της Αλεξίας Κονάχου

Κατά την τελευταία τριετία υπήρξε μεγάλη στροφή από τα κλασικά ασφαλιστήρια ζωής σε unit linked και αυτό διότι υπόσχονταν υψηλές αποδόσεις, εξαιτίας της μεγάλης ανόδου του ΧΑΑ, των υψηλών κερδών των μετοχών και των χαμηλών εγγυημένων αποδόσεων των ασφαλιστηρίων ζωής.

Όταν όμως τα χρηματιστήρια άρχισαν να ακολουθούν αντίστροφη πορεία, αρκετά χρήματα χάθηκαν και από τα unit linked ασφαλιστήρια συμβόλαια.

Αν λοιπόν δεν θέλετε να χάσετε και από τα ”συνταξιοδοτικά σας κεφάλαια”, θα πρέπει να ελέγξετε πού είναι επενδεδυμένα τα ασφάλιστρά σας και να αναδιαμορφώσετε το χαρτοφυλάκιό σας. Στην παρούσα φάση λοιπόν τα Α/Κ που δίνουν κάποιες αποδόσεις δεν είναι άλλα από τα ομολογιακά, τόσο τα ελληνικά όσο και τα διεθνή. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών της αγοράς, οι τοποθετήσεις σε ομόλογα μπορούν να αποφέρουν μια μέση απόδοση περί το 5%, και προτείνουν ένα συντηρητικό χαρτοφυλάκιο που να αποτελείται κατά 80% από τίτλους σε ευρώ και κατά 20% από ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα.

Μεγάλες αποδόσεις μπορούν να επιτευχθούν και μέσω ομολόγων υπερεθνικών οργανισμών ή εταιρικών ομολόγων, καλής ποιότητας, τα οποία είναι σε θέση να δώσουν ως και μία μονάδα μεγαλύτερη απόδοση.

Ωστόσο θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι, αφού ούτε τα ομόλογα μπορούν να προσφέρουν ιδιαίτερες ”συγκινήσεις”. Και η αγορά των ομολόγων βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής για τις εξελίξεις στο μέτωπο των χρηματιστηρίων αντιδρώντας μερικές φορές ”σπασμωδικά” στα διάφορα νέα εταιρειών που επηρεάζουν σημαντικά βασικούς χρηματιστηριακούς δείκτες.

Όπως είναι γνωστό οι τιμές των ομολόγων επηρεάζονται από τυχόν διαφαινόμενη άνοδο του πληθωρισμού και συνεπώς των επιτοκίων, υπόθεση που ως σήμερα δεν φαίνεται ότι συμμερίζεται η αγορά. Με βάση τα παραπάνω το πιθανότερο είναι τα μακροπρόθεσμα επιτόκια να κινηθούν στο εύρος τιμών που είχαν διαγράψει το 2000 και το 2001. Το ίδιο ισχύει και για τους ελληνικούς τίτλους. Ειδικότερα οι ελληνικοί τίτλοι έχουν επιτόκια που είναι υψηλότερα των γερμανικών, αλλά και όλων των άλλων επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ την ίδια στιγμή είναι υψηλότερα και από αυτά των αμερικανικών τίτλων.

Σε γενικές γραμμές, όπως επισημαίνουν ειδικοί της αγοράς, ένα συντηρητικό χαρτοφυλάκιο ομολόγων θα πρέπει να έχει μέση διάρκεια τουλάχιστον πέντε ετών και να επικεντρώνεται σε ομόλογα της ζώνης του ευρώ, για να περιορίζει τον κίνδυνο από την άνοδο των επιτοκίων διεθνώς και τον συναλλαγματικό κίνδυνο που απορρέει από τη μεταβολή της ισοτιμίας δολαρίου-ευρώ. Αν συνεπώς γίνει μια κατανομή 70%-80% σε κρατικά ομόλογα της ζώνης του ευρώ και 20%-30% σε κρατικά ομόλογα δολαρίου, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι βελτιώνεται σημαντικά η ποιότητα του ομολογιακού χαρτοφυλακίου.

Από το παραπάνω χαρτοφυλάκιο μπορεί να περιμένει κανείς μια μέση ετήσια απόδοση της τάξης του 5%. Γενικά, στις ομολογιακές τοποθετήσεις, όπως και σε κάθε επένδυση σταθερού εισοδήματος, υπάρχει ο κίνδυνος από την άνοδο των επιτοκίων. Ο κίνδυνος αυτός ωστόσο μπορεί να μειωθεί όταν οι επενδύσεις πραγματοποιούνται σταδιακά. Η αγορά έχει ήδη προεξοφλήσει μικρή άνοδο ως και μισή μονάδα στα βραχυπρόθεσμα επιτόκια εντός του 2002. Τα μακροπρόθεσμα επιτόκια όμως δεν είναι εύκολο να προβλεφθούν, αν και το πιο πιθανόν είναι π.χ. τα δεκαετή ελληνικά ομόλογα να μην υπερβούν το επίπεδο του 5,70% ή το πολύ το 6% μέσα στο τρέχον έτος, από 5,48% σήμερα.

Ρωτήστε λοιπόν τον ασφαλιστικό σας σύμβουλο ποια είναι η διάρθρωση του unit linked χαρτοφυλακίου σας, και ζητήστε να σας ενημερώσει ποια θα ήταν τα οφέλη αν αυξάνονταν οι τοποθετήσεις σε ομολογιακά αμοιβαία κεφάλαια εσωτερικού ή εξωτερικού.

Τι προσφέρει η ασφαλιστική αγορά: