Τρεις τρόποι για να λύνονται οι διαφορές στις επιχειρήσεις

Η ύπαρξη διαφωνιών σε μια εταιρεία είναι κάτι δημιουργικό. Οι αντιθέσεις όμως γίνονται αντιπαραγωγικές όταν είναι προσωπικές διαφωνίες ή όταν αντιμετωπίζονται σαν ανεπιθύμητες αναστατώσεις που πρέπει να ξεκαθαρίσουν το ταχύτερο.

Τρεις τρόποι για να λύνονται οι διαφορές στις επιχειρήσεις

Μέσα στην εταιρεία που εργάζεστε δεν θα μπορέσετε να αποφύγετε τις αντιθέσεις. Είναι αναπόφευκτο, διότι οι στόχοι, οι εκτιμήσεις και οι ανάγκες των ομάδων και των ατόμων που εργάζονται στην εταιρεία δεν συμπίπτουν πάντοτε.

Οι αντιθέσεις μπορούν να ερμηνευθούν σαν ένα σημάδι μίας υγιούς επιχείρησης. Ταυτότητα απόψεων για κάθε θέμα θα ήταν κάτι αφύσικο και αποχαυνωτικό. Πρέπει να υπάρχει σύγκρουση απόψεων σχετικά με κάποια καθήκοντα και προγράμματα και οι διαφωνίες δεν θα πρέπει να καταπνίγονται. Πρέπει να παρουσιάζονται ανοιχτά, διότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο εξασφαλίζεται η ανάλυση των θεμάτων και η επίλυση των διαφορών.

Η ύπαρξη διαφωνιών και αντιθέσεων είναι κάτι δημιουργικό. Οι αντιθέσεις, όμως, γίνονται αντιπαραγωγικές όταν είναι προσωπικές διαφωνίες ή όταν αντιμετωπίζονται σαν ανεπιθύμητες αναστατώσεις που πρέπει να ξεκαθαρίσουν το ταχύτερο, παρά σαν πρόβλημα που πρέπει να ξεπερασθεί.

Τρεις είναι οι κύριοι τρόποι επίλυσης των διαφορών:

α) Ειρηνική συνύπαρξη: Ο σκοπός σε αυτή την περίπτωση είναι να εξομαλυνθούν οι διαφορές και να τονιστούν ιδιαίτερα τα κοινά σημεία. Πρέπει να γίνει προσπάθεια να κατανοήσουν οι διαφωνούντες ότι πρέπει να ζουν μαζί. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες, τρόποι επαφής και ανταλλαγής απόψεων και τα άτομα διακινούνται ελεύθερα από ομάδα σε ομάδα (π.χ. ανάμεσα στο «στρατηγείο» και το κατώτερο κλιμάκιο, ανάμεσα στο τμήμα πωλήσεων και το τμήμα παραγωγής, κλπ.). Υπάρχουν πολλές αποδείξεις ότι η επίλυση των διαφορών δεν επιτυγχάνεται κατ’ ανάγκην με το να εντάξουμε σε ομάδες τους διαφωνούντες. Καλύτερος τρόπος επικοινωνίας και μέθοδοι όπως είναι η ενημέρωση των ομάδων μπορεί να φαίνονται καλές ιδέες, αλλά είναι άχρηστες στην περίπτωση που η διοίκηση δεν έχει να πει κάτι που να θέλουν να ακούσουν οι υφιστάμενοι. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος τα πραγματικά θέματα, που προς στιγμήν υποχώρησαν μέσα σε ένα κλίμα επιφανειακής καλής θέλησης, να επανεμφανιστούν σε μεταγενέστερο χρόνο.

β) Συμβιβασμός: Το θέμα που ανακύπτει επιλύεται με διαπραγματεύσεις ή με συμφωνία και καμμία από τις αντιτιθέμενες πλευρές δεν βγαίνει κερδισμένη ή ζημιωμένη. Η άποψη τού να μοιραστεί η διαφορά είναι κατά βάση πεσιμιστική. Το χαρακτηριστικό αυτής της λύσης είναι ότι δεν υπάρχει ούτε «σωστή» ούτε «καλύτερη» απάντηση. Οι διαφωνίες επιλύονται μόνον με συμφωνία. Τα πραγματικά προβλήματα είναι μάλλον απίθανο να λυθούν.

γ) Επίλυση προβλημάτων: Στην περίπτωση αυτή γίνεται μία προσπάθεια να βρεθεί μία ουσιαστική λύση στο πρόβλημα παρά μία προσπάθεια συμβιβασμού των διαφορετικών απόψεων. Σε αυτό ακριβώς το σημείο υπεισέρχεται το παράδοξο της «παραγωγικής αντίθεσης απόψεων». Οι παρουσιαζόμενες αντιθέσεις-διαφορές μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την εξεύρεση καλύτερων λύσεων.

 

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v