Ιδιωτικοποιήσεις εναντίον Μνημονίου ΙΙ!

Είναι ίσως οξύμωρο, αλλά μία από τις μεγαλύτερες απειλές για το νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης της χώρας (Μνημόνιο ΙΙ) προέρχεται από ένα από τα θεωρητικά ισχυρότερα χαρτιά του. Τις ιδιωτικοποιήσεις.

Δημοσιεύθηκε: 1 Ιουλίου 2011 - 07:51

Dr Money

Με βάση τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες μέχρι σήμερα, το νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης της Ελλάδας μέχρι τα μέσα του 2014, και πιθανόν παραπέρα, που θα πλαισιώσει το ψηφισθέν μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής θα στηρίζεται σε 3 πυλώνες.

Πρώτον, στα επίσημα δάνεια από την Ε.Ε., που κατά πάσα πιθανότητα θα προέρχονται από τον μηχανισμό EFSF, και το ΔΝΤ.

Υπενθυμίζεται ότι «περισσεύουν» κάπου 57 δισ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένης της δόσης των 12 δισ. ευρώ, από το αρχικό πρόγραμμα δανειοδότησης ύψους 110 δισ. ευρώ.

Δεύτερον, στη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και πιο συγκεκριμένα των κατόχων ελληνικών ομολόγων που λήγουν το διάστημα από το 2011 έως τα τέλη Ιουνίου του 2014, χωρίς να αποκλείεται η περίοδος να επεκταθεί μέχρι τα τέλη του 2014.

Με βάση όσα έχουν διαρρεύσει, η Γερμανία και άλλες χώρες της ευρωζώνης θα ήθελαν η συμμετοχή των τραπεζών, ασφαλιστικών εταιριών κ.λπ. να ανέλθει σε 30 δισ. ευρώ κατ’ ελάχιστο.

Τρίτον, στα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Είναι γνωστό ότι η ελληνική κυβέρνηση προγραμματίζει να έχει έσοδα 30 δισ. ευρώ περίπου από το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίηση περιουσίας μέχρι τα μέσα του 2014 και 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015.

Οι ευχάριστες εκπλήξεις είναι ασφαλώς μέσα στο «παιχνίδι» που ονομάζεται ιδιωτικοποιήσεις και πώληση περιουσιακών στοιχείων.

Όμως, δεν γνωρίζουμε κάποιον που να είναι διατεθειμένος να ποντάρει στο ενδεχόμενο η Ελλάδα να εκπλήξει ευχάριστα τις αγορές και τους εταίρους της αυτήν τη στιγμή.

Αντίθετα, γνωρίζουμε αρκετούς που θα ήταν διατεθειμένοι να ποντάρουν περισσότερα στο σενάριο της δυσάρεστης έκπληξης, παραπέμποντας κυρίως στις έντονες αντιδράσεις που πιθανόν θα πυροδοτήσουν.

Υπέρ της ίδιας άποψης συνηγορεί επίσης το παρελθόν των ελληνικών ιδιωτικοποιήσεων, που συνήθως έγιναν μέσω χρηματιστηρίου σε καλύτερες χρονικά συγκυρίες.

Φυσικά, όλοι κάνουν λάθη στις εκτιμήσεις τους και μακάρι οι απαισιόδοξοι να διαψευστούν.

Όμως, εδώ ελλοχεύει ένας πολύ σοβαρός κίνδυνος.

Η αξιοπιστία του νέου χρηματοδοτικού πλάνου.

Αν η αγορά πιστεύει ότι το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων θα πέσει έξω, δεν πρόκειται να εμπιστευτεί το Μνημόνιο ΙΙ που χρηματοδοτεί το μεσοπρόθεσμο οικονομικό πρόγραμμα.

Δεν θα ευθύνεται η αγορά γι’ αυτό, αλλά ο λανθασμένος σχεδιασμός του δεύτερου δανειοδοτικού προγράμματος ευθύς εξαρχής από τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες.

Αν λοιπόν δεν ληφθεί μέριμνα στον σχεδιασμό του Μνημονίου ΙΙ για την πιθανή υστέρηση των προϋπολογιζόμενων εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις και τη δημόσια περιουσία, είναι πιθανό αυτό να υποσκάψει την αξιοπιστία του, όπως έγινε, για άλλους λόγους, με το Μνημόνιο Ι.

Κάποιος ίσως ισχυριστεί ότι ακόμη κι αν η Ελλάδα αποτύχει να μαζέψει τα λεφτά που έχει σχεδιάσει από τις ιδιωτικοποιήσεις και τη δημόσια περιουσία δεν θα προκύψει πρόβλημα, γιατί πιθανόν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ θα πιέσουν για μεγαλύτερη συμπίεση του ελλείμματος του προϋπολογισμού ώστε να εξοικονομηθούν πόροι.

Όμως, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος πώς θα αντιδράσει τότε το κοινωνικό σύνολο αν κληθεί να επωμιστεί νέα βάρη έπειτα από παρατεταμένη περίοδο ύφεσης.

Εξυπακούεται ότι η ένταξη των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις στο νέο χρηματοδοτικό πλάνο για την περίοδο 2011 - μέσα 2014 ή/και πιο μετά δημιουργεί επιπλέον θέματα.

Από τη στιγμή που τα έσοδα θα κατευθυνθούν στην επαναγορά δημοσίου χρέους, θα ήταν σώφρον από ελληνικής πλευράς οι αγορές να αφορούν σε μακροπρόθεσμα ομόλογα, γιατί οι τιμές τους είναι συγκριτικά πιο χαμηλές και επομένως η μείωση του χρέους θα ήταν μεγαλύτερη αν υποθέσουμε ότι τα ομόλογα θα αποπληρωθούν στο 100 στη λήξη τους.

Όμως, το Μνημόνιο ΙΙ πρόκειται να χρηματοδοτήσει αφενός τα ομόλογα ύψους 85,5 δισ. ευρώ που λήγουν μέχρι τα μέσα του 2014 και αφετέρου τα εκτιμώμενα ελλείμματα ύψους 40 δισ. ευρώ.

Επομένως, ο στόχος του Μνημονίου ΙΙ, που είναι η αποπληρωμή των ομολόγων τα οποία λήγουν νωρίτερα και έχουν συγκριτικά υψηλότερες τιμές, αντιβαίνει με την προτεραιότητα στη μείωση του χρέους που όφειλε να δώσει η ελληνική πλευρά, χρησιμοποιώντας τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις.

Φυσικά, το σημαντικότερο είναι η σύνδεση των ιδιωτικοποιήσεων με το νέο σχέδιο χρηματοδότησης της χώρας, που μπορεί να καταλήξει στην υπονόμευση της αξιοπιστίας του δεύτερου στα μάτια της αγοράς αν οι σχεδιαστές δεν λάβουν σχετική μέριμνα.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.