Της φοροδιαφυγής το κάγκελο

Όσο περισσότερο οι κυβερνητικοί παράγοντες αναφέρουν ότι θα καταπολεμήσουν την φοροδιαφυγή, τόσο περισσότερο φαίνεται να αποθρασύνονται οι γνωστοί άγνωστοι που διαπρέπουν στο σπορ.

Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Υψηλόβαθμο στέλεχος επιχείρησης ο οποίος έκανε διακοπές στη Χαλκιδική ζήτησε από τον ιδιοκτήτη με τις ξαπλώστρες απόδειξη για τον λογαριασμό του, καθώς ξεπερνούσε τα 100 ευρώ. Ο μαγαζάτορας άρχισε να δυστροπεί για να λάβει την απάντηση από τον πελάτη ότι ήθελε την απόδειξη για να την δώσει στην εταιρεία του όπως μας μετέφεραν. Προς μεγάλη έκπληξή του, μετά από λίγη ώρα καταφτάνει ο ιδιοκτήτης του καταστήματος με ένα μάτσο διαφορετικές αποδείξεις των 2 ευρώ κ.τ.λ.  τις οποίες είχε μαζέψει νωρίτερα από άλλους πελάτες και του τις έδωσε. 

Την ανωτέρω πρακτική εφάρμοζαν παλαιότερα καφετέριες και ενδεχομένως κάποιες εφαρμόζουν ακόμη και σήμερα. Ήταν καθιερωμένη τακτική να μαζεύουν τις αποδείξεις των πελατών που της άφηναν και να τις ανακυκλώνουν, δίνοντάς τες σε άλλους αργότερα για να μην εκδίδουν νέες σύμφωνα με μαρτυρίες εργαζομένων.  

Όμως, δεν είναι μόνο η εστίαση. Το φακελάκι στους χειρούργους έχει πλέον καθιερωθεί και μάλιστα απροκάλυπτα ισχυρίζονται συγγενείς ασθενών.  Όσον αφορά τις επισκέψεις στους γιατρούς και εκεί καταγράφεται  έξαρση του φαινομένου.

Πρόσφατα, φίλος από τις ΗΠΑ μας ανέφερε ότι ανακαίνισε εκ βάθρων διαμέρισμα στη περιοχή Χολαργού-Αγίας Παρασκευής πληρώνοντας κάπου 100 χιλ. ευρώ συνολικά χωρίς αποδείξεις και αναρωτιόταν πως γίνεται. Άνθρωπος του ο οποίος επέβλεπε τις εργασίες εδώ στην Αθήνα τα έβαλε κάτω και του έδειξε πόσα θα πλήρωνε αν όλα γίνονταν νόμιμα, κάπου 180 χιλ. ευρώ, με αποτέλεσμα να δηλώνει ανακουφισμένος.

Φυσικά, πολλά από τα ανωτέρω δεν θα συνέβαιναν αν η ποινή ήταν από πολύ αυστηρή έως εξοντωτική για τους παραβάτες και ιδίως τους διπλοπαραβάτες. Όταν όμως το πέναλτι είναι μικρό σε σχέση με το όφελος, ο ιδιοκτήτης συνεχίζει να λειτουργεί το μαγαζί η το βενζινάδικο ή κάτι άλλο μπροστά στα έκπληκτα μάτια των περιοίκων  παρότι υποτίθεται οι αρχές το έχουν κλείσει.

Δεν θα αναφερθούμε στα διάφορα μέτρα για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης που η κυβέρνηση και η ΑΑΔΕ έχουν εξαγγείλει κατά καιρούς. Κάποτε θα εφαρμοσθούν, αλλά οι παραβάτες θα έχουν επίσης προσαρμοσθεί. Όμως, τα 50-60 δισ. ευρώ από την φοροδιαφυγή που καταλήγουν κάθε χρόνο στις τσέπες των επιτηδείων (η διαφορά ιδιωτικής κατανάλωσης από δηλωθέντα εισοδήματα) είναι μεγάλο ποσό για να αγνοηθεί. 

Ας μην ξεχνάμε ότι ο προϋπολογισμός της Γενικής Κυβέρνησης πέτυχε πέρυσι να εμφανίσει μικρό πρωτογενές πλεόνασμα έναντι των αρχικών εκτιμήσεων για αξιοσημείωτο έλλειμμα και πανηγυρίστηκε δεόντως. Πρακτικά, η Ελλάδα δανείσθηκε κάπου 300 εκατ. ευρώ λιγότερα για να καλύψει τους τόκους του δημοσίου χρέους συνολικού ύψους 4,5-5 δισ. ευρώ περίπου. Το φετινό πρωτογενές πλεόνασμα θα μπορούσε να ακουμπήσει η να υπερβεί τα 3 δισ. ευρώ αλλά και πάλι θα λείπουν 1,5 με 2 δισ. ευρώ σε νέα δάνεια για να πληρωθούν οι τόκοι.

Κάθε φορά που τίθεται θέμα φοροδιαφυγής, ένα πράγμα που μας έρχεται στο νου είναι οι ηλεκτρονικές συναλλαγές και η μείωση της χρήσης των μετρητών. Όσο εκεί συνεχίζουμε να υστερούμε σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ευρωζώνης, θα έχουμε να μιλάμε για την φοροδιαφυγή και τους λόγους που παραμένει υψηλή.

Κι όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσουμε να το κάνουμε για καιρό ακόμη.