Το εύκολο 2013, το φθινόπωρο κι ο Ομπάμα!

Αν οι επόμενες δύο - τρεις εβδομάδες είναι δύσκολες για τη χώρα, τότε το δίμηνο Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου θα είναι φωτιά και ίσως χρειαστεί τη βοήθεια του πλανητάρχη για να μην πάει στα βράχια.

Δημοσιεύθηκε: 21 Ιουνίου 2011 - 09:12

Dr Money

Το εύκολο 2013, το φθινόπωρο κι ο Ομπάμα!

H απόφαση του Eurogroup να μην απελευθερώσει την επόμενη δόση των 12 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα πριν το ελληνικό κοινοβούλιο ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, αλλά δεν εξέπληξε κιόλας.

Όπως σωστά τονίζουν πολλοί σχολιαστές, οι εταίροι μας θέλουν να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση και σε άλλα αστικά κόμματα να ψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Οι εταίροι μας γνωρίζουν καλά ότι το κόστος της μη διάσωσης της Ελλάδας από χρεοκοπία μπορεί να αποδειχτεί πολύ μεγαλύτερο από το κόστος μιας διάσωσης λόγω του πιθανού ντόμινο στις άλλες χώρες της ευρωπεριφέρειας και ίσως πιο πέρα.

Ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είναι φανερό ότι επισήμανε τον ανωτέρω κίνδυνο στην καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ κατά την πρόσφατη συνάντησή τους.

Όμως, κυρίως η γερμανική κυβέρνηση, όπως και μερικοί άλλοι εξ αυτών, γνωρίζει ότι θα πρέπει να πείσει την κοινή γνώμη της πατρίδας της, που είναι ξεκάθαρα εναντίον της παροχής νέας βοήθειας προς την Ελλάδα, γιατί κατανοεί τον κίνδυνο ότι μπορεί να κληθεί η ίδια να πληρώσει μέρος του λογαριασμού αργότερα.

Υπενθυμίζεται ότι τα διμερή δάνεια προς την Ελλάδα και η χρηματοδότηση από τον προσωρινό μηχανισμό EFSF προστίθενται στο δημόσιο χρέος των χωρών που τα παρέχουν.

Σ’ αυτήν τη φάση λίγο τους ενδιαφέρει αν μπορεί να βγάλουν λεφτά σε περίπτωση όπου η Ελλάδα δεν φαλιρίσει.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η επιβολή ενός νέου πακέτου λιτότητας στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την ανάληψη μέρους του κόστους του 2ου πακέτου βοήθειας από τον ιδιωτικό τομέα, εξυπηρετεί πολιτικά και γι’ αυτό επιμένει τόσο πολύ η γερμανική κυβέρνηση.

Προς την ίδια κατεύθυνση θα μπορούσε να συμβάλει το επιχείρημα για τα οφέλη που έχει αποκομίσει η Γερμανία από την υιοθέτηση του ευρώ, αλλά αυτά είναι θεωρητικά και λιγότερο πειστικά για τον μέσο Γερμανό, που έχει στον νου του την εικόνα ενός τεμπέλη και διεφθαρμένου Έλληνα.

Επιπλέον, μερικοί Γερμανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι απορούν γιατί οι Ιρλανδοί και οι Λετονοί εφάρμοσαν με επιμονή πολυετή προγράμματα λιτότητας παρά το μεγάλο κοινωνικό κόστος, αλλά οι Έλληνες δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο, από τη στιγμή όπου αντιμετωπίζουν οξύτερα προβλήματα και λαμβάνουν μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια.

Επιπλέον, τόσο αυτοί όσο και άλλοι έχουν εκπλαγεί δυσάρεστα με τον τρόπο με τον οποίο το ελληνικό πολιτικό προσωπικό συμπεριφέρεται με δεδομένο ότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη χρεοκοπία.

