Η Εμπορική και η... από μηχανής προσφορά!

Η αγορά θα είχε κάθε λόγο να χειροκροτήσει την εμφάνιση ενός τρίτου ”μνηστήρα” στη διεκδίκηση της Εμπορικής. Εντούτοις, οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο φαντάζουν πλέον ελάχιστες, ενώ ανοιχτό ερώτημα παραμένει το αν θα υπάρξουν βελτιώσεις των δύο υφιστάμενων προσφορών, κάτι που πολύ θα ήθελε ο κ. Αλογοσκούφης, και όχι από… ”απληστία”, γράφει ο Γιώργος Παπανικολάου.

Δημοσιεύθηκε: 14 Ιουλίου 2006 - 00:46

Η Εμπορική και η... από μηχανής προσφορά!

του Γιώργου Παπανικολάου

Τα σενάρια συνήθως απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Έτσι, ενώ χύθηκε πολύ μελάνι προεξοφλώντας την εμφάνιση πολυάριθμων ”μνηστήρων” για την Εμπορική, από το εσωτερικό και το εξωτερικό, η πιθανότητα αυτή απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο.

Οι λόγοι ήταν και παραμένουν απόλυτα συγκεκριμένοι και γνωστοί στους παροικούντες τη χρηματοοικονομική Ιερουσαλήμ.

Σε ό,τι αφορά τους έξωθεν ”μνηστήρες”, μια ματιά στα δημοσιεύματα του διεθνούς ειδικού Τύπου έδειχνε εξαρχής ότι δεν θα έπρεπε να... κρατάμε την αναπνοή μας.

Η Credit Agricole είναι μία πολύ μεγάλη τράπεζα, έχει στο ταμείο της τα χρήματα για να αγοράσει την Εμπορική, διαθέτει ήδη περίπου 8,9% των μετοχών της, έχει μαζί της κοινές θυγατρικές και τη γνωρίζει ”από μέσα”.

Πολύ δύσκολα κάποια άλλη ξένη τράπεζα θα επιχειρούσε να ”μπει στα πόδια της” υπό αυτές τις συνθήκες, όταν μάλιστα το τίμημα που προσφέρει η γαλλική τράπεζα δεν έχει θεωρηθεί ”φθηνό” από τους ειδήμονες του εξωτερικού.

Στο εσωτερικό μέτωπο, οι εναπομείναντες πιθανοί ”μνηστήρες” μετά την ”απόσυρση” της Marfin Financial Group ήταν δύο, η Αlpha και η Eurobank.

Πλην όμως η τελευταία έσπευσε προ ολίγων ημερών να καταστήσει σαφές στους αναλυτές της Citigroup ότι δεν ενδιαφέρεται για τις κινήσεις συγκέντρωσης επί ελληνικού εδάφους, για λόγους αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας.

Κατά την άποψή μας οι δηλώσεις Βγενόπουλου και Καραμούζη δεν αφορούν μόνο τις εταιρίες που εκπροσωπούν με τη στενή έννοια, αλλά και τις κινήσεις των βασικών μετόχων τους, δηλαδή του Dubai Investments και του ομίλου Λάτση.

Mόνος υποψήφιος, λοιπόν, μένει θεωρητικά η Alpha Bank. Ωστόσο, και η τελευταία δεν φαίνεται να καταλήγει υπέρ μιας υποψηφιότητας για την Εμπορική, για λόγους αντίστοιχους με τους άλλους μεγάλους παίκτες του ελληνικού συστήματος.

Πρόκειται για μια τράπεζα καλά οργανωμένη και αποδοτική, που δεν έχει λόγο να μειώσει τα κέρδη ανά μετοχή της για τα επόμενα χρόνια, ούτε βεβαίως και την αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων της, ενώ ήδη διαθέτει άκρως ικανοποιητικό δίκτυο στην ελληνική επικράτεια.

Μια κίνηση του μεγέθους της Εμπορικής σίγουρα δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί απλώς ”προσάρτημα” στην οργανική της ανάπτυξη (δήλωση στελεχών της σε αναλυτές για τη θέση των εξαγορών στη στρατηγική της).

Επίσης, μια προσφορά, είτε γινόταν σε μετρητά είτε σε μετρητά και μετοχές, θα μπορούσε να έχει σημαντικές δυσμενείς επιδράσεις στην τιμή της μετοχής της, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες εισόδου ενός άλλου παίκτη (λιγότερο ή περισσότερο... φιλικού) στο δικό της μετοχικό κεφάλαιο.

Από την άλλη πλευρά, το ίδιο το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας έχει κάνει ό,τι μπορούσε για να αποθαρρύνει, ανεπισήμως πάντα, μια συμμετοχή εκ μέρους των μεγάλων ελληνικών τραπεζών, καθώς ο υπουργός δεν πιστεύει στη λογική της περαιτέρω ”συγκέντρωσης” του συστήματος μεταξύ των εγχώριων παικτών.

Τουναντίον, φαίνεται να πιστεύει ότι είναι αναγκαία η είσοδος ενός μεγάλου ξένου παίκτη στην ελληνική αγορά λιανικής τραπεζικής, με έτοιμο μεγάλο δίκτυο καταστημάτων, κάτι που για ευνόητους λόγους απεύχονται βεβαίως οι Έλληνες τραπεζίτες.

Θα μπορούσε ωστόσο να υπάρξει μια μεγάλη έκπληξη, αν η Alpha κατέβει αιφνιδιαστικά, μαζί με έναν άλλο ”υποστηρικτικό” παίκτη, από το εξωτερικό.

Οι οριστικές αποφάσεις της Alpha, λένε οι πληροφορίες, θα ληφθούν την ερχόμενη εβδομάδα. Συνεπώς ουδείς μπορεί να αποκλείσει οριστικά την ”έκπληξη”, πλην του ιδίου του κ. Κωστόπουλου και των ηγετικών στελεχών του.

Η περίπτωση αυτή μάλλον θα έβγαζε από τη δύσκολη θέση τον κ. Αλογοσκούφη. Διότι το τίμημα της Credit Agricole (της πιο ”επιθυμητής” ως φαίνεται υποψηφιότητας) είναι μεν σε μετρητά, αλλά απέχει αισθητά από την τιμή των 27 ευρώ γύρω από την οποία με εντελώς παράξενη ”επιμονή” συνεχίζει να κινείται η μετοχή της Εμπορικής.

Το τίμημα της Τράπεζας Κύπρου ανέρχεται πλέον στα 28,3 ευρώ με όρους τρέχουσας αποτίμησης της μετοχής της Κύπρου. Στη πράξη όμως, αυτό που έχει σημασία είναι το discount που θα δοθεί από οίκους του εξωτερικού, προκειμένου να εξασφαλίσει το Δημόσιο το πολυπόθητο ”ισοδύναμο μετρητών” του κ. Αλογοσκούφη.

Και αν υποτεθεί ότι στο ποσοστό του Δημοσίου συνυπολογίζονται και τα Ταμεία, άρα ένα ποσοστό της τάξεως του 20%-25% τουλάχιστον της Εμπορικής, που θα μετατραπεί σε μετοχές Κύπρου, τα πράγματα δυσκολεύουν λόγω μεγέθους.

Με ένα discount της τάξεως του 10% επί της τρέχουσας τιμής, το τίμημα της Κύπρου φτάνει στη περιοχή των 26 ευρώ, καθώς αποτελείται κυρίως από μετοχές της.

Αν το discount που θα απαιτήσουν οι ”εγγυητές” είναι μεγαλύτερο ή αν πιεστεί η τρέχουσα τιμή, τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολα.

Αυτό που διακαώς επιθυμούν τώρα στην πλατεία Συντάγματος είναι ο ”από μηχανής θεός” με τη μορφή μιας αισθητής βελτίωσης στο τίμημα μίας τουλάχιστον εκ των δύο υφιστάμενων προσφορών, με τα περισσότερα μάτια να είναι στραμμένα στην πλευρά της Credit Agricole.

Ωστόσο, όποιος περιμένει μια ιδιαίτερα ”γενναιόδωρη” κίνηση από τους Γάλλους, μάλλον θα απογοητευτεί.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.