Το χέρι του Τρισέ και τα ομόλογα του 2012!

Είναι μεν μεσοβέζικη λύση, αλλά ίσως βοηθήσει. Όμως, για να πειστούν οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων που λήγουν το 2012 να τη δεχτούν θα πρέπει να βάλουν το χέρι τους ο κ. Τρισέ και η ΕΚΤ.

Δημοσιεύθηκε: 9 Μαΐου 2011 - 07:50

Dr Money

Το χέρι του Τρισέ και τα ομόλογα του 2012!

Η πρώτη σκέψη που διαπερνά το μυαλό κάποιου ο οποίος δεν γνωρίζει πώς λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά παρακολούθησε όλα όσα διαμείφθηκαν, π.χ. δηλώσεις κτλ, μετά το δημοσίευμα του "Spiegel" online για την Ελλάδα, είναι απλή.

Αν ήταν να επιλέξουμε μια λαϊκή ελληνική έκφραση, η πιο κοντινή θα ήταν ότι "όλοι τους είναι για τα μπάζα".

Για όσους όμως γνωρίζουν πώς λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ιδιωτική συνάντηση του προέδρου του Eurogroup, κ. Γιούνκερ, και των υπουργών Οικονομικών της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ελλάδας, στο Λουξεμβούργο, και όλα όσα προηγήθηκαν ή ακολούθησαν δεν προκαλούν καμία έκπληξη.

Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας στη χώρα μας αλλά και σε όλα τα άλλα που κυκλοφορούσαν στο Λονδίνο, στις Βρυξέλλες κι αλλού και πιθανόν να μη γίνουν ευρύτερα γνωστά.

Η Ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια στελέχους ξένου οίκου, θέλει η Γερμανία και η Γαλλία να διαφωνούν αρχικά σε κάποιο θέμα, κατόπιν να τα βρίσκουν μεταξύ τους και εν συνεχεία να προσπαθούν να πείσουν τους υπόλοιπους εταίρους τους να αποδεχθούν τη λύση στην οποία κατέληξαν.

Στην προκειμένη περίπτωση, το θέμα είναι η Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα η ευρύτερη διαπίστωση ότι τα νούμερα του προϋπολογισμού του 2011 δεν βγαίνουν με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία.

Φυσικά, το υπουργείο Οικονομικών και προσωπικά ο κ. Παπακωνσταντίνου έχουν αμφισβητήσει με δημόσιες τοποθετήσεις τους ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει.

Επομένως, θα πρέπει να εξηγήσουν πώς είναι δυνατόν τα νούμερα του προϋπολογισμού να βγαίνουν, αλλά η χώρα να ζητά χρονική επέκταση τουλάχιστον 2 ετών για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στα επιθυμητά επίπεδα.

Είναι προφανές πως τυχόν αστοχία του ελλείμματος του προϋπολογισμού κατά 5 δισ. ευρώ και πλέον από τον στόχο των 17 δισ. ευρώ περίπου τη φετινή χρονιά δημιουργεί επιπρόσθετες δανειακές ανάγκες.

Οι τελευταίες θα πρέπει να καλυφθούν με κάποιον τρόπο κι αυτό έχει προφανώς προκαλέσει συναγερμό.

Οι δανειακές ανάγκες του Δημοσίου είναι πλήρως χρηματοδοτούμενες από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ μέχρι τον Μάρτιο - Απρίλιο του 2012, αλλά η πρόβλεψη βασίζεται στην υπόθεση για έλλειμμα του φετινού προϋπολογισμού ίσο με 17 δισ. ευρώ.

Αν όμως οι προβλέψεις για το φετινό έλλειμμα πέσουν έξω, π.χ. κατά 5 δισ. ευρώ, δημιουργείται τρύπα στο πλάνο χρηματοδότησης που θα πρέπει να καλυφθεί, κάτι που προφανώς δεν μπορεί να γίνει μέσω των αγορών υπό τις σημερινές συνθήκες.

Επομένως, οι ανάγκες του ελληνικού δημοσίου δεν είναι πλήρως χρηματοδοτημένες μέχρι τον Μάρτιο - Απρίλιο του 2012, αλλά μέχρι κάποιο σημείο νωρίτερα, μέσα στο 2011.

