Ανοικτή επιστολή στην Κοινωνία

Γνωρίζει ότι μπορεί να χαρακτηριστεί «ουτοπιστής» ή «γραφικός», θέλησε όμως να πει δημόσια την άποψή του για την κρίση της κοινωνίας. Μια άποψη φρέσκια, αισιόδοξη, αλλά και «άδολη», μια άποψη που δίνει ελπίδα.

Δημοσιεύθηκε: 18 Μαρτίου 2011 - 07:49

Είναι ένας απλός, ανώνυμος αναγνώστης. Ένας φοιτητής μόλις 23 ετών, που έγραψε την άποψή του, όπως πολλοί άλλοι, σε ένα άρθρο του Euro2day.gr με τίτλο «Φτάνει πια η τρομολαγνεία & η χρεοκοπολαγνεία! »

Μια άποψη φρέσκια, αισιόδοξη, αλλά και «άδολη», μια άποψη γεμάτη ελπίδα, που φαίνεται να λείπει στις μέρες μας, γι' αυτό και την αναδημοσιεύουμε σχεδόν αυτούσια:

«Σε αρχικό στάδιο, θέλω να υπογραμμίσω ότι είμαι ένας νέος 23 χρονών, φοιτητής του τμήματος Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών στην Οικονομική Κατεύθυνση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (σημερινό ΔΕΣ) και προσφάτως έκανα και συνεχίζω να προσπαθώ να υλοποιήσω τα πρώτα μου βήματα στον τομέα της εργασίας. Αυτή η ιδιότητα μου δίνει αμέσως τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου χωρίς πολλές εικόνες, χωρίς παραστάσεις και χωρίς εμπειρία.

Γι' αυτόν τον λόγο, τα όσα θα γραφτούν θα στηρίζονται πάνω στη μέχρι τώρα εμπειρία και γνώση που αποκομίζω από τις σπουδές μου, από τις γενικότερες γνώσεις μου και από τα όσα μαθαίνω μέσα από την οικογένειά μου. Ακόμα κι αυτό το "κάτι" μου δίνει το αίσθημα ότι μπορώ να έχω μια άποψη και μια κριτική ικανότητα, όσα λάθη και εάν εμπεριέχονται.

Σε γενικές γραμμές, είμαι αισιόδοξος ως προς την κατάσταση που βιώνουμε την σήμερον ημέρα. Πιθανότατα ανήκω και εγώ στην κατηγορία των "ουτοπιστών και γραφικών", όπως θέλουν να υποστηρίζουν κάποιοι. Η ενδεχόμενη χρεοκοπία στις 25 Μαρτίου αντηχεί στα αφτιά μου ως ακόμα ένα προϊόν παραπληροφόρησης και παιγνίου που εντείνει τον φόβο, την ανασφάλεια και την καταστροφολογία του Έλληνα πολίτη. Ανέκαθεν, ο Έλληνας/ίδα πιστεύει κάτι που ακούει χωρίς να το γνωρίζει ή να το ερευνά.

Είναι η νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί εδώ και χρόνια. Λείπει η λογική, η διαφάνεια και η σοβαρότητα στη ζωή μας.

Όσον αφορά την οικονομική κρίση έχω τις εξής απόψεις:

1. Πρόκειται για μια από τις πάμπολλες οικονομικές κρίσεις που έχουν συμβεί στην πορεία του ανθρώπου στο πέρασμα του χρόνου. Είναι κάτι αναπόφευκτο και πιστεύω πολύ πιο επιθυμητή από μια ολική φυσική καταστροφή με καταστροφικά άμεσα αποτελέσματα όχι μόνο στην οικονομία, αλλά ακόμα και στον ανθρώπινο τομέα, στον κοινωνικό, στον περιβαλλοντικό κ.λπ. (βλ. Ιαπωνία εν έτει 2011).

2. Η οικονομία ανέκαθεν λειτουργούσε και λειτουργεί μέσα στα πλαίσια ενός κύκλου. Υπάρχει το ζενίθ, η άνοδος, το ναδίρ και η κάθοδος. Ο Adam Smith υποστηρίζει τον "ενάρετο κύκλο της οικονομίας". Τέτοιες γνώμες και θεωρήματα υπάρχουν καθ' όλη τη διάρκεια των σπουδών μας στο τμήμα της οικονομικής κατεύθυνσης.

3. Ίσως η οικονομική κρίση που βιώνουμε μπορεί να βγει προς όφελός μας. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα, είναι μια τρομερή ευκαιρία να προβούμε σε διαρθρωτικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις όχι μόνο στον οικονομικό τομέα. Το κατεστημένο που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης βρίσκεται στα τελευταία στάδιά του. Δεν ανταποκρίνεται στη σύγχρονη εποχή, δεν μπορεί να ακολουθήσει τη νέα γενιά πραγμάτων.

