Έλλειμμα επικοινωνίας και χρεοκοπία!

Η επιτυχία μιας πολιτικής λιτότητας εξαρτάται από την επίτευξη των στόχων και την αποδοχή της από μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Το τελευταίο δεν πρόκειται να συμβεί αν κάποιος δεν της το εξηγήσει.

Δημοσιεύθηκε: 20 Ιουνίου 2011 - 07:47

Dr Money

Ο Ρόναλντ Ρίγκαν δεν ήταν οικονομολόγος, αλλά ένας μέτριος ηθοποιός του Χόλυγουντ πριν αναμιχθεί στην πολιτική και εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ, το 1980, εν μέσω οικονομικής και γεωπολιτικής κρίσης (Ιράν).

Αν μάλιστα δεν υπήρχε το συνταγματικό όριο των δύο θητειών, είναι πολύ πιθανό ο Ρήγκαν, ο οποίος επανεκλέχθηκε στην προεδρία το 1984, να επανεκλεγόταν ξανά για τρίτη θητεία το 1988, με αντίπαλο τον δημοκρατικό κυβερνήτη της Μασαχουσέτης Μάικλ Δουκάκη.

Ποιο ήταν το μεγάλο όπλο του Προέδρου Ρίγκαν;

Το χάρισμα της επικοινωνίας.

Κοινώς, μπορούσε με λίγα λόγια να δώσει στον μέσο Αμερικανό πολίτη που δεν σκάμπαζε γρι από οικονομικά να καταλάβει τι οικονομική πολιτική θα εφάρμοζε η κυβέρνησή του και γιατί.

Ας έλθουμε σήμερα στη χώρα μας, η οποία αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη ίσως οικονομική κρίση από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Ελλάδα, μια χώρα με σημαντικά οικονομικά προβλήματα, καταλήγει, ύστερα από μια σειρά αδιανόητων και ασύλληπτων χειρισμών, στο ΔΝΤ τον Μάιο του 2010 και εφαρμόζει ως νέο σημείο ένα οικονομικό πρόγραμμα λιτότητας και μεταρρυθμίσεων.

Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί πολλά από πολιτικούς, οικονομολόγους, τραπεζίτες, δημοσιογράφους που αυτοαποκαλούνται αναλυτές και από άλλους για την οικονομική κρίση και το πρόβλημα του χρέους.

Ασχέτως των πεποιθήσεων του καθενός, οι περισσότερες αναλύσεις και απόψεις είναι τέτοιου επιπέδου που σε καμία άλλη δυτικοευρωπαϊκή χώρα δεν θα μπορούσαν να σταθούν, αφού δεν υπακούουν στους απλούς κανόνες του ορθολογισμού.

Θα περίμενε λοιπόν κανείς τουλάχιστον από τους κυβερνητικούς ιθύνοντες να ενημερώσουν συστηματικά, υπεύθυνα και με ειλικρίνεια τον κόσμο για την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται και για τις πιθανές συνέπειές της, θετικές και αρνητικές.

Είναι κατανοητό ότι τα οικονομικά δεν είναι το ισχυρό ατού του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου, σε αντίθεση με τη διπλωματία και τις διεθνείς σχέσεις, και αυτό σίγουρα δεν διευκολύνει μια τέτοια προσπάθεια.

Ούτε ασφαλώς διευκόλυνε το γεγονός πως ο προηγούμενος κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πεταλωτής δεν γνώριζε καλά τα οικονομικά θέματα, με αποτέλεσμα να ανακοινώσει τον Μάρτιο του 2010 ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να δανείζεται με "βάρβαρα επιτόκια".

Σημειωτέον ότι η "βάρβαρη" απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου ήταν τότε 6,10%, ενώ σήμερα βρίσκεται στο 17%.

Ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος καθηγητής Ηλίας Μόσιαλος γνωρίζει τα οικονομικά θέματα αρκετά καλά.

Όμως, ίσως είναι πλέον πολύ πιο δύσκολο να εξηγήσει στους ανθρώπους που είχαν ακούσει κυβερνητικούς αξιωματούχους να τους λένε ότι το 2013 θα βγει η χώρα από τη μέγκενη κι έναν χρόνο αργότερα βλέπουν το μπαλάκι να πηγαίνει στο μέλλον και οι ίδιοι να γίνονται αποδέκτες νέων περιοριστικών μέτρων ότι τώρα θα τα καταφέρουμε.

Ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι περίπλοκο καθώς υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες, π.χ. εγχώριοι και διεθνείς, που λίγοι άνθρωποι, ανεξαρτήτως κόμματος, γνωρίζουν και ακόμη λιγότεροι μπορούν να γνωστοποιήσουν στον κόσμο.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα;

Η ελληνική κοινή γνώμη βομβαρδίζεται με δηλώσεις, απόψεις και αναλύσεις για την οικονομική κρίση από κάθε καρυδιάς καρύδι, ελληνικό και ξένο, εδώ και πάνω από έναν χρόνο και φαίνεται να βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση.

Αν όμως η πλειονότητα του κόσμου δεν καταλάβει τι συμβαίνει και γιατί, ποιες εναλλακτικές πολιτικές υπάρχουν και τι συνέπειες έχουν, δεν πρόκειται να συναινέσει σε καμία νέα προσπάθεια και το πλοίο που λέγεται Ελλάς θα βυθιστεί αύτανδρο.

Όμως, δεν νομίζουμε ότι η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού διακατέχεται από τέτοιες αυτοκτονικές τάσεις, αντίθετα θεωρούμε ότι είναι πρόθυμη να δείξει κατανόηση αν της εξηγήσουν με απλά λόγια τι διακυβεύεται.

Σύγχυση επικρατεί επίσης στο εξωτερικό, όπου κάθε αναλυτής έχει άποψη για την ελληνική κρίση.

Η Ιστορία διδάσκει ότι η γνωστοποίηση του προβλήματος και της προτεινόμενης λύσης παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής και της επιτυχίας των οικονομικών στόχων.

Αυτό θα έπρεπε να είναι έργο της κυβέρνησης αλλά και των υπόλοιπων φορέων και ανθρώπων που κατανοούν το πρόβλημα, ασχέτως αν συμφωνούν ή διαφωνούν στη λύση.

Μέχρι στιγμής, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στη χώρα μας και αυτό δεν είναι καλός οιωνός γιατί το παγόβουνο φαίνεται.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.