Τα "μυστικά" της επαναγοράς ομολόγων!

Η επαναγορά ελληνικών ομολόγων αποτελεί το ένα από τα δύο εργαλεία του 2ου πακέτου διάσωσης για τη μείωση του δημοσίου χρέους. Όμως, ο διάβολος κρύβεται συχνά στις λεπτομέρειες.

Δημοσιεύθηκε: 28 Ιουλίου 2011 - 07:48

Dr Money

Πάνε αρκετοί μήνες από τις αρχές της χρονιάς όπου η γερμανική εφημερίδα "Die Zeit" είχε αναφερθεί στο σχέδιο της Ε.Ε. για μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους μέσω επαναγοράς ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά σε πολύ χαμηλότερη τιμή από την ονομαστική τους αξία.

Στο θέμα της επαναγοράς η στήλη είχε αναφερθεί πρώτη φορά το τελευταίο δίμηνο του 2010.

Είχαμε αναφέρει τότε ότι ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης EFSF θα μπορούσε να παράσχει μακροπρόθεσμα, χαμηλότοκα δάνεια στην Ελλάδα για να επαναγοράσει η τελευταία τα ομόλογά της που κατείχε η ΕΚΤ, και ίσως περισσότερα από την αγορά, σε τιμές πολύ χαμηλότερες από το 100% της ονομαστικής αξίας τους, μειώνοντας το δημόσιο χρέος της.

Στο διάστημα που μεσολάβησε, η ΕΚΤ προσπάθησε να ξεφορτωθεί τα ελληνικά ομόλογα, αλλά έπεσε πάνω στη γερμανική κυβέρνηση που ήταν αντίθεση στην ιδέα να αγοράσει τα συγκεκριμένα χρεόγραφα είτε το EFSF απευθείας είτε η Ελλάδα παίρνοντας δάνειο από τον μηχανισμό.

Ας έρθουμε, όμως, στη σημερινή εποχή.

Ως γνωστόν, το 2ο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας περιλαμβάνει πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων, με στόχο τη μείωση του δημοσίου χρέους.

Όμως, λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα επαναγοράς δεν υπάρχουν.

Ίσως μάλιστα χρειαστεί να περιμένουμε αρκετά ακόμη για να τις μάθουμε, αν επιβεβαιωθεί το χθεσινό στόρι του Reuters, το οποίο θέλει το EFSF να προχωρά στην επαναγορά των ελληνικών ομολόγων, αφού είναι πιθανόν να προκύψουν διαφωνίες ανάμεσα στις διάφορες χώρες για τον βαθμό ελευθερίας που θα πρέπει να έχει ο μηχανισμός στις κινήσεις του.

Οι χθεσινές δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, κ. Σόιμπλε, ότι η σύνοδος δεν έδωσε "λευκή επιταγή" στο EFSF να αγοράζει ομόλογα χωρών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες από την αγορά είναι ενδεικτικές.

Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι οι δηλώσεις των κοινοτικών αξιωματούχων στο πρόσφατο παρελθόν έχουν βάση και στόχος είναι η μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά 12,6 δισ. ευρώ μέσω επαναγοράς ομολόγων από την αγορά με δάνειο ύψους 20 δισ. ευρώ.

Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι θα έπρεπε να αγοραστούν ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 32,6 δισ. ευρώ με 20 δισ. ευρώ, από τη δευτερογενή αγορά, και μεταφράζεται σε μέση τιμή 61,34%.

Όμως, τα ομόλογα που λήγουν μέχρι τα τέλη του 2020 είναι υποψήφια για ανταλλαγή ή μετακύλιση σε νέα 30ετή και 15ετή.

Υπενθυμίζεται ότι ο στόχος είναι να αναχρηματοδοτηθούν ομόλογα ονομαστικής αξίας 135 δισ. ευρώ μέχρι τα τέλη του 2020 ή το 90% τουλάχιστον εκείνων που λήγουν.

Είναι λοιπόν εύλογο να υποθέσει κανείς ότι το πρόγραμμα επαναγοράς θα επικεντρωθεί στα ελληνικά ομόλογα που λήγουν μετά το 2020.

Αυτό βγάζει νόημα, γιατί τα τελευταία είναι διαπραγματεύσιμα στην αγορά κοντά στο 50% της ονομαστικής αξίας τους κατά μέσο όρο.

Άρα μπορεί κάλλιστα να επαναγοραστούν σε τιμή κάτω του 65% με τα σημερινά δεδομένα, όπως επισημαίνει το ίδιο χθεσινό στόρι του Reuters, η οποία είναι επίσης συμβατή με τις δηλώσεις για πρόγραμμα επαναγοράς ύψους 20 δισ. για μείωση χρέους 12,6 δισ. στη μέση τιμή του 61,34%.

Είναι προφανές πως το ένα δεν αναιρεί το άλλο, αφού η μέση τιμή του 61,34% στο παράδειγμα είναι χαμηλότερη από το 65%.

Στο στόρι του Reuters αναφέρεται επίσης ότι το νούμερο των 20 δισ. ευρώ για επαναγορές ομολόγων είναι ενδεικτικό και μπορεί να αλλάξει.

Επισημαίνεται ακόμα ότι το συνολικό ποσό για επαναγορές ελληνικών ομολόγων και την εγγύηση του κεφαλαίου στα νέα 30ετή και 15ετή ομόλογα που θα δοθούν στους ιδιώτες για τα παλιά ομόλογα ανέρχεται σε 55 δισ. ευρώ.

Όμως, ποσά μπορούν να μετακινηθούν από τη μία κατηγορία στην άλλη, δηλαδή από το πρόγραμμα επαναγοράς στην ενίσχυση της πιστοληπτικής διαβάθμισης (credit enhancement) των νέων ομολόγων, ανάλογα με τη ζήτηση.

Αυτό πιθανόν σημαίνει ότι, αν χρειαστούν λιγότερα χρήματα για τις εγγυήσεις κεφαλαίου των νέων 30ετών και 15ετών ομολόγων που θα εκδοθούν, π.χ. λόγω μικρότερης συμμετοχής των ιδιωτών, θα αυξηθεί το κονδύλι για το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων πάνω από τα 20 δισ. ανάλογα μέσα στο όριο των 55 δισ. ευρώ.

Το αντίθετο θα συμβεί αν η συμμετοχή των ιδιωτών στο πρόγραμμα ανταλλαγής και μετακύλισης ομολόγων είναι μεγαλύτερη και χρειαστούν περισσότερα λεφτά για εγγυήσεις των κεφαλαίων των νέων ομολόγων στη λήξη.

Γι’ αυτό προφανώς το όριο των 20 δισ. ευρώ του προγράμματος επαναγοράς είναι ενδεικτικό, όπως αναφέρει το διεθνές πρακτορείο ειδήσεων.

Σε κάθε περίπτωση, το πρόγραμμα επαναγοράς παραμένει σημαντικό εργαλείο για τη μείωση του ελληνικού χρέους, παρότι δεν γνωρίζουμε ακόμη επισήμως όλες τις λεπτομέρειες.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.