Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Aγορές: Επικίνδυνη κινούμενη άμμος έως τον Απρίλη

Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος για τους επενδυτές. Mπορεί όμως να αποδειχτεί πολύτιμο εργαλείο αν κάποιος είναι αποφασισμένος να πάει κόντρα στο ρεύμα. Για τους τελευταίους, ο Απρίλιος είναι κομβικός μήνας.

Aγορές: Επικίνδυνη κινούμενη άμμος έως τον Απρίλη
Ένας τρόπος για να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί στο μέλλον είναι να ανατρέξει στο παρελθόν ώστε να διαπιστώσει αν υπάρχουν χρονικές περίοδοι που μοιάζουν με την τωρινή.

Όταν η πιστωτική κρίση έγινε εμφανής τον Ιούλιο, πολλοί έσπευσαν να συγκρίνουν τη σημερινή περίοδο με την αντίστοιχη του 1998, η οποία σημαδεύτηκε από τη ρωσική χρηματοοικονομική κρίση και την κατάρρευση του Long Term Capital (LTCM) που είχε ιδρύσει ο κ. John Meriweather.

Παρά τις όποιες ομοιότητες, ο αριθμός εκείνων που συνεχίζουν να συγκρίνουν τη σημερινή κατάσταση στις αγορές με εκείνη του 1998 είναι σαφώς μικρότερος.

Καθοριστικό ρόλο σ’ αυτήν την εξέλιξη έχει παίξει η αποτυχία τριών συνεχόμενων μειώσεων επιτοκίων από τη Fed να ”απογειώσει” τις χρηματιστηριακές αγορές και να καλμάρει τις υπόλοιπες.

Αντί να συγκρίνουν τη σημερινή περίοδο με το 1998, μερικοί στρατηγικοί αναλυτές, όπως ο κ. Jοnathan Wilmot της Credit Suisse, έχουν κάνει κάτι άλλο.

Συγκρίνουν τις μεταβολές του δείκτη που μετρά την ”όρεξη” των επενδυτών να αναλαμβάνουν ρίσκο παγκοσμίως (global risk appetite index), κοινώς τη διάθεσή τους να επενδύουν σε μετοχές και εμπορεύματα που θεωρούνται από τις πιο ριψοκίνδυνες μορφές τοποθετήσεων, κατά τη διάρκεια του ράλι που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2003 με προηγούμενα ιστορικά επεισόδια.

Με μια πρώτη ματιά στις μεταβολές του ανωτέρω δείκτη μέτρησης ρίσκου που κατασκευάζει η Credit Suisse από το 1981 μέχρι σήμερα φαίνεται ότι για πάνω από 5 χρόνια ο συγκεκριμένος δείκτης δεν έχει πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα που συνάδουν προς μια κατάσταση πανικού στις αγορές.

Τελευταία φορά που ο ανωτέρω δείκτης βρέθηκε στην αποκαλούμενη περιοχή πανικού, δηλαδή εκεί όπου η μεγάλη μάζα των επενδυτών δεν θέλει να αναλάβει ρίσκο, ήταν τον Οκτώβριο του 2002 που ο δείκτης βρέθηκε στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων 27 χρόνων.

Η μοναδική περίπτωση που καταγράφεται κάτι αντίστοιχο σε διάρκεια ήταν την περίοδο 1982-1987, που κατέληξε στο κραχ του Οκτωβρίου του 1987.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα επαναληφθεί σήμερα η μεγάλη χρηματιστηριακή βουτιά του 1987. Άλλωστε μπορεί τα ομόλογα να είναι ακριβά, όπως ήταν τότε, όμως οι μετοχές δεν είναι τόσο ακριβές όσο τότε.

Παρ’ όλα αυτά, αν κάποιος αντιπαραβάλει την περίοδο των τελευταίων 5 και πλέον χρόνων με την αντίστοιχη της περιόδου 1982-1987 και φυσικά λάβει υπ’ όψιν του το παραδοσιακό ράλι του Αϊ Βασίλη ενδιάμεσα φτάνει σ’ ένα απλό συμπέρασμα.

Οι αγορές θα βιώσουν μια κατάσταση μεγάλου πανικού τους πρώτους μήνες του 2008, από την οποία θα αρχίσουν να βγαίνουν τον Απρίλιο του μέου έτους.

H πράξη θα δείξει αν έχουν δίκιο.

Dr. Money

[email protected]


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v