Το ψάρι βρομάει και απ΄ την ουρά!

Οι πολιτικοί και οι στενοί τους συνεργάτες έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε μια γιγάντια φορολογική MONOPOLY, όπου κάθε επιχειρηματικό βήμα κοστίζει πολλά ευρώ! Ποιος τρελός θα επενδύσει; Του Π. Κουδούνη.

Δημοσιεύθηκε: 20 Ιανουαρίου 2012 - 07:46

του Πάτροκλου Κουδούνη

Τα τελευταία δύο χρόνια πολλοί έσπευσαν να επισημάνουν τους λόγους για τους οποίους δεν έπρεπε να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα. Η πραγματικά εμπνευσμένη επιχειρηματολογία τους κορυφωνόταν με την αναφορά στο υψηλότατο δημόσιο χρέος, στη δυσκολία αποπληρωμής του και σε όλους τους κινδύνους που κρύβει η πιθανή πτώχευση!

Αυτά βέβαια είναι γνωστότατα και εύληπτα ακόμα και από παιδιά γυμνασίου. Δεν αποτελούν όμως τις πραγματικές αιτίες που αποθαρρύνουν όσους έχουν όρεξη να επενδύσουν στην πατρίδα μας. Το ρίσκο γι' αυτούς -αλλά και για εμάς- είναι πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό.

Η έλλειψη πολιτικής και η απουσία σοβαρής ηγεσίας κατατρώνε όλα τα αποθέματα εμπιστοσύνης, που με πολύ κόπο είχε διαφυλάξει το έθνος, με αποτέλεσμα να θεωρούμεθα επικίνδυνοι… γενικώς.

Επικίνδυνοι γιατί η έλλειψη ηγεσίας έχει, κατ’ αρχάς, δημιουργήσει έλλειψη δικαιοσύνης. Χρονοβόρες, κουραστικές δικανικές Οδύσσειες, στις οποίες εμπλέκονται διεφθαρμένοι δικαστικοί, πανάθλιοι ιερωμένοι, φαύλοι δικηγορίσκοι και κακομοίρηδες απλοί πολίτες. Αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα πέριξ των δικαστηρίων.

Ο Αριστοτέλης διακήρυξε ότι σε μια οργανωμένη πολιτεία κυβερνούν οι νόμοι, όχι οι άνθρωποι. Πολλοί -μάλλον δικαίως- αμφισβητούν ότι η Ελλάς είναι ένα κράτος δικαίου, με την Αριστοτελική έννοια του όρου, καθώς αντιλαμβάνονται ότι η ελληνική πολιτεία συχνά αγνοεί τους νόμους για να ενισχύσει -παρανόμως- κάποιους ανθρώπους!

Παραδείγματα ουκ ολίγα: από το κωμικοτραγικό περιστατικό του αγαπημένου μας Κίμωνα Κουλούρη, έως την πρωτοφανή αδράνεια νόμων που επηρεάζουν ουσιαστικά την επιχειρηματικότητα και τη φορολογική πολιτική του κράτους.

Αναφέρω για παράδειγμα την πρωτοφανή αδυναμία του κράτους να εφαρμόσει τον νόμο 3888/2010, που, ενώ προέβλεπε την κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, ο διάτρητος αυτός κώδικας συνεχίζει να αποτελεί πηγή άνομης εξουσίας και μέσο εκβιασμού στα χέρια επίορκων υπαλλήλων.

Δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι στη χώρα μας το ψάρι δεν βρομάει μόνο από το κεφάλι, αλλά κι από την ουρά. Το δημοσιοϋπαλληλικό σύστημα γνωρίζει άριστα ότι η γραφειοκρατία είναι αστείρευτη πηγή πλουτισμού για όλα τα μέλη του. Έτσι, εμποδίζει την εξαφάνισή της, ακόμα και στις σπάνιες περιπτώσεις όπου κάποιοι πολιτικοί επιχειρούν το αντίθετο.

Με αιχμή του δόρατος τη γραφειοκρατία, οι πολιτικοί και οι στενοί τους συνεργάτες έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε μια γιγάντια φορολογική MONOPOLY, όπου κάθε επιχειρηματικό ή επενδυτικό βήμα κοστίζει πολλά -αληθινά- ευρώ!

Το χειρότερο, δε, είναι ότι οι κανόνες αυτής της Μονόπολης αλλάζουν κάθε χρόνο κατά βούληση. Είναι ποτέ δυνατόν να βρεθεί σώφρων παίκτης που θα εμπλακεί σε ακριβό παιχνίδι χωρίς να γνωρίζει τους κανόνες;

Αυτό ακριβώς είναι και το μεγάλο μέρος του πολιτικού ρίσκου που επωάζεται στην Ελλάδα και αποθαρρύνει όχι μόνο τους ξένους επενδυτές αλλά ακόμα και τους Έλληνες, οι οποίοι τώρα δεν τολμούν να ανοίξουν ούτε τυροπιτάδικο! Αλήθεια, πόσους επιχειρηματίες γνωρίζετε που εύκολα θα επένδυαν σήμερα 100.000 ευρώ σε μια καινούργια επιχειρηματική ιδέα που θα υλοποιούνταν στην Ελλάδα;

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε το ότι δημοσκοπικά οι διάφοροι Τσίπρες, Κουβέληδες και ΚΚΕ φτάνουν στο 40%, μπορούμε εύκολα να προβλέψουμε ότι στο εγγύς μέλλον οι όποιοι επενδυτές θα έχουν σοβαρούς λόγους να το…ξανασκεφτούν.

Δεν τους αδικώ. Φρονώ, πάντως, ότι με συνεχείς απεργίες και παράλογους αποκλεισμούς δεν τους βοηθούμε να αλλάξουν γνώμη…

e-mail: [email protected]
στο twitter: @koudounispat

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.