Τι φοβάται ο κ. Σάλλας;

Tα όσα πράττει το τελευταίο διάστημα η υπό τον κ. Σάλλα διοίκηση της Πειραιώς μόνον πρωτοφανή μπορούν να χαρακτηριστούν. Αποφασίζοντας ότι ”η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση” οδήγησε σε ένα απίστευτο νομικό μπέρδεμα που εκθέτει τις κεφαλαιαγορές των δύο χωρών διεθνώς. Το ερώτημα είναι γιατί δεν θέλει με τίποτα να αποφασίσουν οι μέτοχοί του για μια προσφορά από την MPB. Τι ακριβώς φοβάται;

Δημοσιεύθηκε: 29 Ιανουαρίου 2007 - 08:19

του Γιώργου Παπανικολάου

Ο κ. Μιχάλης Σάλλας είναι ένας αναγνωρισμένης πλέον εμβέλειας τραπεζίτης, επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ελλάδας και αναμφίβολα ένας από τους ”στυλοβάτες του οικονομικού κατεστημένου”, όπως θα έλεγαν και οι Αγγλοσάξονες.

Υπό αυτή την έννοια και λαμβανομένης υπόψιν της πρόθεσης της Marfin Popular να κινηθεί ”φιλικά”, η επίσκεψη που σύμφωνα με επίσημα κείμενα της MPB (τα οποία κατατέθηκαν στο Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου και αναδημοσιεύτηκαν μερικώς από την εφημερίδα ”Πολίτης”) έκανε στις 12 η ώρα το μεσημέρι της 11ης Ιανουαρίου ο διευθύνων σύμβουλος της MPB, κ. Α. Βγενόπουλος, στην οικία του κ. Σάλλα, έχει την εξήγησή της.

Όπως αναφέρεται στα ίδια κείμενα, η συνάντηση των δύο κράτησε περίπου μιάμιση ώρα, ενώ συμφωνήθηκε να σταλεί στον κ. Σάλλα σχέδιο Δελτίου Τύπου με το οποίο θα γνωστοποιείτο επίσημα η πρόθεση φιλικής συνεργασίας.

Πράγματι, αναφέρεται περαιτέρω, το σχέδιο αυτό εστάλη με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Σημειώνει δε η εφημερίδα ”Πολίτης” ότι στο σχέδιο αυτό υπογραμμιζόταν ότι ο κ. Σάλλας θα αναλάμβανε ως συντονιστής, το ανώτατο αξίωμα του νέου σχήματος.

Εν τούτοις, λίγο μετά τις 21:00, κυκλοφόρησε η ανακοίνωση της Πειραιώς ότι υποβάλλει Δημόσια Πρόταση για την... MPB.

Δεν είναι στόχος μας να εξετάσουμε τη νομιμότητα των κινήσεων που έγιναν εφεξής, καθώς με αυτό ακριβώς το αντικείμενο ασχολούνται αυτή την περίοδο στρατιές ολόκληρες από καλοπληρωμένους δικηγόρους.

Θα μείνουμε στην ουσία των πραγμάτων.

Πριν από την παραπάνω επίσκεψη στον κ. Σάλλα, καμία ένδειξη αλλά και καμία επίσημη ή ανεπίσημη ενημέρωση των αρχών, είτε στην Κύπρο είτε στην Ελλάδα, δεν υπήρξε από την πλευρά της Πειραιώς, έως τη βραδινή ανακοίνωση που έγινε κατόπιν της επίσκεψης Βγενόπουλου.

Αντίθετα, ο τελευταίος είχε ήδη ενημερώσει προκαταβολικά περί των προθέσεων της MPB, για λόγους θεσμικής ευταξίας, όλες τις αρμόδιες αρχές σε Ελλάδα και Κύπρο.

Ποιο ήταν όμως και το περιεχόμενο της προσφοράς της Πειραιώς για την MPB;

Μάλλον για πρώτη φορά (σ.σ. ουδείς ειδικός φαίνεται να θυμάται αντίστοιχη περίπτωση στα διεθνή χρονικά) έχουμε μια προσφορά αποκλειστικά με ανταλλαγή μετοχών, με χαρτιά δηλαδή, που αποτιμά την εταιρία-στόχο στη... μισή τιμή από αυτή που μπορεί να πάρει ένας μέτοχός της σε μετρητά, πουλώντας την άμεσα στο χρηματιστήριο!