Όμως, οι Γερμανοί, οι οποίοι κρατάνε το κλειδί, είναι αρκετά ρεαλιστές για να καταλάβουν το επιχείρημα αρκετών ανθρώπων της αγοράς, επενδυτών, σπεκουλαδόρων, ακαδημαϊκών και άλλων.

Κοινώς, η εφαρμογή αλλεπάλληλων προγραμμάτων λιτότητας σε μια οικονομία που διέρχεται τον τρίτο χρόνο ύφεσης και δείχνει κάποια σημάδια κοινωνικής αναταραχής είναι σαν να βάζεις τον σκύλο να κυνηγάει την ουρά του.

Όμως, σ’ αυτήν τουλάχιστον τη φάση η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται να δίνει μεγαλύτερο βάρος στο πολιτικό κόστος που θα αντιμετώπιζε εσωτερικά αν συμφωνούσε να δώσει ένα δεύτερο πακέτο χρηματοδότησης στην Ελλάδα χωρίς η τελευταία να αναλάβει την υποχρέωση να εφαρμόσει ένα νέο πρόγραμμα λιτότητας και μεταρρυθμίσεων με τη συμμετοχή των ιδιωτών στο κόστος του νέου πακέτου.

Η ίδια επίσης αντιλαμβάνεται ότι όσο πιο πολλά λεφτά λαμβάνει η Ελλάδα τόσο πιο δύσκολο θα είναι η Ε.Ε. να την αφήσει στη μοίρα της, και πολύ περισσότερο όταν υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξης στην ευρωπεριφέρεια.

Ας μην ξεχνάμε ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, η Ελλάδα θα έχει λάβει συνολικά 65 δισ. ευρώ από την ευρωζώνη και το ΔΝΤ μετά την πιθανή εκταμίευση των 12 δισ. ευρώ.

Τι λοιπόν μπορούμε να περιμένουμε;

Ξεκινώντας από τα εύκολα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι είναι πιθανό η Γερμανία και κατά συνέπεια η Ε.Ε. να «μαλάκωνε» μετά τις γερμανικές εκλογές του 2013, υιοθετώντας πιθανώς μια λύση που θα οδηγούσε σε έμμεση μείωση του ελληνικού χρέους, με την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα είχε αποδειχτεί συνεπής στις δεσμεύσεις της.

Όμως, ο δρόμος μέχρι τότε είναι πολύ μακρύς και πιθανόν να μη διανύσουμε τη διαδρομή.

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να δούμε τι μπορεί να γίνει πιο βραχυπρόθεσμα.

Αν, όπως πιστεύουμε, η κυβέρνηση πάρει ψήφο εμπιστοσύνης και λίγο αργότερα ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο, η Γερμανία και η Ε.Ε. δεν θα έχουν κανέναν λόγο να μην αποδεσμεύσουν τη δόση των 12 δισ. ευρώ.

Το αν θα συνοδευτεί με λεπτομέρειες για το δεύτερο πακέτο βοήθειας απομένει να το δούμε, διαφορετικά το δεύτερο θα πάει για Σεπτέμβριο.

Έπειτα απ’ αυτό, είναι πιθανό οι διακοπές των Ευρωπαίων, τα μπάνια του λαού μαζί με την αναμενόμενη αύξηση του εξωτερικού τουρισμού να οδηγήσουν το μέτωπο σε ύφεση μέχρι το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου.

Όμως, κάπου εκεί θα αρχίσει η νέα φάση που θα κορυφωθεί το δίμηνο Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου, καθώς τον Νοέμβριο έρχεται άλλη μεγάλη λήξη ομολόγων.

Ένα πράγμα θα πρέπει ίσως να θεωρείται σίγουρο.

Αν συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο, όπως τους τελευταίους 6 μήνες και πλέον, θα χρειαστούμε μεγαλύτερη βοήθεια από τον πλανητάρχη για να πειστεί η γερμανική κυβέρνηση να αγνοήσει το εσωτερικό πολιτικό κόστος και να συνεχίσει να κάνει μαζί με το ΔΝΤ τα στραβά μάτια στην περίπτωση της Ελλάδας.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.