Ήρθε η ώρα του "κρατικού factoring"

Σκεπτικισμός επικρατεί στην επιχειρηματική κοινότητα και ιδιαίτερα στην περιφέρεια για το πρόγραμμα της κυβέρνησης να εγγυηθεί το 70% των δανείων. Γράφει ο κ. Γ. Καραμπάτος, πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας.

Δημοσιεύθηκε: 3 Σεπτεμβρίου 2009 - 08:01

του Γιώργου Καραμπάτου*

Έντονος σκεπτικισμός επικρατεί στην επιχειρηματική κοινότητα και ιδιαίτερα στην περιφέρεια για το πρόγραμμα της κυβέρνησης να εγγυηθεί το 70% των δανείων.

Οι υγιείς μικρομεσαίες επιχειρήσεις φοβούνται ότι αυτές οι εγγυήσεις δεν θα φτάσουν στην πραγματική οικονομία, αλλά θα κατευθυνθούν κυρίως για να κλείσουν "τρύπες" προβληματικών εταιριών.

Άλλωστε, πολύ συχνό είναι το φαινόμενο που θέλει τα μέτρα, τα οποία κάθε φορά παίρνουν οι κυβερνήσεις, να μη φτάνουν έως την περιφέρεια, αλλά να σταματούν στο "αθηνοκεντρικό κράτος", ή σε μερικές περιπτώσεις σε περιοχές όπου είναι εγκατεστημένες προβληματικές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να ασκούν πολιτική πίεση (διαδηλώσεις κ.λπ.).

Για όλους τους παραπάνω λόγους και στο πλαίσιο της συνολικής νομοθετικής παρέμβασης της κυβέρνησης, με στόχο την τόνωση της ρευστότητας στην αγορά, σας προτείνουμε να εξετάσετε τη δημιουργία ενός κρατικού factoring.

Στόχοι είναι μέσω αυτού να χρηματοδοτηθεί η πραγματική οικονομία και επιπλέον να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των μεταχρονολογημένων επιταγών και των υπερβολικών καθυστερήσεων πληρωμών, που έρχονται φυσικά σε αντίθεση με τις οδηγίες της Ε.Ε. και με το προεδρικό διάταγμα που προβλέπει ως ανώτατο χρόνο καθυστερήσεων τις 30 ημέρες. Οι τελευταίες ενδείξεις αναφέρουν ότι οι καθυστερήσεις πληρωμών φτάνουν στους 8 μήνες και σε μερικές περιπτώσεις, όσον αφορά σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ, ξεπερνούν ακόμη και τους 12 μήνες!

Οι μικρές, στην πλειονότητά τους, μεταποιητικές, εξαγωγικές, βιοτεχνικές κ.ά. επιχειρήσεις καλούνται να χρηματοδοτήσουν με ίδια κεφάλαια τη χαμηλή ρευστότητα της αγοράς και αυτό είναι αδύνατον αφού και οι τράπεζες έχουν περιορίσει δραστικά τις χρηματοδοτήσεις τους (πλαφόν) για προεξόφληση των επιταγών πελατείας.

Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να έχει προκληθεί ένας φαύλος κύκλος, όπου καθημερινά βλέπουμε υγιέστατες επιχειρήσεις με ταμειακά προβλήματα και τον κατάλογο του Τειρεσία να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Ως αποτέλεσμα, ενισχύονται τα επιχειρήματα των τραπεζών για αυξημένους κινδύνους χρηματοδότησης και με αφορμή αυτό μειώνονται ακόμη περισσότερο οι χρηματοδοτήσεις προς την πραγματική οικονομία...

Προτείνουμε, λοιπόν, δύο εναλλακτικές λύσεις:

Πρώτον, τη δημιουργία ενός "κρατικού factoring" το οποίο θα λαμβάνει τα νόμιμα παραστατικά (τιμολόγια πώλησης) των επιχειρήσεων του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα (θα μπορούσαν να οριστούν συγκεκριμένα κριτήρια) και θα προεξοφλεί με το 70% της αναγραφόμενης αξίας.

Πλεονεκτήματα ενός κρατικού factoring (πρακτόρευση απαιτήσεων):

* Άμεση χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας.

* Ουσιαστική στήριξη του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα της οικονομίας.

* Περιορισμός των μεταχρονολογημένων επιταγών.

* Έλεγχος των παραστατικών - τιμολογίων για την ενδεχόμενη πλαστότητά τους.

* Μικρή χρηματοοικονομική επιβάρυνση των επιχειρήσεων του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα (επιτόκιο δανεισμού του Δημοσίου και μικρή επιβάρυνση για μείωση του ρίσκου από επισφάλειες).

* Περιορισμένος ο κίνδυνος των επισφαλειών, λόγω των κριτηρίων που θα υπάρξουν αλλά και εξαιτίας της εμπλοκής του Δημοσίου.

Δεύτερον, θα πρέπει να υπάρξει εγγύηση του κράτους για να αυξηθεί το πλαφόν που δίνουν οι τράπεζες στις επιχειρήσεις μέσα από την προεξόφληση επιταγών πελατείας. Η επαναφορά του πλαφόν στα προ της κρίσης επίπεδα θα έλυνε τα χέρια σε πολλές χιλιάδες επιχειρήσεις.

Συμπληρωματικά, φρονούμε ότι θα πρέπει να εξετάσετε την εφαρμογή παρόμοιας συμφωνίας που έλαβε χώρα μεταξύ της Τραπεζικής Ένωσης Ιταλίας Abi και των επιχειρηματικών συνδέσμων της Ιταλίας, σύμφωνα με την οποία προβλέπεται το "πάγωμα" των χρεών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ) προς τις τράπεζες για τους επόμενους 12 μήνες.

Η ανησυχία μας εστιάζεται στη διαφαινόμενη αδυναμία της Πολιτείας να στηρίξει τις λίγες εναπομείνασες υγιείς επιχειρήσεις του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας μας, έτσι ώστε μετά την οικονομική κρίση η Ελλάδα να συνεχίσει να έχει εξαγωγική δραστηριότητα και να μην αποτελέσει μοναδικό παράδειγμα χώρας προς αποφυγή, η οποία δεν θα παράγει τίποτα, θα εισάγει τα πάντα, θα δανείζεται για να πληρώσει τα ελλείμματά της, ενώ τα όποια οφέλη από τον τουριστικό κλάδο θα είναι λιγότερα από το κόστος των εισαγωγών για την κάλυψη των αναγκών του.

Θεωρούμε ότι η απάντηση στον κίνδυνο που ελλοχεύει είναι μόνο οι στοχευμένες ενέργειες ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις εθνικής σημασίας, που δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση από την παγκοσμιοποίηση και από την κρίση και αυτές είναι οι εταιρίες του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα.

* Ο κ. Γιώργος Καραμπάτος είναι πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.