Ο Κυριάκος και το πρώτο crash test της χρονιάς

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η συζήτηση περί της εκλογής της/του επομένου Προέδρου της Δημοκρατίας, όσο κι αν αναβλήθηκε έως τώρα, με τον χαρακτηρισμό της ως πρόωρης, βρίσκεται πλέον -υποχρεωτικά- προ των πυλών.

Η Αικ. Σακελλαροπούλου εξελέγη με ευρύτατη πλειοψηφία, 261 ψήφων, ως πρώτη γυναίκα στη συγκεκριμένη θέση, στις 22 Ιανουαρίου του 2020 και ορκίστηκε στο ύπατο αξίωμα της χώρας στις  13 Μαρτίου ενώπιον της Βουλής.

Η θητεία της, σύμφωνα με το Σύνταγμα, είναι πενταετής. Κατά συνέπεια, από τις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου, η κυβέρνηση και συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, οφείλει να “ανοίξει τα χαρτιά του” ενώπιον του πολιτικού κόσμου της χώρας και βεβαίως του ελληνικού λαού ως προς το πρόσωπο της επιλογής του.

Αν και το Σύνταγμα, όπως τροποποιήθηκε, δεν οδηγεί πλέον σε δραματικές πολιτικές εξελίξεις, όπως αυτές που κορυφώθηκαν με την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά τον Δεκέμβριο του 2014, εντούτοις, ως εκ της φύσεως των  διαδικασιών που θέτει, “υποχρεώνει” στην ύπαρξη ενός ευρύτερου κλίματος συναίνεσης ως προς το πρόσωπο της/του Προέδρου της Δημοκρατίας. Μίας θέσης που εκπροσωπεί το έθνος και τη χώρα.

Ακριβώς εκεί έγκειται και η “δοκιμασία” στην οποία θα “υποβληθεί” ο φίλτατος κ. Μητσοτάκης, μετά την κάθοδό του από το “βουνό”, όποιο κι αν είναι αυτό, μετά τις ημέρες των εορτών.

Τούτων όλων δοθέντων, η επιλογή Μητσοτάκη, μετά την πληθώρα των ονομάτων που συζητήθηκαν ή προτάθηκαν κατά το προηγούμενο διάστημα, περίπου από κάθε δυνατή πλευρά, θα καταδείξει και τις προθέσεις του ως προς το ενδεχόμενο ευρύτερων “συνεργασιών” με άλλα κόμματα.

Εάν ο/η πρόεδρος της Δημοκρατίας αναδειχθεί μόνον βάσει της κοινοβουλευτικής ισχύος της κυβερνώσας παρατάξεως, οι πιθανότητες μίας ευρύτερης συνεργασίας, φερ’ ειπείν για την προαναγγελθείσα συνταγματική αναθεώρηση ή βάσει του αποτελέσματος των επόμενων κοινοβουλευτικών εκλογών, εκτιμάται ότι μειώνονται.

Αντίστοιχα, η εξασφάλιση μίας ευρύτερης κοινοβουλευτικής συναίνεσης κατά την διαδικασία ανάδειξης της/του προέδρου της Δημοκρατίας θα μπορούσε να εκληφθεί ως προοίμιο και άλλων αντίστοιχων στη συνέχεια, γεγονός με προδήλως καταλυτική επίδραση στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Παρά ταύτα, κατά την παρούσα πολιτική συγκυρία, κατά την οποία η ΝΔ εμφανίζει δημοσκοπική κόπωση και “εμμονή” σε ποσοστά που απέχουν σημαντικά από εκείνα που κατέκτησε στην κάλπη, το 2023, υπάρχουν και φωνές οι οποίες καλούν για την επιλογή προσώπου από τις αγκάλες της ίδιας της παράταξης.

Ακόμη όμως κι αν δεν τηρηθεί η παράδοση που θέλει τον/την πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην προέρχεται από τις τάξεις του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, υπάρχουν, προφανώς, επιλογές οι οποίες θα μπορούσαν να εκληφθούν ως διακομματικές ή εντέλει να τύχουν της αποδοχής μίας ευρύτερης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Όποιες κι αν είναι αυτές, όμως, θα καταδείξουν τις προθέσεις του πρωθυπουργού και θα σηματοδοτήσουν, άρα, τα επόμενα βήματά του στον εναπομείναντα χρόνο της κυβερνητικής θητείας, θεωρητικώς έως το 2027.

Πρόκειται, ευλόγως, για μία δύσκολη εξίσωση για τον κ.Μητσοτάκη, με την οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος από τις αρχές του νέου έτους, γεγονός που εξηγεί, τουλάχιστον έως έναν βαθμό, τους λόγους για τους οποίους την απέφευγε έως τώρα, με την επίκληση σειράς αιτιολογιών, ως πρόωρης, άκομψης ενόσω δεν έχει εκπνεύσει η θητεία Σακελλαροπούλου, κ.ά.

Θα είναι, άρα, το πρώτο crash test στο οποίο θα υποβληθεί ο φίλτατος κ.Μητσοτάκης το 2025 και από αυτό αναμένεται να εξαχθούν πολύτιμα πολιτικά συμπεράσματα.