Η τέχνη του να είσαι προϊστάμενος

Αν είστε προϊστάμενος, ή θέλετε να γίνετε, σκεφθείτε καλά αυτά που είπαν μερικοί εργαζόμενοι. Σε πρόσφατη έρευνα μεταξύ 200 τυχαία επιλεγέντων υπαλλήλων, τα συμπεράσματα ήταν απογοητευτικά:

-Οι τρεις στους τέσσερις προϊστάμενους έχουν ορισμένα προσωπικά χαρακτηριστικά που ενοχλούν τους υφισταμένους τους. Αυτά που αναφέρθηκαν συχνότερα ήσαν ότι δεν ακούν με προσοχή, ότι είναι διφορούμενοι και ότι δεν επικοινωνούν καλά

-Οι μισοί από τους ερωτηθέντες δήλωσαν ότι θα έβρισκαν την εργασία τους πιο ευχάριστη αν οι προϊστάμενοί τους επικοινωνούσαν καλύτερα. Μόνον το 2% του δείγματος είπαν ότι τους ενοχλούσαν π.χ. ο χαμηλός μισθός ή θέματα άλλων παροχών

-Σχεδόν ο ένας στους τέσσερις εργαζόμενους είπε ότι οι προϊστάμενοι ασκούν υπερβολικό έλεγχο, βάζουν στόχους που δεν είναι ρεαλιστικοί και «ξεχνούν» να δώσουν προτεραιότητες στις εργασίες που αναθέτουν. Οι υπάλληλοι θέλουν να έχουν πολύ μεγαλύτερη ανταπόκριση από τους προϊσταμένους τους, από τους οποίους και περιμένουν κατευθυντήριες γραμμές και περισσότερες πληροφορίες για τα συμβαίνοντα μέσα στην εταιρεία.

Ένας καλός προϊστάμενος, για να πετύχει πρέπει:

*Να εργαστεί σκληρά, ώστε να γίνει «ανθρώπινος»: Πρέπει πάντοτε να παίρνετε υπ΄όψιν σας την οπτική γωνία των εργαζομένων. Κάνετε κάθε δυνατή προσπάθεια για να μιλάτε με όσους αναφέρουν σε εσάς καθημερινά. Να φέρεστε στους υπαλλήλους σας ακριβώς όπως θέλετε να φέρονται εκείνοι στους καλύτερους πελάτες σας

*Να είναι σαφής σχετικά με προθεσμίες και προσδοκίες: Δώστε στον υφιστάμενό σας να καταλάβει ότι το έργο Α είναι σημαντικότερο από το Β

*Να δίνει συστηματικά feedback: Μην περιμένετε να έρθει η ώρα για την ετήσια αξιολόγηση της απόδοσης για να πείτε στον υπάλληλο ό,τι έχετε να τού πείτε. Επαινείτε όταν μία εργασία γίνεται καλά. Και όταν κάτι πάει στραβά, φωτίστε το πρόβλημα και εξηγείστε πώς μπορεί να λυθεί ή να διορθωθεί

*Να συνειδητοποιήσει ότι οι εργαζόμενοι προτιμούν να μαθαίνουν τις πληροφορίες για την εταιρεία από τους προϊσταμένους τους: Βεβαιωθείτε λοιπόν ότι οι μάνατζερς παίρνουν τις πληροφορίες αυτές, ώστε να μπορούν να τις περάσουν, όσο γρηγορότερα γίνεται, στους υφισταμένους τους. Όπως συνήθιζε να λέει και ο στρατηγός Τζ. Πάττον, «μία πληροφορία είναι σαν ένα αυγό, όσο πιο φρέσκια τόσο το καλύτερο».

Να μια ερώτηση που θα έπρεπε να απαντηθεί από τους ανθρώπους στην κορυφή της ιεραρχίας: Ποιο στέλεχος μέσα στην εταιρεία είναι υπεύθυνο για τα σεμινάρια, τα εργαστήρια ή τα εκπαιδευτικά προγράμματα για νέους μάνατζερς; Τα πανεπιστήμια δεν προετοιμάζουν τους πτυχιούχους τους για διευθυντικές θέσεις. Τους προετοιμάζουν για το είδος της εργασίας που θα χρειαστεί να κάνουν μπαίνοντας σε μία εταιρεία –έτσι, ελάχιστοι πτυχιούχοι είναι σε θέση είτε να επιτηρήσουν, είτε να μανατζάρουν άλλους.