Ο Κέινς, ο Μπάρο και ο προϋπολογισμός!

Η εκτέλεση του προϋπολογισμού δεν εξελίσσεται κατ’ ευχήν και προκαλεί ανησυχίες. Όμως, η δημοσιονομική πολιτική δεν είναι μόνο πεδίο εφαρμογής λογιστικών κανόνων, αφού έχει επιπτώσεις στην οικονομία.

Δημοσιεύθηκε: 11 Αυγούστου 2011 - 07:37

Dr Money

Κάθε φορά όπου η κυβέρνηση ανακοινώνει τα προσωρινά στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι επικεντρώνονται στην εκτέλεσή του.

Δικαιολογημένα από τη στιγμή όπου η επίτευξη των στόχων για το έλλειμμα παίζει καθοριστικό ρόλο στην εκταμίευση των μελλοντικών δόσεων από τα δάνεια του EFSF και του ΔΝΤ και τη λήψη ή μη περισσότερων περιοριστικών μέτρων στο μέλλον, κατ’ απαίτηση των πιστωτών μας.

Φυσικά, η χώρα κρίνεται με βάση τις δημοσιονομικές επιδόσεις της στο μέτωπο της γενικής κυβέρνησης, όμως ο κρατικός προϋπολογισμός αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι της τελευταίας γενικής κυβέρνησης, οπότε η πορεία του έχει σημασία.

Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να κατανοήσει κάποιος ότι η εκτέλεση του προϋπολογισμού δεν πάει καθόλου καλά το επτάμηνο Ιανουαρίου - Ιουλίου, από τη στιγμή που το έλλειμμα έχει διαμορφωθεί στα 15,5 δισ. ευρώ έναντι 12,45 δισ. το αντίστοιχο περυσινό διάστημα, δηλαδή είναι αυξημένο κατά 24,6%.

Ουσιαστικά, το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού θα πρέπει να διευρυνθεί μόλις κατά 4 δισ. ευρώ το επόμενο πεντάμηνο για να πιάσει τον στόχο των 19,8 δισ. που έχει τεθεί στον κρατικό προϋπολογισμό και στο μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής στα τέλη του 2011.

Με δεδομένο ότι δεν αναμένεται καμία δραματική αλλαγή τον Αύγουστο, το Δημόσιο θα έχει στη διάθεσή του μόλις 4 μήνες για να το πετύχει, ποντάροντας στις έκτακτες εισφορές, στις μεγαλύτερες παρακρατήσεις φόρων κ.α.

Αν η οικονομία δεν έπνεε τα λοίσθια, ο στόχος δεν θα έμοιαζε ανέφικτος όπως σήμερα.

Όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.

Παρά τη διαφαινόμενη βοήθεια από την αύξηση των εξαγωγών, τη μείωση των εισαγωγών και την αναμενόμενη αύξηση του τουριστικού συναλλάγματος, η οικονομία δεν δείχνει να ανταποκρίνεται.

Υποθετικά, η διεύρυνση του ελλείμματος θα έπρεπε να απαλύνει το β΄ τρίμηνο τις επιπτώσεις της ασκούμενης περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής στην πραγματική οικονομία.

Πολύ περισσότερο όταν υπάρχει βοήθεια από το μέτωπο των εξαγωγών και των εισαγωγών το ίδιο διάστημα.

Εκτός κι αν ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής είναι μικρός, κοινώς η διεύρυνση του ελλείμματος κατά ένα ποσό αρχικά δεν καταλήγει να έχει μεγαλύτερη επίδραση στο ΑΕΠ της χώρας αργότερα.

Κάτι τέτοιο θα ήταν συμβατό με εμπειρικές μελέτες που δείχνουν ότι ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής είναι μικρότερος σε χώρες με υψηλά δημόσια χρέη όπως η Ελλάδα.

Από την άλλη πλευρά, η μέχρι σήμερα εφαρμογή της δημοσιονομικής λιτότητας έχει συμβάλει αποφασιστικά στη μείωση του ΑΕΠ και στην ύφεση της ελληνικής οικονομίας.

Υπό αυτήν την έννοια, ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής είναι μεγάλος.

Αυτό συμβαδίζει με τα ευρήματα εμπειρικών μελετών για τους πολλαπλασιαστές τα τελευταία 40 χρόνια, τα οποία δείχνουν ότι είναι μεγαλύτεροι σε κλειστές οικονομίες όπως η ελληνική.

Οι ίδιες μελέτες δείχνουν πως όσο χαμηλότερο είναι το ποσοστό αποταμίευσης του ιδιωτικού τομέα σε μια χώρα τόσο μεγαλύτερες είναι οι επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία από την εφαρμογή περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής.

Το ποσοστό αποταμίευσης είναι χαμηλότερο στην Ελλάδα σε σχέση με την Ιρλανδία και την Ιταλία, οπότε, θεωρητικά τουλάχιστον, οι δύο οικονομίες των τελευταίων έχουν πολύ μεγαλύτερες αντοχές σε σχέση με αυτήν της Ελλάδας από την εφαρμογή πολιτικών λιτότητας.

Αν λοιπόν δεχθούμε ότι η Ελλάδα έχει μπει σε παρατεταμένη περίοδο δημοσιονομικής πειθαρχίας, θα έπρεπε να κάνει μεγαλύτερη προσπάθεια για να καταστήσει την οικονομία της πιο ανοιχτή και εξωστρεφή και να δώσει κίνητρα για την ομαλή αύξηση της αποταμίευσης από νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Καλές, λοιπόν, οι λογιστικές αναλύσεις της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού λόγω της τρόικας.

Ίσως, όμως, έχει έρθει η ώρα να εξετάσουμε κι άλλα ζητήματα, όπως οι επιπτώσεις της ακολουθούμενης δημοσιονομικής πολιτικής στην οικονομία.

Είναι κάτι που συλλαμβάνει ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής του αείμνηστου Τζον Κέινς, αλλά δεν αποδέχεται ο Ρόμπερτ Μπάρο, ο οποίος θεωρεί ότι είναι μηδέν ή χαμηλότερος του 1 μακροπρόθεσμα.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.