Πώς η εμπειρία μπορεί να αποδειχθεί... βαρίδι στις αλλαγές

Τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα δε από τότε που άρχισε να καλπάζει η ψηφιακή τεχνολογία, αρκετές επιχειρήσεις, οργανισμοί αλλά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, προσπαθούν να αλλάξουν δομές και λειτουργίες τους.

Όμως, όπως προκύπτει από συγκεκριμένες έρευνες οι προσπάθειες αυτές σπανίως στρέφονται από επιτυχία. Τις περισσότερες φορές είναι ανεπιτυχείς και το κύριο πρόβλημα για την εξέλιξη αυτή, είναι τα λάθη που γίνονται από στελέχη με προηγούμενη εμπειρία.

Όπως καυστικά τονίζει ο καθηγητής του Χάρβαρντ Αμπντέλ Χαμίντ, «...οι άνθρωποι αποφασίζουν βάσει του νοητικού μοντέλου που έχουν διαμορφώσει και δρουν με κριτήρια και απέχουν από την πραγματικότητα...».

Ιδιαίτερα δε στην εποχή μας, η κεκτημένη εμπειρία, χωρίς καμιά αμφιβολία, συνεχώς απαξιώνεται από τις νέες τεχνολογικές προόδους και σε κάποια στιγμή βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου

Ωστόσο παραμένει πολύτιμη στον ψυχολογικό τομέα, όπου όμως σήμερα αντιμετωπίζει την επίθεση της τεχνητής νοημοσύνης. Αυτή η τελευταία σε συγκεκριμένους τομείς, εικάζεται ότι θα είναι πολύ πιο χρήσιμη και αποτελεσματική από την κεκτημένη εμπειρία.

Επιπροσθέτως, θα έχει την ιδιότητα και ικανότητα να προσδίδει αξία στην εμπειρία και να την προσαρμόζει στις υπάρχουσες συνθήκες.

Είναι ξεκάθαρο έτσι ότι έχουν ανοίξει διάπλατα οι πόρτες μιας νέας εποχής, στο πλαίσιο της οποίας παρατηρείται και ριζική αλλαγή παραδείγματος σε όλα τα επίπεδα.

Όπως πολύ σωστά επισημαίνει η οργάνωση CEC European Managers, η οποία εκπροσωπεί πάνω από ένα εκατομμύριο στελέχη επιχειρήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, «....για τον 21ο αιώνα απαιτούνται νέα πρότυπα διαχείρισης, τα οποία πρέπει να χαρακτηρίζονται από ευελιξία και προσαρμοστικότητα σε γρήγορες αλλαγές...».

Κατά τον πρόεδρο της CEC Α. Ράμμε «...στη σημερινή Ευρώπη, ο μειούμενος αριθμός διευθυντικών στελεχών αντιμετωπίζει όλο και πιο περίπλοκες προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων των προσδοκιών των μετόχων, του άγχους και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ενώ ο 20ος αιώνας αφορούσε τη γραμμική ανάπτυξη με βάση το πετρέλαιο, ο 21ος αφορά την αλληλεξάρτηση και την πληροφόρηση. Για να επιτύχουμε την οικοδόμηση μιας οικονομίας με προσανατολισμό την παγκόσμια ευημερία πρέπει να επενδύσουμε σε βιώσιμες δεξιότητες ηγεσίας, καλύτερες συνθήκες εργασίας και επαγγελματικό μάνατζμεντ. Το διαφαινόμενο κενό στην αγορά εργασίας για τους διευθυντές, καθιστά ακόμη μεγαλύτερη την ανάγκη για πιο περιεκτικό, ελκυστικό και βιώσιμο μάνατζμεντ...».

«...Είναι επίσης σημαντικό...», μας είπε κορυφαίο στέλεχος της CEC, «...οι νέοι μάνατζερ να μπορούν να διαχειρίζονται τη διαφορετικότητα με κριτήρια του καλπάζοντος 21ου αιώνα και όχι αυτά που σηματοδοτούσαν άλλες παραγωγικές εποχές...».

Συνεπώς, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ευρωπαϊκά στελέχη επιχειρήσεων, βρίσκονται μπροστά σε δύσκολες καταστάσεις, στις οποίες πρέπει να διαθέτουν νέες δεξιότητες για τις μεγάλες μεταβάσεις που ταχύτητα έρχονται.

Η φράση του Ηράκλειτου «τα πάντα ρεί», ποτέ δεν ήταν τόσο επίκαιρη όσο σήμερα.