Ρίγος αγωνίας στις αγορές

Η άνοδος της απόδοσης του αμερικανικού κρατικού ομολόγου πάνω από το 5% προκάλεσε ρίγος αγωνίας χθες στις αγορές, υπενθυμίζοντας την περσινή μεγάλη διόρθωση. Πράγματι, υπάρχουν κοινά σημεία αλλά και διαφορές με την περσινή διόρθωση που έχουν σημασία.

Δημοσιεύθηκε: 8 Ιουνίου 2007 - 07:57

Dr Money

Το μεγάλο χρηματιστηριακό ράλι ξεκίνησε υπό τον φόβο του αποπληθωρισμού τον Μάρτιο του 2003 και είναι πιθανόν να τελειώσει σε μια περίοδο όπου ο πληθωρισμός παίρνει τα πάνω του.

Άλλωστε, η ιστορία διδάσκει ότι ο υψηλότερος πληθωρισμός, τα υψηλότερα επιτόκια και οι υψηλές αποδόσεις των ομολόγων είναι αναγκαία για να μπει κάποιο φρένο στον ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης, να περιοριστεί η πλεονάζουσα ρευστότητα και να καταστεί πιο επικίνδυνη η ανάληψη ρίσκου από τους επενδυτές που στηρίζουν τα χρηματιστηριακά ράλι.

Μόνο που ίσως δεν έχει έρθει ακόμη το πλήρωμα του χρόνου για κάτι τέτοιο.

Η νέα χθεσινή άνοδος της απόδοσης του 10ετούς αμερικανικού επιτοκίου που το έφερε πάνω από το 5% προκάλεσε ρίγη στη διεθνή επενδυτική κοινότητα, στέλνοντας τον δείκτη Dow Jones 1,48% χαμηλότερα, αφού αρκετοί πιστεύουν ότι τέτοια επίπεδα αποδόσεων απειλούν ή τουλάχιστον αρχίζουν να απειλούν τις αποτιμήσεις των μετοχών.

Η χθεσινή μέρα έφερε στον νου αρκετών όχι τόσο τη διόρθωση του περασμένου Μαρτίου αλλά την πιο βαθιά και επώδυνη του Μαΐου του 2006.

Η απόδοση του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου είχε ανέβει στο 5,17% στα μέσα Μαΐου του 2006, δηλαδή λίγες μέρες αφότου είχε ξεκινήσει η μεγάλη διόρθωση των μετοχών.

Επιπλέον, η απόδοση του 10ετούς γερμανικού ομολόγου είχε ανέβει στο 4,08%, ενώ χθες βρέθηκε πάνω από το 4,50%, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη ημερήσια άνοδο των τελευταίων 18 μηνών.

Είναι επόμενο λοιπόν να σκέφτεται κανείς μήπως αυτό που βλέπουμε μοιάζει αρκετά με τη διόρθωση των μετοχών έναν περίπου χρόνο νωρίτερα.

Οι προσδοκίες για ενίσχυση του αμερικανικού πληθωρισμού είχαν δημιουργήσει ανησυχίες για νέες αυξήσεις επιτοκίων από τη Fed, την προεδρία της οποίας είχε αναλάβει λίγο καιρό νωρίτερα ο αδοκίμαστος ακόμη τότε κ. Μπεν Μπερνάνκι, πυροδοτώντας την πτώση των μετοχών και των κρατικών ομολόγων.

Τότε, όπως και τώρα, οι μετοχές προέρχονταν από ένα ράλι που είχε φέρει τις αποτιμήσεις τους σε επίπεδα υπερτίμησης.

Όμως, υπήρχαν επίσης δύο παράγοντες στις αρχές Μαΐου του 2006 που δεν υφίστανται σήμερα.

Πρώτον, επικρατούσε ευφορία στις τάξεις των επενδυτών, συμπεριλαμβανομένων των Ευρωπαίων μικροεπενδυτών, κάτι που είχε πολύ καιρό να παρατηρηθεί προηγουμένως. Η επενδυτική ψυχολογία είχε ”χτυπήσει κόκκινο”.

