της Αθηνάς Καλαϊτζόγλου*

Η Θεσσαλονίκη δεν συγκαταλέγεται εδώ και χρόνια στις άμεσες προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής, καίτοι διαθέτει εκ της γεωγραφικής της θέσεως το συγκριτικό πλεονέκτημα να αναδειχθεί σε σημαντικό πόλο ανάπτυξης όχι μόνον για την ίδια τη χώρα, αλλά και ως μητροπολιτικό κέντρο της βαλκανικής ενδοχώρας.

Η ίδια μεταχείριση επιφυλάσσεται ουσιαστικά και στο σύνολο της Βορείου Ελλάδος, έναν από τους ισχυρότερους παραγωγικούς ιστούς της ελληνικής επικράτειας. Η περιφερειακή ανάπτυξη και η ενδυνάμωση των περιφερειών εξακολουθεί και παραμένει το μέγα ζητούμενο, όταν στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνιστά εδώ και χρόνια πολιτική επιλογή.

Οι επιχειρηματίες της Βορείου Ελλάδος που μίλησαν στον ”Μ”, ομοφωνούν σε μια κοινή διαπίστωση: εν έτει 2004 χρειάζεται να κατέλθουν στην Αθήνα προκειμένου να προωθήσουν τα ζητήματα που τους αφορούν, καθώς η αποκέντρωση υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων αποτελεί ακόμη και σήμερα ένα από τα βασικότερα αιτήματα.

”Είναι ο μόνιμος βραχνάς μας”, τονίσθηκε χαρακτηριστικά, για μια περιοχή που το μόνο που ”κέρδισε” έως τώρα είναι ακατάσχετη υποσχεσιολογία, σχεδιασμούς στα χαρτιά και ανεκπλήρωτες εξαγγελίες.

Έτσι, για άλλη μια φορά ο λόγος που αναπτύσσεται καταλήγει να μοιάζει με γκρίνια και αντιπαλότητα μεταξύ Βορρά - Νότου, όπως εύκολα καταλογίζεται. Ωστόσο, τα γεγονότα άλλα δείχνουν.

1. Η Θεσσαλονίκη εξακολουθεί και παρουσιάζει υστέρηση στα μεγάλα έργα υποδομής, με πλέον χαρακτηριστικό το μετρό της πόλης, που την τελευταία δεκαετία εξαγγέλλεται ανελλιπώς.

2. Το περίφημο σχέδιο στρατηγικής ανάπτυξης του βορειοελλαδικού τόξου σχεδιάσθηκε και ξεχάσθηκε σε κάποιο υπουργικό συρτάρι.

3. Οι θεσμοί της πόλης καθιερώθηκαν και αφέθηκαν στην τύχη τους, με συνέπεια κάποιοι σήμερα να μαραζώνουν, όπως το Χρηματιστηριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης, και άλλοι να προσπαθούν να λειτουργήσουν με απουσία ενδιαφέροντος από την πολιτεία, όπως η Παρευξείνια Τράπεζα, που ακόμη αναζητεί μόνιμη στέγη.

4. Το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης χαρακτηρίζεται ”υπουργείο τελετών και εγκαινίων”, καθώς έχει εξαιρετικά περιορισμένη εμβέλεια.

Στο σκηνικό που διαμορφώνεται, καταλογίζεται ατολμία στην εξωτερική πολιτική για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της βαλκανικής αγοράς, ενώ επισημαίνεται καθυστέρηση και στην υλοποίηση του ελληνικού σχεδίου για την Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων (ΕΣΟΕΑΒ).

Παρ’ όλα αυτά η Θεσσαλονίκη έχει μπροστά της μια μοναδική ευκαιρία. Την ανάληψη της διεκδίκησης της EXPO, που θεωρείται από τους επιχειρηματίες της περιοχής κορυφαίο σημείο αναφοράς για την πόλη και αφορμή να γίνουν –τουλάχιστον- σημαντικά έργα υποδομής, που θα αλλάξουν μελλοντικά τη φυσιογνωμία της.

* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ”Μέτοχος και Επενδύσεις” της 27ης Φεβρουαρίου 2004.