Ο "σωτήρας" της ελληνικής οικονομίας!

Αν η Σοφοκλέους και η ελληνική οικονομία βγουν από την κρίση με ελεγχόμενες απώλειες, θα το οφείλουν σε μεγάλο βαθμό σε έναν παράγοντα που πολλοί λοιδορούσαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια.

Δημοσιεύθηκε: 4 Δεκεμβρίου 2008 - 08:01

Dr Money

Είναι λογικό να μην είναι κανείς ικανοποιημένος όταν ο Γενικός Δείκτης του χρηματιστηρίου πηγαίνει από τις 5.000 και πλέον στην αρχή μιας χρονιάς στις 1.900 μονάδες και κάτω ύστερα από 11 μήνες.

Είναι επίσης φυσικό να μην αισθάνεται κάποιος ικανοποίηση όταν βλέπει τον τζίρο της εταιρίας του να φθίνει ή να μην αυξάνεται όπως στο παρελθόν ή εργάζεται σε μια τέτοια ιδιωτική επιχείρηση ενώ συγχρόνως φοβάται ότι θα χάσει τη δουλειά του.

Ούτε μπορεί να είναι ικανοποιημένος όταν γίνεται ολόκληρη συζήτηση για το υψηλό κόστος χρηματοδότησης του ελλείμματος του προϋπολογισμού και το επιπρόσθετο επιτόκιο που πληρώνουμε ως κράτος πάνω από το γερμανικό δημόσιο.

Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη spread έχει γίνει καραμέλα τόσο από αυτούς που έχουν κάποιες γνώσεις επί των οικονομικών όσο και από εκείνους που δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα.

Κι όμως η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη αν η χώρα δεν είχε μπει εγκαίρως στη ζώνη του ευρώ το 2001.

Παρ' όλα αυτά, η συμμετοχή στην ευρωζώνη όπως και η είσοδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα στις αρχές της δεκαετίας του 1980 πολεμήθηκαν από ουκ ολίγους για πολιτικούς ή για άλλους λόγους.

Πόσο σημαντικό πλεονέκτημα αποτελεί για τη χώρα να είναι μέλος της ευρωζώνης αποκαλύπτουν τα παραδείγματα της Ισλανδίας, της Ουγγαρίας και άλλων χωρών που βρέθηκαν πρόσφατα στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Δεν χρειάζεται διδακτορικό στα οικονομικά για να καταλάβει κάποιος ποια θα ήταν η μοίρα μιας χώρας όπως η Ελλάδα αν βρισκόταν σήμερα εκτός ευρωζώνης.

Με ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια χρέη ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ε.Ε. και με ένα από τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά ελλείμματα αλλά και με το μεγαλύτερο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ως ποσοστό του ΑΕΠ -αν δεν κάνουμε λάθος- η Ελλάδα θα ήταν υποψήφιο πρόβατο για σφαγή.

Η μεγάλη άνοδος των επιτοκίων, ως άμυνα στις πιέσεις που θα δεχόταν το εθνικό νόμισμα, θα έκανε την τωρινή άνοδο των spread στα δάνεια κατά 1 - 2 μονάδες, για την οποία έχουν υπάρξει μεγάλες διαμαρτυρίες, να φαίνονται ασήμαντη.

Το κόστος ζωής θα αυξανόταν επίσης, αφού τα εισαγόμενα αγαθά και οι υπηρεσίες θα κόστιζαν πολύ περισσότερα στο εσωτερικό λόγω του αποδυναμωμένου νομίσματος, αυξάνοντας τον πληθωρισμό και την αβεβαιότητα που θα "σκότωνε" τις επενδύσεις.

Μια πολύ περιοριστική εισοδηματική και δημοσιονομική πολιτική μαζί με πιθανή μεγάλη υποτίμηση θα ήταν πιθανώς η απάντηση στην αδυναμία της χώρας να χρηματοδοτήσει το τεράστιο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.

Κοινός παρονομαστής όλων αυτών θα ήταν η συμπίεση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού και μια παρατεταμένη ύφεση.

Μπορεί, λοιπόν, το ευρώ να οδήγησε σε μεγαλύτερη αύξηση του μέσου επιπέδου των τιμών τα προηγούμενα χρόνια, κάτι που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην ολιγοπωλιακή διάρθρωση αρκετών κλάδων, όμως μας το ξεπληρώνει αυτή την περίοδο με το παραπάνω.

Όσοι έχουν αμφιβολίες αρκεί να ρίξουν μια ματιά στο μοντέλο χώρας και οικονομίας που ονομάζεται Δανία.

Όταν ακόμη και αυτοί που έχουν καταψηφίσει στο παρελθόν την υιοθέτηση του ευρώ από τη χώρα τους δείχνουν να έχουν αλλάξει άποψη, δεν χρειάζεται εμείς να προσθέσουμε κάτι άλλο για τον "σωτήρα" της ελληνικής οικονομίας και αγοράς:

Το ευρώ.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.