ΕSM: Mηχανισμός στήριξης ή υπόσκαψης;

Οι μεγαλύτερες ευθύνες για τη μη πρόσβαση της χώρας στις αγορές βαρύνουν ασφαλώς την ίδια. Όμως, οι εταίροι μας δεν είναι τελείως άμοιροι ευθυνών και γι’ αυτό θα πρέπει να είναι μέρος της λύσης στην ελληνική κρίση.

Δημοσιεύθηκε: 28 Απριλίου 2011 - 07:31

Dr Money

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται για ποιον λόγο η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους έλαβε τόσο μεγάλες διαστάσεις από τα μέσα Απριλίου και δώθε.

Η αναζωπύρωση της συζήτησης αποδείχτηκε μοιραία, αφού ώθησε τα spreads των ελληνικών ομολόγων και των πιστωτικών παραγώγων (CDSs) επί του ελληνικού χρέους σε δυσθεώρητα ύψη, κλείνοντας οριστικά την πόρτα των αγορών στην Ελλάδα.

Ως συνήθως, διαφορετικοί άνθρωποι δίνουν διαφορετικές εξηγήσεις.

Μερικοί αποδίδουν την αναζωπύρωση της συζήτησης στις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών κ. Σόιμπλε, που άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο της λήψης μέτρων ανάλογα με τα συμπεράσματα της έκθεσης προόδου για τη χώρα και τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους τον Ιούνιο.

Άλλοι αποδίδουν την αναζωπύρωση της συζήτησης στην ανακοίνωση του μεσοπρόθεσμου σχεδίου για την ελληνική οικονομία από τον πρωθυπουργό την ακριβώς επόμενη μέρα, δηλαδή την Παρασκευή 15 Απριλίου, που δεν έπεισε τις αγορές, κυρίως στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων.

Πιθανόν όλοι έχουν δίκιο, υπό την έννοια ότι έριξαν λάδι στη φωτιά.

Όμως, η συζήτηση είχε στην ουσία ξεκινήσει νωρίτερα, δηλαδή στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. την 25η Μαρτίου, όταν έγιναν γνωστές ορισμένες από τις προϋποθέσεις ένταξης στον μόνιμο μηχανισμό διάσωσης, γνωστό ως ESM, από τα μέσα του 2013.

Η πιθανή προϋπόθεση της αναδιάρθρωσης του χρέους των υποψήφιων προς ένταξη στον μηχανισμό χωρών ήταν αρκετή για να ωθήσει την S&P να υποβαθμίσει ακόμη περισσότερο την πιστοληπτική βαθμολογία της χώρας.

Η συμβολή του ίδιου μηχανισμού στο άνοιγμα των spreads των ομολόγων της Ελλάδας και των άλλων χωρών της ευρωζώνης είναι ορατή από πέρυσι το φθινόπωρο που ανακοινώθηκε η ίδρυσή του.

Υπενθυμίζεται ότι τα ελληνικά spreads είχαν κάνει ράλι, με το 10ετές να υποχωρεί στις 685 μονάδες βάσης περίπου τον Οκτώβριο του 2010 πριν ξαναπάρουν την ανηφόρα.

Φυσικά, θα ήταν μεγάλο λάθος να αποδώσει κάποιος τη διόγκωση των ελληνικών spreads στο ESM κατά κύριο λόγο.

Η κυβερνητική δυστοκία στην εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών που συμφωνήθηκαν με την τρόικα, η αστοχία στο δημοσιονομικό έλλειμμα του 2010 και η νέα πιθανή αστοχία στο φετινό έλλειμμα, σε συνδυασμό με τη βαθιά ύφεση και τις αυξανόμενες ενδείξεις κυβερνητικής αρρυθμίας, είναι πιο πειστικοί λόγοι.

Όμως, η όποια, μικρή έστω, συμβολή του ESM στη διόγκωση των ελληνικών spreads, λόγω της προϋπόθεσης για συμμετοχή των ιδιωτών ομολογιούχων στα βάρη μιας αναδιάρθρωσης εθνικού χρέους, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.

Υπό αυτήν την έννοια, κάποιος θα μπορούσε να επιχειρηματολογήσει ότι η Ε.Ε. συνέβαλε στον διαφαινόμενο αποκλεισμό της Ελλάδας από τις αγορές, αφού η τελευταία δεν αφέθηκε να κριθεί από τους επενδυτές με βάση τις δικές της επιδόσεις.

Επομένως, θα ήταν λογικό η Ε.Ε. να συμβάλει με κάποιον τρόπο στην επιπλέον χρηματοδότηση των 25 - 30 δισ. ευρώ που εκτιμάται ότι θα χρειαστεί η Ελλάδα το 2012.

Αν η άμεση χρηματοδότηση είναι πολιτικά δύσκολη υπόθεση για πολλές χώρες της ευρωζώνης και επιλεγεί, όπως αναμένεται, μια ήπια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σε εθελούσια βάση, η ελληνική πλευρά θα έπρεπε να επιδιώξει τα νέα, πιο μακροπρόθεσμα ομόλογα να είναι ελκυστικά στους επενδυτές.

Ένας τρόπος για να συμβεί κάτι τέτοιο θα ήταν να δοθούν κάποιες εγγυήσεις, π.χ. από τον προσωρινό μηχανισμό EFSF για την πληρωμή του κεφαλαίου στη λήξη τους, ώστε να γίνουν πιο ελκυστικά στους υφιστάμενους ομολογιούχους και να έχουν κίνητρο να τα ανταλλάξουν με τα παλαιά.

Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε επίσης τις τράπεζες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, αφού θα μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν για να δανειστούν στη διατραπεζική αγορά μέσω ρέπος.

Είναι κατανοητό ότι ακόμη και κάτι τέτοιο δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, γιατί το δημόσιο χρέος των χωρών της ευρωζώνης που δίνουν εγγυήσεις στο EFSF για να δανείζεται στις αγορές και να χρηματοδοτεί εν συνεχεία τις αδύναμες χώρες αυξάνεται ανάλογα.

Κοινώς, προκύπτουν πολιτικά εμπόδια.

Αν όμως οι ανησυχίες για τη μετάσταση της ελληνικής κρίσης αλλού δεν είναι αρκετές και η κοινοτική αλληλεγγύη είναι λέξη κενή περιεχομένου, η μερική συνευθύνη για τον αποκλεισμό της Ελλάδας από τις αγορές θα έπρεπε να είναι πιο πειστική.

Αν φυσικά οι Έλληνες ιθύνοντες θέλουν και μπορούν να το θέσουν ως επιχείρημα στους εταίρους μας.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.