Δημόσιες προτάσεις: Να αλλάξει τώρα ο νόμος!

Oι παρενέργειες του Ν. 3461/2009 περί δημοσίων προτάσεων είναι ήδη ορατές. Βασικοί μέτοχοι εταιριών μπορούν να βγάζουν τις επιχειρήσεις τους από το χρηματιστήριο με... συνοπτικές διαδικασίες.

Δημοσιεύθηκε: 21 Δεκεμβρίου 2010 - 07:51

Στέφανος Kοτζαμάνης [email protected]

Δημόσιες προτάσεις: Να αλλάξει τώρα ο νόμος!

Oι παρενέργειες του Ν. 3461/2009 περί δημοσίων προτάσεων είναι ήδη ορατές, ακόμη και διά... γυμνού οφθαλμού.

Βασικοί μέτοχοι των εταιρειών -εκμεταλλευόμενοι και την οικονομική κρίση- μπορούν να βγάζουν τις επιχειρήσεις τους από το χρηματιστήριο με... συνοπτικές διαδικασίες, αγοράζοντας έναντι πινακίου φακής τις μετοχές μειοψηφίας.

Οι επιπτώσεις είναι ήδη έντονες, ωστόσο όλα δείχνουν πως θα γίνουν σαρωτικές αν δεν αλλάξει «εδώ και τώρα» το θεσμικό πλαίσιο. Και αυτό γιατί υπάρχει φόβος ότι ο αριθμός των δημοσίων προτάσεων θα πάρει χαρακτήρα επιδημίας.

Οι επίφοβες εταιρείες δεν είναι μόνο εκείνες στις οποίες οι βασικοί μέτοχοι ελέγχουν το 80% ή και το 90% του συνόλου των μετοχών. Ακόμα και μικρότερη να φαίνεται πως είναι η συμμετοχή τους, αρκεί μια μεγάλη αύξηση κεφαλαίου -όπως για παράδειγμα στη Γενική Τράπεζα- ώστε το προηγούμενο ποσοστό να φτάσει γύρω ή και πάνω από το 90%, οπότε...

Επίσης, πολύ συχνά οι βασικοί μέτοχοι ελέγχουν μεγαλύτερο αριθμό τίτλων από αυτόν που δηλώνουν μέσω δικών τους off-shore εταιρειών και μέσα από διαφόρων ειδών «φίλιες δυνάμεις».

Αν η κατάσταση συνεχίσει έτσι, από τις σημερινές εταιρείες χαμηλής κεφαλαιοποίησης κινδυνεύουν να μείνουν στο ταμπλό μόνο εκείνες των οποίων οι ιδιοκτήτες είναι «άφραγκοι», ή αυτές στις οποίες οι ιδιοκτήτες τους πιστεύουν πως δεν αξίζει τον κόπο να επενδύσει κάποιος!

--- Τι πρέπει να γίνει

Προσωπική εκτίμηση είναι ότι θα πρέπει να κινηθούμε σε τέσσερις άξονες:

Πρώτον, να κλείσουμε τις «τρύπες» που σήμερα επιτρέπουν σε κάποιους επιτήδειους βασικούς μετόχους να κερδοσκοπούν. Και εδώ τίθεται το ζήτημα της κατάργησης της διάταξης για την υποχρεωτική πώληση τίτλων, εφόσον ο βασικός μέτοχος καταφέρει από τη δημόσια πρόταση να ξεπεράσει το 90%.

Ο σημερινός νόμος δεν μας εξηγεί για ποιον λόγο θα πρέπει να θιγεί βάναυσα το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ιδιοκτησίας.

Εμείς τόσα χρόνια γνωρίζαμε ότι δεν ζούμε στη Ρωσία του Στάλιν και πως υποχρεωτική πώληση περιουσιακού στοιχείου μπορεί να γίνει μόνο με τη μέθοδο της απαλλοτρίωσης, και αυτό προς όφελος του κράτους (ή έστω ενός δήμου) και για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Κανένα κρατικό συμφέρον δεν εξυπηρετείται αν οι μειοψηφούντες μέτοχοι πουλήσουν τους τίτλους τους σε οποιονδήποτε βασικό μέτοχο, ή και σε οποιονδήποτε άλλο κύριο.

Δεύτερον, να δυσκολέψουμε την υπόθεση της εξόδου από το Χ.Α. Άλλη υπόσταση αποκτά το 90% των μετοχών στις πολυμετοχικές εταιρείες του εξωτερικού και τελείως διαφορετική στις οικογενειακές επιχειρήσεις της Ελλάδας, όπου πολλές φορές οι βασικοί μέτοχοι κατέχουν ήδη το 60% ή και το 90%, πριν καν ξεκινήσουν τη διαδικασία της δημόσιας πρότασης.

Τρίτον, να βάλουμε ακόμη περισσότερες ασφαλιστικές δικλίδες, ώστε το τίμημα που τελικά καταβάλλεται στους μετόχους μειοψηφίας να είναι δικαιότερο. Να επεκταθεί, για παράδειγμα, ο μέσος όρος του τελευταίου εξαμήνου στο δωδεκάμηνο και για τις επιχειρήσεις με χαμηλή εμπορευσιμότητα να θεωρείται ελάχιστο τίμημα το υψηλότερο μεταξύ της μέσης σταθμικής τιμής κατά τους τελευταίους δώδεκα μήνες και της αποτίμησης που θα κάνει ανεξάρτητος οίκος, τον οποίο ο βασικός μέτοχος θα πληρώνει, αλλά δεν θα προσλαμβάνει.

Και τέταρτον, να αμβλύνουμε -όσο αυτό είναι δυνατόν- τα αντικίνητρα που έχει σήμερα μια εταιρεία να βρίσκεται στο χρηματιστήριο. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι επιχειρηματίες εδώ και κάποια χρόνια δεν βρίσκουν κανέναν λόγο οι εταιρείες τους να διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο της Αθήνας και παράλληλα να επιβαρύνονται (και μάλιστα σε περιόδους μεγάλων περικοπών στις δαπάνες) με σημαντικό κόστος.
Ίσως το Χ.Α. θα πρέπει να ξαναδεί το θέμα των επιβαρύνσεων των μικρών εισηγμένων εταιρειών.

Ενδεχομένως χρειάζεται να προταθεί η μετάταξη εταιρειών στην Εναλλακτική Αγορά, που είναι λιγότερο γραφειοκρατική και λιγότερο κοστοβόρα. Αυτό, βέβαια, θα πρέπει να γίνει σε συνδυασμό με περισσότερες ώρες συναλλαγών στην ΕΝ.Α. και με μέτρα για τη γενικότερη τόνωσή της.

Και φυσικά, όλοι είναι αναγκαίο να δουλέψουμε (ο καθένας από τη θέση του) έτσι ώστε σε βάθος χρόνου να δούμε τους Έλληνες επενδυτές να επιστρέφουν στο Χ.Α.

** Η ομιλία του κ. Στ. Κοτζαμάνη στο πρόσφατο συνέδριο του Συνδέσμου Επενδυτών και Διαδικτύου, όπου συμμετείχε για λογαριασμό του euro2day. Το δημοσίευμα αποτελεί αναδημοσίευση από το 665ο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας "ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ", 17 - 21 Δεκεμβρίου 2010.

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.