Ευρώπη vs ΗΠΑ με φόντο τον χρυσό!

Όσο το παιχνίδι των συναλλαγματικών ισοτιμιών «χοντραίνει», όλο και περισσότεροι φέρνουν
στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τον ρόλο του χρυσού και όλο και πιο πολλοί ερμηνεύουν
το τρελό ράλι του μετάλλου.

Δημοσιεύθηκε: 12 Νοεμβρίου 2010 - 07:55

Μιχαήλ Γελαντάλις [email protected]

Στον απόηχο της τελευταίας παρέμβασης του κ. Robert Zoellick (στους «Financial Times» - σχετικό θέμα του euro2day.gr), ο ένας μετά τον άλλον ξένοι επενδυτικοί οίκοι συντηρούν το ενδεχόμενο αναθεώρησης της πολιτικής διεθνών ισοτιμιών, με την τιμή του χρυσού να ξεπερνά τα 1.400 δολάρια ανά ουγκιά.

Ο πρόεδρος (από το 2007) της Παγκόσμιας Τράπεζας αναφέρθηκε στην «...ανάγκη μιας διάδοχης κατάστασης σε αυτό που ο ίδιος αποκαλεί Bretton Woods ΙΙ, το οποίο θα πρέπει να εξετάζει την ανάπτυξη του χρυσού ως διεθνούς σημείου αναφοράς των προσδοκιών των αγορών για τον πληθωρισμό, τον αποπληθωρισμό και τις μελλοντικές συναλλαγματικές ισοτιμίες».

Αυτές οι δηλώσεις έγιναν στη σκιά των διεθνών ανησυχιών σχετικά με τη νέα χαλάρωση του αμερικανικού δολαρίου, τις αντιδράσεις του Πεκίνου για τις πιέσεις των ΗΠΑ, τις αλλεπάλληλες ιστορικές τιμές του χρυσού και την επίθεση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών κατά της πολιτικής που ακολουθούν η Fed και η Ουάσιγκτον.

Τα γερμανικά ΜΜΕ έδωσαν ιδιαίτερο βάρος στις δηλώσεις του κ. Wolfgang Schauble, ο οποίος υποστήριξε πως το «...αμερικανικό μοντέλο βρίσκεται σε βαθιά κρίση», επικρίνοντας την τελευταία ενέργεια της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ να διοχετεύσει και άλλη ρευστότητα 600 δισ. δολαρίων στις χρηματαγορές. Μάλιστα, μέσα ενημέρωσης (όπως λ.χ. η εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung») διέκριναν μία παράλληλη γραμμή πλεύσης του Γερμανού υπουργού Οικονομικών και του προέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Το ότι ο κ. Zoellick -γόνος Γερμανών μεταναστών στο Ιλινόις των ΗΠΑ και ισχυρός υπέρμαχος των αμερικανογερμανικών σχέσεων- κάνει λόγο για αναθεώρηση της πολιτικής των ΗΠΑ, βάζοντας στο παιχνίδι το ευρώ, το δολάριο, τη στερλίνα, το γουάν αλλά και τον χρυσό, αποτέλεσε σημείο αναφοράς για πολλά συντηρητικά γερμανικά ΜΜΕ.

Το Βερολίνο, από την πλευρά του, αναφέρεται σε «...ασυνέπεια όταν οι Αμερικανοί κατηγορούν τους Κινέζους πως χειραγωγούν τη συναλλαγματική ισοτιμία και στη συνέχεια κατευθύνουν τη σχέση του δολαρίου τεχνητά σε χαμηλότερα επίπεδα με τη βοήθεια της... εκτυπωτικής μηχανής της Fed».

Αν και έχουν υπάρξει κατά καιρούς και άλλες εκκλήσεις για επιστροφή στον «Κανόνα του Χρυσού», πολλοί αξιωματούχοι και οικονομικοί αναλυτές χαρακτηρίζουν την ιδέα επίφοβη.

Ωστόσο, η συζήτηση που έχει ανοίξει διεθνώς λόγω της συνεχιζόμενης υποχώρησης του δολαρίου, που με τη σειρά της επιδρά ασφυκτικά στα νομίσματα των ανταγωνιστικών χωρών και στις μειούμενες εξαγωγές τους, οδηγεί τον γερμανοτραφή κ. Zoellick να παρατηρήσει πως «...αν και τα εγχειρίδια ίσως θεωρούν τον χρυσό παλαιό χρήμα, οι αγορές σήμερα χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο το πολύτιμο μέταλλο ως εναλλακτική συναλλαγματική τοποθέτηση».

