H κρίση, τα "μαξιλαράκια" και οι τράπεζες

Όσο η πιστωτική και χρηματιστηριακή κρίση συνεχίζεται, τα “μαξιλάρια” των τραπεζών αρχίζουν να… φθείρονται. Ίσως γι’ αυτό τα επιχειρησιακά τους σχέδια χρειάζεται να αποκτήσουν μεγαλύτερο ρεαλισμό.

Δημοσιεύθηκε: 18 Απριλίου 2008 - 08:05

Dr Money

Το μήνυμα ελήφθη.

Τα αποτελέσματα του α΄ τριμήνου των μεγάλων τραπεζών, και όχι μόνο, θα είναι καλά.

Άντε να έχουν μια μικρή απόκλιση της τάξης των 10 εκατ. ευρώ πάνω-κάτω στην Alpha Bank, σύμφωνα με τον πρόεδρό της κ.Κωστόπουλο.

Όμως, τα μεγέθη και οι στόχοι των πολυετών επιχειρησιακών προγραμμάτων τους θα δοκιμαστούν, άλλης περισσότερο κι άλλης λιγότερο, αν η πιστωτική κρίση συνεχιστεί.

Οι περισσότεροι Έλληνες τραπεζίτες πίστευαν στα τέλη της προηγούμενη χρονιάς ότι η κρίση θα είχε αρχίσει να εκτονώνεται με τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων του α΄ τριμήνου και με την αποκάλυψη του μεγαλύτερου μέρους των σκελετών από τα σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα που είχαν στα ντουλάπια τους.

Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συμβαίνει κι αυτό πρακτικά μεταθέτει το τέλος της κρίσης για αργότερα. Στην καλύτερη περίπτωση στο γ΄ τρίμηνο του 2008 και στη χειρότερη στην επόμενη χρονιά.

Επομένως, το δεύτερο τρίμηνο θα είναι αρκετά πιο δύσκολο σε σχέση με το πρώτο, μειώνοντας κι άλλες από τις εφεδρείες που έχουν οι ελληνικές τράπεζες για την αντιμετώπιση της κατάστασης και την επίτευξη των στόχων των business plans.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αγορά τιμωρεί τις τράπεζες που δεν επιτυγχάνουν τους στόχους που είχαν θέσει στα επιχειρησιακά τους σχέδια κι αυτό δικαιολογεί κάθε προσπάθεια για την ικανοποίησή τους.

Από την άλλη πλευρά, έρχεται η ώρα που κάποιος αναρωτιέται αν θα πρέπει να «ματώσει» για να επιτύχει τους στόχους του business plan τώρα και να πληρώσει τις συνέπειες αργότερα ή αν χρειάζεται να αποδεχτεί τη νέα πραγματικότητα.

Με άλλα λόγια.

Αξίζει να επιδιώξει μια τράπεζα να επιτύχει τον στόχο αύξησης των δανείων που έχει θέσει, αναλαμβάνοντας το ρίσκο της χειροτέρευσης της ποιότητας του χαρτοφυλακίου χορηγήσεων στο μέλλον, αφού θα χρειαστεί να δώσει δάνεια ακόμη και σε εκείνους στους οποίους υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα έδινε;

Αξίζει να «ματώνει» μια τράπεζα πληρώνοντας υψηλότερα επιτόκια καταθέσεων μόνο και μόνο για να αντλήσει τη ρευστότητα που χρειάζεται ώστε να χρηματοδοτήσει τον ρυθμό-στόχο της αύξησης των χορηγήσεων του business plan;

Μήπως δεν θα ήταν καλύτερα αν ο ρυθμός αύξησης των δανείων προσγειωνόταν σε χαμηλότερα επίπεδα, ώστε να μην επηρεαστεί η ποιότητα του χαρτοφυλακίου χορηγήσεων αργότερα και να χρηματοδοτείται η αύξηση πιο εύκολα;

Η απόφαση για το μάνατζμεντ δεν είναι εύκολη, θα πρέπει όμως να είναι ρεαλιστική.

Αν οι αντοχές μιας τράπεζας εξαντλούνται είναι καλύτερα να το παραδεχτεί και να «ξεκουραστεί», θέτοντας πιο χαμηλά π.χ. τον πήχη του ρυθμού αύξησης των δανείων, παρά να πληγωθεί και να το πληρώσει πιο ακριβά αργότερα.

Είναι μια κατάσταση που μερικές ελληνικές τράπεζες ίσως κληθούν να αντιμετωπίσουν τους επόμενους μήνες, έστω κι αν αυτό σημαίνει μεγαλύτερες απώλειες για τις μετοχές τους.

Άλλωστε, οι μετοχές των ελληνικών τραπεζών έχουν υποστεί ήδη μεγάλες απώλειες και μέχρι ενός σημείου αυτές οφείλονται στις υποβαθμίσεις των τιμών-στόχων από ξένους οίκους που συνδέονται με μείωση των προβλέψεων για τα κέρδη τους.

Δεν χρειάζεται να εξαντληθούν τα μαξιλαράκια λόγω της κρίσης για να ληφθεί η επίπονη απόφαση της καθοδικής αναπροσαρμογής των στόχων του business plan.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.