόνιους στόχους, ούτε πολλές φορές και οι ίδιες οι επιχειρήσεις έχουν την οικονομική ευρωστία να σηκώσουν μόνες τους τις απαιτούμενες επενδύσεις.

Ειδικότερα τώρα για τον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών –που όντως έχει σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης- ποια εταιρεία θα ξεκινήσει να υλοποιεί καινούργιες επενδύσεις όταν πρώτος στόχος όλων των μεγάλων εγχώριων Ομίλων είναι το πώς θα περιορίσουν τα μεγάλα δανειακά τους ανοίγματα προς τις τράπεζες;

Ποιος βασικός μέτοχος των μεγάλων ελληνικών ομίλων είναι διατεθειμένος να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη (αν μάλιστα η τσέπη του είναι τόσο βαθειά και δεν είναι άδεια…), προκειμένου η εταιρεία του να προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου; Ακόμη και το φιλόδοξο μέχρι πρότινος Linnaeus Fund δείχνει να είναι αρκετά «κουμπωμένο» το τελευταίο χρονικό διάστημα). Μην το είδατε, μη το απαντήσατε…

Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί μέχρι σήμερα, γιατί σε περίπτωση που μειωθεί η αβεβαιότητα γύρω από τα μακροοικονομικά της χώρας, τότε θεωρείται πολύ πιθανόν να επανέλθουν κάποια funds που κατά καιρούς έχουν εκδηλώσει σχετικό ενδιαφέρον γύρω από την ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια. Ίσως…

Στον κλάδο του τουρισμού τώρα, εδώ και κάποια χρόνια –με αφορμή την εκμετάλλευση του Ελληνικού και τα σχέδια πώλησης του Αστέρα- οι παράγοντες του κλάδου μιλούν για την μεγάλη ευκαιρία της Αττικής να δημιουργήσει τη δική της… Ριβιέρα, μια τεράστια δηλαδή τουριστική ζώνη που θα ξεκινά από τον Πειραιά και θα φτάνει στο Σούνιο, όπου θα προσφέρονται από τα αρχαία της Αθήνας, έως καζίνο, μαρίνες, πολυτελή καταλύματα, κ.λπ. Στη θεωρεία, όλα δείχνουν πως το εγχείρημα θα μπορούσε να στεφθεί με επιτυχία. Στην πράξη, εδώ και πάνω από δύο χρόνια προσπαθούμε να αναθέσουμε προς εκμετάλλευση την έκταση του Ελληνικού.

Ερχόμενοι τώρα στα περί ανάπτυξης του ιατρικού τουρισμού, όπου όλοι παραδέχονται τη βασιμότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος: Υπάρχουν καλοί γιατροί, υπάρχουν κλίνες που θα μπορούσαν να διατεθούν, υπάρχει πολύ καλό κλίμα, πολλές προϋποθέσεις υπάρχουν. Άλλωστε, η εξυπηρέτηση Λίβυων ασθενών για κάποιους μήνες (πέρα από τα όποιου είδους παρατράγουδα εξωιατρικής φύσεως δημιουργήθηκαν στη συνέχεια…) αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Όμως, το ελληνικό Δημόσιο δεν μας έχει συνηθίσει στο να ανοίγει τέτοιους δρόμους, ενώ είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν υπάρχουν σήμερα εταιρείες πρόθυμες να επενδύσουν στο συγκεκριμένο τομέα. Μεγάλες λοιπόν οι προοπτικές ανάπτυξης στον ιατρικό τουρισμό, ωστόσο επί του παρόντος πολλές μονάδες ιδιωτικές υγείας βάζουν λουκέτο και ακόμη περισσότερες αναζητούν ρευστότητα με… το κερί.

Ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι το ίδιο το ελληνικό Δημόσιο παρανομεί και δεν τηρεί τον νόμο για τις υποχρεώσεις του ΕΟΠΥΥ προς τους προμηθευτές του, που το ίδιο ψήφισε μόλις το φετινό Φεβρουάριο!

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.