Οι νομικοί της Marfin επιμένουν ότι αυτή η προσφορά είναι και παράνομη, αλλά δεν θα μπούμε σε αυτό το θέμα.

Αυτό που έχει μεγάλη σημασία, ιδίως για λόγους αξιοπιστίας σε έναν τομέα όπως ο χρηματοπιστωτικός, είναι ότι στο σύνολο του Τύπου γίνεται λόγος για... ”επιθετικότητα” της Marfin, το οποίο βέβαια σημαίνει ότι άπαντες αναγνωρίζουν πρακτικά ως... ”αμυντικούς” τους χειρισμούς της Πειραιώς, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για το κύρος της διοίκησής της, που άλλα υποστηρίζει.

Το μείζον ερώτημα, όμως, είναι γιατί ο κ. Σάλλας επέλεξε να κινηθεί με έναν τέτοιο τρόπο, που -προφανώς εν γνώσει του ιδίου ή των νομικών συμβούλων του- θα κατέληγε σε νομικό μπέρδεμα και πλήρη αμηχανία των αρχών.

Κι αυτό χωρίς κανένα όφελος για τις αγορές των δύο χωρών ή τους μετόχους των εμπλεκόμενων τραπεζών.

Γιατί δεν έκανε χρήση άλλων μέσων που φαινομενικά τουλάχιστον είχε στη διάθεσή του;

Εάν όντως η MPB είναι μια ”φούσκα”, όπως φέρονται να διατείνονται στελέχη της Πειραιώς, αλλά και άποψη που διαπνέει την προσφορά της Πειραιώς προς τη Marfin, δεδομένης της αποτίμησης της τελευταίας στο μισό της χρηματιστηριακής της αξίας, γιατί ο κ. Σάλλας δεν προτίμησε απλώς να αφήσει τους μετόχους του να αποφασίσουν;

Γιατί έστω ο κ. Σάλλας δεν προτίμησε να ακολουθήσει άλλες λύσεις, όπως για παράδειγμα είναι η ανεύρεση ενός ”λευκού ιππότη”, πρακτική που είναι συνηθισμένη στο εξωτερικό;

Προφανώς, την κατάλληλη απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορούν να τη δώσουν μόνον ο ίδιος ο κ. Σάλλας και τα λοιπά μέλη του διοικητικού συμβουλίου.

Τα μέλη αυτά, ομοφωνούν στην ακολουθούμενη τακτική, παρότι ορισμένοι εξ αυτών αναγκάζονται εν συνεχεία να ”εξηγούν” σε αναλυτές και θεσμικούς επενδυτές πώς θα πετύχει μια τέτοια ανορθόδοξη πρόταση και ότι δεν είναι αμυντική αλλά... υπήρχε στα πλάνα τους.

Οι υπόλοιποι θα πρέπει να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα.

Επ’ αυτού δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε, αφού είναι παγκοσμίως... γνωστό, ότι οι μέτοχοι μιας εταιρίας δεν έχουν τίποτα να χάσουν από μια Δημόσια Προσφορά που την αφορά.

Είτε η προσφορά θα αποτύχει, αν δεν είναι ικανοποιητική, είτε θα βρεθεί κάποιος άλλος να κάνει καλύτερη, είτε θα γίνει αποδεκτή από την πλειοψηφία των μετόχων, σχετική ή απόλυτη, αν κρίνουν ότι είναι προς όφελός τους.

Έτσι δουλεύουν οι αγορές.

Οι μόνοι το συμφέρον των οποίων κινδυνεύει είναι είτε κάποιοι μέτοχοι μειοψηφίας, που όμως έχουν καταφέρει να έχουν τον έλεγχο της εταιρίας-στόχου, είτε εκείνα τα μέλη του ανώτατου management που εκτιμούν ότι η διαταραχή των μετοχικών ισορροπιών θα βλάψει τη θέση τους.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.