Η συζήτηση για την ανάγκη ενός δεύτερου Bretton Woods (το αρχικό σύστημα τέθηκε σε ισχύ το 1945 από το ΔΝΤ και έφερε σταθερές αλλά ρυθμιζόμενες ισοτιμίες συνδεδεμένες με την αξία του χρυσού) μπορεί να υποστηρίζεται από τον πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας, προβάλλεται ωστόσο υπέρ το δέον κυρίως από τα γερμανικά ΜΜΕ και το Βερολίνο.

Το ότι ο δεύτερης γενιάς Αμερικανογερμανός έχει διατελέσει υψηλόβαθμο στέλεχος επί διακυβέρνησης Μπους (από το υπουργείο Οικονομικών έως προσωπικός αντιπρόσωπος του τότε Αμερικανού Προέδρου στο G7 των ετών 1991 και 1992) και εμπορικός αντιπρόσωπος των ΗΠΑ (2001 - 2006) και ταυτόχρονα προωθεί αυτές τις ιδέες φαίνεται πως έχουν τη σημασία τους, σύμφωνα με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης (λ.χ., τελευταία, με βάση δημοσίευμα στους «Financial Times»).

«Εκβιασμός» σε βάρος του Νότου

Την ίδια στιγμή, το Βερολίνο προωθεί ακόμα μία «εκβιαστική» πρότασή του σε βάρος της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ζητώντας να ενσωματωθεί στα ομόλογα των αδύναμων και προβληματικών κρατών της ευρωζώνης «ρήτρα χρεοκοπίας». Αυτή η κίνηση το πρωί της Τρίτης εκτίναξε το spread του πορτογαλικού 10ετούς ομολόγου στο ιστορικά υψηλό των 416 μονάδων βάσης, ενώ έπαιρνε ξανά την ανιούσα προς τις 926 μ.β. το ελληνικό, έπειτα από πρόσκαιρη βελτίωση.

Σε κάθε περίπτωση, η εικοτολογία και η ρευστότητα που κυριαρχεί διεθνώς συντηρούν τον χρυσό σε όλο και υψηλότερες τιμές, αφού ολοένα και περισσότεροι επενδυτές αλλά και μεμονωμένες χώρες ζητούν και αγοράζουν χρυσό. Στις αγορές συζητείται ακόμα η κίνηση της Κεντρικής Τράπεζας της Ινδίας (τον Νοέμβριο του 2009) να αγοράσει 220 από τους 403,3 τόνους που είχε στην κατοχή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έναντι 6,7 δισ. δολαρίων.

Η Ινδία αύξησε έτσι στο 6% από 4% το ποσοστό χρυσού επί των συνολικών συναλλαγματικών αποθεμάτων (υπολογίζονται σε 285,5 δισ. δολάρια) που έχει, πυροδοτώντας έναν ανοδικό γύρο για το πολύτιμο μέταλλο διεθνώς.

Η ζήτηση έλκει (σε αυτήν τη φάση, κυρίως κερδοσκοπικά) κεφάλαια σε μετοχές εταιρειών του κλάδου (εξόρυξης, εμπορίας), σε συμβόλαια του πολύτιμου μετάλλου και σε καθαρό χρυσό.

Στα 1.392 δολάρια έφτασε η ουγκιά στις αρχές της εβδομάδας, για να γράψει ακόμη ένα ιστορικό υψηλό στα 1.403 δολάρια το πρωί της 9ης/11. Στις 214 μονάδες ο δείκτης XAU και σε υψηλότερα επίπεδα πολλές μετοχές εταιρειών εξόρυξης. Είναι ενδεικτικές οι τιμές σε τίτλους εταιρειών όπως η Barrick Gold, η Goldport Inc., η Newmont Mining ή η Freeport Mc Moran Copper & Gold.

Αμερικανοί αναλυτές εκτιμούν πως η συντήρηση του «θέματος του χρυσού» στο επενδυτικό προσκήνιο διεθνώς διατηρεί την επαναπροσέγγιση των ιστορικά υψηλών τιμών που είχαν σημειωθεί για εταιρείες του κλάδου στις αρχές του 2008. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της μετοχής της Barrick Gold (στα 49,15 δολάρια στις 8/11), της οποίας η τιμή πλησιάζει την τριπλή κορυφή των 50 δολαρίων, δηλαδή απέχει ελάχιστα από το ιστορικό υψηλό των 52,5 - 53 δολαρίων. Κάτι ανάλογο παρατηρείται στους περισσότερους τίτλους εταιρειών εξόρυξης, με τη συναλλαγματική ρευστότητα να τροφοδοτεί τη ροή επενδυτικών κεφαλαίων προς τα προϊόντα του πολύτιμου μετάλλου.

** Ταυτόχρονη δημοσίευση με το 660ο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, 12 - 16 Οκτωβρίου 2010.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.