Ευκαιρία για αλλαγή σε νοοτροπία, νόμους, κοινωνική λειτουργία, ατομική λειτουργία, οικονομία, ξεκαθάρισμα από το σκάρτο, διεφθαρμένο και παλαιωμένο κατεστημένο.

Οι παραπάνω απόψεις είναι που μου γεννούν το αίσθημα της αισιοδοξίας. Δεν μπορώ άλλο να ακούω κάθε λογής γενιά και νέους να θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους, ενώ παραμένουν αμέτοχοι και καθιστοί σε έναν καναπέ/καφετέρια. Ούτε πιστεύω πως η έκρηξη του θυμού και της αποστροφής μας πρέπει να γίνει μέσα στα πλαίσια μιας επανάστασης. Οι ακραίες τάσεις δεν μπορούν από τη φύση τους να δώσουν μια λύση (και δυστυχώς τα ακραία αρέσουν στον ελληνικό λαό).

Δεν καταδικάζω την επανάσταση, καταδικάζω όμως κάθε μορφή βίας και παράνομης πράξης που απειλεί την ασφάλεια και την αρμονία της κοινωνίας, όσο χάλια και αν είναι αυτή.

Σε δεύτερο στάδιο, θα αναφερθώ στο άρθρο σας (του καθηγητή Αριστείδη Μπιτζένη). Όπως αναφέρθηκα παραπάνω για την πιθανή χρεοκοπία στις 25 Μαρτίου, μου είναι αδιανόητο να πιστέψω ότι μπορεί να δηλώσουμε πτώχευση. Η μόνη πτώχευση που μπορούμε να πάθουμε είναι αν το προκαλέσουμε οι ίδιοι λόγω του φόβου και της ανασφάλειάς μας. Οι απόψεις-σκέψεις μου είναι οι εξής:

1. Εδώ και 5 χρόνια διδάσκομαι για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ολοκλήρωσή της. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μια χώρα-μέλος μπορεί να δηλώσει χρεοκοπία/πτώχευση. Αμέσως, αυτό δεν θα έχει αντίκτυπο στην προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ολοκλήρωση; Δεν θα καταστρέψει όλο το έργο της Ε.Ε; Δεν θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα για την Ε.Ε;

2. Η ενδεχόμενη χρεοκοπία είναι εξ ολοκλήρου προϊόν κερδοσκόπων. Όλοι αυτοί οι επενδυτικοί οίκοι άραγε δεν είναι ο ορισμός της κερδοσκοπίας; Πιστεύω πως όλη αυτή η φημολογία γίνεται για να υποβαθμίσει την όποια προσπάθεια γίνεται για την καταπολέμηση αυτής της κατάστασης και να την επεκτείνει. Θα τολμήσω να πω ότι είναι παίγνια όπου κρύβεται πίσω τους κάποιο συμφέρον. Να υπενθυμίσω ότι ζούμε σε ένα άναρχο και ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα όπου μέσα από ένα παίγνιο μη-μηδενικού αθροίσματος τα κράτη υπολογίζουν το κόστος-κέρδος των πράξεών τους ώστε να ικανοποιήσουν στο μέγιστο το εθνικό τους συμφέρον.

3. Η μόνη χρεοκοπία μπορεί να επέλθει από τις κινήσεις του ελληνικού λαού. Ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων μετέφερε όλα τα λεφτά του σε ξένες τράπεζες ή και ακόμα απλά τα έχει στο μαξιλάρι του. Άμεσο αποτέλεσμα είναι η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, έλλειψη επενδύσεων, έλλειψη επιχειρηματικών κινήσεων κ.λπ.

4. Ίσως η χώρα βρίσκεται σε μια μορφή μετάβασης της οικονομίας με shock therapy. Καιρός δεν ήταν να υπάρξουν μια αυστηρή πολιτική προϋπολογισμού και ένα ορθόδοξο μακροοικονομικό πρόγραμμα σταθεροποίησης; Όλα αυτά τα χρόνια η οικονομία μας είχε τη μορφή μπαλονιού. Όσο και να αντέχει, κάποια στιγμή θα σκάσει.

Στη συνέχεια, θα συμφωνήσω στους τρόπους-λύσεις που παρουσιάζετε στο άρθρο σας. Πιστεύω πως αυτή η συνταγή πρέπει να συμπορευτεί όμως και από άλλα πρόσθετα μέτρα για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε. Έχω μια μικρή επιφυλακτικότητα με το θέμα της αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας από ξένους επενδυτές καθώς πιστεύω ότι αυτή η κίνηση θα βρει πολλούς εχθρούς. Βέβαια, όμως, αυτό δείχνει και την ανετοιμότητα και την αποστροφή που έχουμε στο να πάρουμε γενναίες αποφάσεις».

** Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.