Δύο καυτά σενάρια για τις μετοχές

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με τη μεγάλη βουτιά και το τίναγμα των χρηματιστηριακών αγορών, έχουν δημιουργήσει θετικές προσδοκίες αλλά και νευρικό κλονισμό σε αρκετούς, αφήνοντας παράλληλα περιθώρια για δύο σενάρια. Το ένα από τα δύο ισχύει.

Δύο καυτά σενάρια για τις μετοχές
Η αυξημένη μεταβλητότητα των τιμών είναι ευλογία για την αγορά παραγώγων και για ορισμένους παίκτες, π.χ. hedge funds που έχουν μάθει να την εκμεταλλεύονται στο έπακρον για να βγάλουν λεφτά.

Όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο με την πλειονότητα των συμμετεχόντων στην αγορά που δεν πολυσυμπαθούν την αβεβαιότητα που φέρνουν τα πολλά και έντονα ανεβοκατεβάσματα.

Οι τελευταίοι θα πρέπει να συνηθίσουν γιατί η αυξημένη μεταβλητότητα αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο των δύο πιο πιθανών σεναρίων για τις χρηματιστηριακές αγορές το επόμενο διάστημα.

Εξυπακούεται ότι η μεταβλητότητα μετράται με διαφορετικούς τρόπους, αν και ο πλέον συνηθισμένος είναι η τεκμαρτή μεταβλητότητα (implied volatility) των options σε χρηματιστηριακούς δείκτες, όπως ο VIX στα δικαιώματα προαίρεσης (options) του δείκτη S&P 500.

Σύμφωνα με το πρώτο και πιο αισιόδοξο σενάριο, οι μεγάλες και απότομες διακυμάνσεις έπειτα από μια παρατεταμένη περίοδο νηνεμίας, όπως αυτή που χαρακτήριζε τις μετοχές από το 2003 μέχρι τον περασμένο Ιούλιο, προειδοποιούν ότι μπήκαμε στο τελευταίο στάδιο του ράλι.

Αυτό δεν σημαίνει ότι σε λίγες μέρες, εβδομάδες ή μήνες το χρηματιστηριακό ράλι θα τελειώσει. Το τελευταίο μπορεί κάλλιστα να διαρκέσει πολλούς μήνες, μέχρι και χρόνια ακόμη, προσφέροντας υψηλές αποδόσεις σε ένα περιβάλλον μεγαλύτερου ρίσκου.

Σύμφωνα με το δεύτερο και πιο απαισιόδοξο σενάριο, η αυξημένη μεταβλητότητα σηματοδοτεί το τέλος του ράλι και την άφιξη της καθοδικής αγοράς.

Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσει κάποιος αν στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με το πρώτο πιο αισιόδοξο σενάριο ή με το δεύτερο που είναι πιο απαισιόδοξο.

Άλλωστε, και τα δύο έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό στοιχείο. Τα spreads με τα οποία δανείζονται οι επιχειρήσεις ανοίγουν και το κόστος δανεισμού, ιδίως για εκείνες που έχουν μεγαλύτερο δανεισμό, αυξάνεται.

Το άνοιγμα των spreads παρατηρείται στην παρούσα φάση, αν και προέρχεται από ιστορικά χαμηλά επίπεδα, οπότε όλη η διαδικασία θα μπορούσε να θεωρηθεί ομαλοποίηση.

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός ότι το άνοιγμα των spreads συνδέεται με την προοδευτική αύξηση του δανεισμού και της μόχλευσης.

Το τελευταίο δεν είχε παρατηρηθεί από τον Μάρτιο του 2003 μέχρι και τα τέλη της προηγούμενης χρονιάς που τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξάνονταν ταχύτερα από τα χρέη τους.



Συνέβαινε όμως από τις αρχές της χρονιάς που διανύουμε και τον Σεπτέμβριο που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το άνοιγμα των spreads στα εταιρικά ομόλογα οφείλεται σε θεμελιώδεις λόγους δηλαδή σε αύξηση του δανεισμού.

Όμως, από τη στιγμή που τα επίπεδα μόχλευσης των επιχειρήσεων δεν βρίσκονται στα επίπεδα που ήταν σε προηγούμενες περιόδους φούσκας, π.χ. το 2000, η λογική υπαγορεύει ότι η αύξηση της μεταβλητότητας παραπέμπει περισσότερο στο αισιόδοξο σενάριο παρά στο απαισιόδοξο.

Dr. Money

[email protected]


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v