Σήμερα κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, είτε χρησιμοποιήσει κάποιος ως μπούσουλα τις θέσεις στα συμβόλαια futures επί του Nasdaq στο CFTC είτε άλλους δείκτες, όπως ο λόγος put/call στον S&P 500 και οι εισροές στα μετοχικά Αμοιβαία Κεφάλαια.

Δεύτερον, η περσινή διόρθωση έπιασε πολλά Hedge Funds ”στα πράσα”, υπό την έννοια ότι είχαν ”ξεχάσει” να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο στα μετοχικά τους χαρτοφυλάκια, έχοντας μεγαλύτερη έκθεση στις μετοχές των αναδυόμενων αγορών και της μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης στην ανεπτυγμένη Ευρώπη.

Οι επιθετικές ρευστοποιήσεις μετοχών από εκείνα τα Hedge Funds προκάλεσαν μεγαλύτερο πόνο.

Όμως, κάτι τέτοιο συμβαίνει σε μικρότερο βαθμό σήμερα, όπως τουλάχιστον εκτιμούν στελέχη της συγκεκριμένης αγοράς και στελέχη μεγάλων επενδυτικών οίκων.

Είναι λοιπόν φυσιολογικό να ανησυχεί κανείς από τη σημαντική άνοδο των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων.

Όμως, δεν είναι σίγουρο αν θα πρέπει να ενστερνιστεί την άποψη του κ. Teun Draaisma, του στρατηγικού αναλυτή της Morgan Stanley για τις ευρωπαϊκές αγορές, ο οποίος επανέλαβε στις 5 Ιουνίου την πρόβλεψή του περί επικείμενης διόρθωσης, συστήνοντας ουδέτερη θέση για μετοχές.

Ο κ. Draaisma ανέφερε ότι το σήμα πώλησης για τις ευρωπαϊκές μετοχές ήταν τόσο ισχυρό όσο λίγες φορές από το 1980 μέχρι σήμερα.

Ούτε όμως είναι σίγουρο ότι έχουν δίκιο ο κ. Walter Murphy Mary και η κ. Ann Bartels, τεχνικοί αναλυτές της Merrill Lynch που ανέφεραν την ίδια μέρα, 5 Ιουνίου, ότι διαπιστώνουν μεν κόπωση αλλά δεν βλέπουν κάποια σημαντική κορυφή στον ορίζοντα.

Οι ίδιοι προέβλεψαν ότι ο πανευρωπαϊκός δείκτης DJ Stoxx 600 θα κάνει κάποια προσωρινή ενδιάμεση στάση προς το τέλος Ιουνίου με Ιούλιο, που θα δώσει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη οδηγώντας τον δείκτη σε νέα υψηλά.

Κι αν οι αναλυτές της Merrill Lynch δεν φτάνουν, έρχεται ο κ. Tobias Levkovich, ο στρατηγικός αναλυτής της Citigroup για την αμερικανική χρηματιστηριακή αγορά, ο οποίος πιστεύει ότι ”ούτε αυτή τη φορά είναι διαφορετικά”, επαναλαμβάνοντας τις αισιόδοξες προβλέψεις του με ορίζοντα τους επόμενους 6 και 12 μήνες.

Ο κ. Levkovich θεωρεί ότι η απόδοση του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου θα πρέπει να ανέβει στο 5,50% για να προκαλέσει προβλήματα στις μετοχές, αλλά δεν προβλέπει ότι θα γίνει κάτι τέτοιο.

Γι’ αυτόν μια υποχώρηση της τάξης του 2% είναι αναμενόμενη και συμβατή με την πρόσφατη πρόβλεψή του για σταθεροποίηση της αγοράς αν δεν υπάρξουν απρόβλεπτοι εξωτερικοί παράγοντες.

Όταν στρατηγικοί αναλυτές μεγάλων ξένων οίκων διαφωνούν για τη σημασία της ανόδου των αποδόσεων των ομολόγων και τις επιπτώσεις τους στις μετοχές, είναι μάλλον παράδοξο να μην προβληματίζονται οι υπόλοιποι κατά πόσο η πρόσφατη πτώση θα είναι ανάλογη του περσινού Μαΐου.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.