Θα κάνατε την κόρη σας καμαριέρα;

Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας δεν θα έρθει ανώδυνα. Αντίθετα, προϋποθέτει ότι θα πρέπει να εργαστούμε σε δουλειές που μέχρι σήμερα είτε τις σνομπάρουμε είτε τις αποφεύγουμε λόγω χαμηλών αποδοχών.

Δημοσιεύθηκε: 29 Μαρτίου 2011 - 07:50

Στέφανος Kοτζαμάνης [email protected]

Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας δεν πρόκειται να έρθει ανώδυνα. Αντίθετα, προϋποθέτει ότι θα πρέπει να εργαστούμε σε δουλειές που μέχρι σήμερα είτε τις σνομπάρουμε είτε τις αποφεύγουμε λόγω των χαμηλών αποδοχών τους…

Πριν από τέσσερα χρόνια είχα την τύχη να παρακολουθήσω στη Λευκωσία μια ομιλία του κ. Ανδρέα Πισσαρίδη, στον οποίο αργότερα απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ.

Τότε λοιπόν ο νομπελίστας οικονομολόγος είχε πει κάτι που θα εξέπληττε πολλούς Έλληνες αν το άκουγαν: ότι δηλαδή όταν αναπτύσσεται μια οικονομία δεν δημιουργούνται πολλές νέες θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης, αλλά αντίθετα οι περισσότερες αφορούν σε επαγγέλματα που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις και σπουδές!

Και είχε αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: οι εταιρίες ανεβάζουν τον όγκο των εργασιών τους, δεν προσλαμβάνουν περισσότερα διευθυντικά στελέχη, αλλά τα υπάρχοντα στελέχη δουλεύουν περισσότερες ώρες, λαμβάνοντας κάποιες επιπρόσθετες αμοιβές με τη μορφή υπερωριών ή μπόνους.

Αντίθετα, η υπεραπασχόληση αυτών των στελεχών δημιουργεί θέσεις εργασίας για οικιακές βοηθούς, για κυρίες που κρατούν τα παιδιά των στελεχών, για εργαζομένους σε εστιατόρια που βρίσκονται κοντά στα γραφεία των εταιριών, για κάποια ταξιδιωτικά γραφεία τα οποία θα εξυπηρετήσουν τους καλύτερα αμειβόμενους managers κ.λπ.

Η συγκεκριμένη εικόνα είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που έχει στο μυαλό του ο μέσος Έλληνας, ο οποίος σήμερα ξοδεύει ένα σωρό χρήματα για πτυχία και μεταπτυχιακά των παιδιών του, με αποκλειστικό γνώμονα την καλύτερη επαγγελματική αποκατάστασή τους (σε πολλές χώρες του εξωτερικού υπάρχει σημαντική αποσύνδεση των σπουδών από την επαγγελματική σταδιοδρομία).

Κρατώντας λοιπόν στο πίσω μέρος του μυαλού μας τις θέσεις του κ. Πισσαρίδη, πάμε να δούμε την τρέχουσα ελληνική πραγματικότητα. Εύκολα κάποιος μπορεί να παραδεχτεί ότι σε μια παραγωγικότερη ελληνική οικονομία:

Α. Ο αριθμός των εργαζομένων στον άμεσο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα πρέπει να μειωθεί κατά μερικές εκατοντάδες χιλιάδες.

Β. Ένα συμμάζεμα του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος θα έπληττε την παραπαιδεία και έτσι θα έθετε εκτός αγοράς εργασίας χιλιάδες καθηγητές όλων σχεδόν των ειδικοτήτων.

Γ. Θα χρειαζόταν πολύ μικρότερος αριθμός δικηγόρων, δημοσιογράφων, τραπεζικών, καταστηματαρχών (στις περισσότερες πολυκατοικίες υπάρχουν 1 - 3 καταστήματα), ελεύθερων επαγγελματιών διαφόρων κατηγοριών κ.λπ.

Και το ερώτημα που αναδύεται είναι: αν κάποιες από αυτές τις εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας χαθούν, σε ποιες οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να κατευθυνθούν ώστε να μην εκτιναχθεί η ανεργία στα ύψη;

Την απάντηση την έχει δώσει έμμεσα η Eurobank, η οποία πιστεύει ότι το νέο μοντέλο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να δώσει έμφαση στον τουρισμό, στην αγροτική παραγωγή, στη δημιουργία υποδομών, στις εξαγωγές, στην έρευνα και στην τεχνολογία.

Άρα η οικονομία για να γίνει παραγωγικότερη θα χρειαστεί -μεταξύ άλλων- περισσότερους εργάτες, πιο πολλούς σερβιτόρους, περισσότερους αγρότες, περισσότερες καμαριέρες, πιο πολλές νοσοκόμες κ.ά.

Δηλαδή, θα δημιουργηθεί ζήτηση για θέσεις εργασίας που μέχρι σήμερα πολλοί Έλληνες σνομπάρουν επιδεικτικά και βασικά καλύπτονται από οικονομικούς μετανάστες.

Πολλοί βέβαια θα υποστηρίξουν ότι αυτά τα επαγγέλματα (η αλήθεια είναι ότι… όχι όλα) σήμερα προσφέρουν χαμηλές αποδοχές και δύσκολες συνθήκες εργασίας. Ωστόσο, η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι ο σύγχρονος Έλληνας δεν θα κληθεί να επιλέξει μεταξύ αυτών των επαγγελμάτων και κάποιων άλλων περισσότερο προσοδοφόρων.

Δυστυχώς, θα κληθεί να διαλέξει μεταξύ αυτών και της ανεργίας… Με την προσδοκία ότι όσο αναπτύσσεται η οικονομία τόσο θα αυξάνονται και οι πραγματικές αμοιβές των συγκεκριμένων επαγγελμάτων.

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.