Επομένως, το θέμα της επιπλέον χρηματοδότησης της Ελλάδας αποκτά πιο επείγοντα χαρακτήρα.

Είναι προφανές ότι το EFSF θα μπορούσε να χορηγήσει επιπρόσθετη χρηματοδότηση στην Ελλάδα αν δεν υπήρχε μεγάλη αντίδραση σε πολιτικό επίπεδο σε μερικές χώρες της ευρωζώνης.

Μία μεσοβέζικη λύση για χρονική επιμήκυνση των λήξεων των ελληνικών ομολόγων του 2012 σε εθελουσία βάση, σαν αυτή που προτάθηκε στη συνάντηση στο Λουξεμβούργο, θα μπορούσε να λύσει εν μέρει το πρόβλημα της επιπλέον χρηματοδότησης υπό μία προϋπόθεση:

Να αποδεχτεί ένα μεγάλο μέρος των ομολογιούχων, π.χ. το 60% - 70% και άνω, μια πιθανή ελληνική πρόταση για επιμήκυνση.

Υπενθυμίζεται ότι οι λήξεις ελληνικών ομολόγων ανέρχονται σε 27 δισ. ευρώ περίπου το 2012.

Η πρόταση θα μπορούσε επίσης να αφορά σε όλα τα ομόλογα που λήγουν πριν από την έναρξη λειτουργίας του μόνιμου μηχανισμού ESM μέχρι τα μέσα του 2013.

Με αυτόν τον τρόπο θα μειωνόταν το υπόλοιπο της επιπλέον χρηματοδότησης της Ελλάδας από επίσημες πηγές, καθιστώντας αποδεκτό πιο εύκολα από πολιτική σκοπιά το σχετικό εγχείρημα χρηματοδότησης από ευρωπαϊκούς μηχανισμούς.

Άλλωστε, είναι άλλο πράγμα να ζητάς 50 δισ. ευρώ κι άλλο 20 δισ. επιπλέον.

Όμως, γιατί θα πρέπει ο κάτοχος ελληνικού ομολόγου που λήγει το 2012 να συμφωνήσει σε μια τέτοια πρόταση;

Η απάντηση είναι ότι θα πρέπει να έχει κάποια κίνητρα.

Όμως, είναι δύσκολο να σκεφθεί κανείς τι "τυράκι" θα μπορούσε να του δοθεί χωρίς να δημιουργηθούν επιπλέον προβλήματα στο μέλλον προκειμένου να συμφωνήσει.

Αν όμως δεν υπάρχει το... τυράκι, ίσως θα πρέπει να βρεθεί κάτι άλλο, π.χ. ένα... μαστίγιο.

Έπειτα από ενδελεχή ανταλλαγή απόψεων με στελέχη ξένων οίκων, καταλήξαμε στο εξής συμπέρασμα όσον αφορά σε κάποιο αντικίνητρο διακράτησης:

Να δεχθεί να αλλάξει ο κ. Τρισέ τους κανόνες δανεισμού από την ΕΚΤ με ενέχυρο τα ελληνικά ομόλογα που λήγουν την προαναφερθείσα περίοδο, συμφωνώντας παράλληλα να συμμετάσχει η ΕΚΤ με τα δικά της ομόλογα στην επιμήκυνση.

Ανεβάζοντας κατά πολύ το "κούρεμα" που επιβάλλεται σήμερα στα ελληνικά βραχυπρόθεσμα ομόλογα, η ΕΚΤ θα μπορούσε να "πείσει" πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες να συμφωνήσουν στην προτεινόμενη χρονική επιμήκυνση των λήξεων.

Αν συμφωνούσαν η ΕΚΤ, οι ελληνικές τράπεζες και τα ταμεία και οι άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες κατά προτροπή των κυβερνήσεών τους, θα μπορούσε η συμμετοχή σε ένα τέτοιο εγχείρημα να ξεπεράσει το 60%.

Επομένως, η σύμφωνη γνώμη του κ. Τρισέ θεωρείται κλειδί για να προχωρήσει ένα τέτοιο εγχείρημα επιμήκυνσης μέρους του ελληνικού χρέους, στο πλαίσιο της εύρεσης μιας ρεαλιστικής λύσης στο θέμα της επιπρόσθετης χρηματοδότησης που θα χρειαστεί η Ελλάδα.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.