Aγορές: Μια νέα και αισιόδοξη θεώρηση

Η πλεονάζουσα ρευστότητα έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην άνοδο των τιμών των μετοχών τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό μια σημαντική αύξηση επιτοκίων θα προκαλούσε πονοκέφαλο, αφού θα την περιόριζε. Ωστόσο, το γεγονός ότι υπάρχει τόσο πολύ χρήμα στις αγορές ίσως οφείλεται σε άλλο λόγο κι αυτό δημιουργεί αισιοδοξία για την πορεία των μετοχών στο μέλλον.

Δημοσιεύθηκε: 1 Μαρτίου 2007 - 07:57

Dr Money

Τα καλά θεμελιώδη δεδομένα των οικονομιών και των επιχειρήσεων ίσως δεν θα επαρκούσαν για να ανεβάσουν τις μετοχές στα τωρινά επίπεδα αν δεν υπήρχε ο παράγων ”ρευστότητα”.

Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα τόσο στο πρόσφατο όσο και στο μακρινό παρελθόν που το αποδεικνύουν.

Πού θα ήταν σήμερα οι μετοχές της Εθνικής Τράπεζας, της Alpha Bank, της Eurobank και αρκετών άλλων αν δεν υπήρχαν τα ξένα funds που διέθεταν την απαραίτητη ρευστότητα για να αγοράσουν το επενδυτικό στόρι που πούλαγαν; Πιθανόν σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα τιμών από τα τωρινά.

Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κάποιος για αρκετές ακόμη εταιρίες της μεσαίας και της μικρής κεφαλαιοποίησης που βρέθηκαν στο προσκήνιο όταν εντοπίστηκαν από τους έχοντες χρήμα προς επένδυση που βρίσκονταν στο εξωτερικό.

Η φράση ”έχουν τόσο πολύ χρήμα που δεν ξέρουν πού να το βάλουν” είναι απλοϊκή μεν αλλά αποτυπώνει μια πραγματικότητα σε παγκόσμια κλίμακα.

Επομένως, η συρρίκνωση της πλεονάζουσας ρευστότητας θα οδηγούσε σε μεγάλες και βίαιες αναπροσαρμογές τιμών που θα έκαναν την πρόσφατη χρηματιστηριακή διόρθωση να μοιάζει παιχνιδάκι.

Η παραδοσιακή οικονομική θεώρηση των πραγμάτων θέλει τη μεγάλη ρευστότητα να είναι δημιούργημα της χαλαρής νομισματικής πολιτικής και των ιστορικά χαμηλών επιτοκίων που υιοθέτησαν οι κεντρικές τράπεζες για να βοηθήσουν τις οικονομίες να βγουν από το τούνελ της ύφεσης και του αποπληθωρισμού.

Υπό αυτή την έννοια, η ρευστότητα είναι συνάρτηση του επιπέδου των επιτοκίων και μια σημαντική αύξηση των τελευταίων θα μπορούσε να κλονίσει τις αγορές.

Όπως όμως συνήθως συμβαίνει, υπάρχει και μια άλλη, διαφορετική ερμηνεία για τα αίτια που έχουν οδηγήσει στη σημερινή ”λίμνη χρήματος” και επομένως των συνεπειών της.

Σύμφωνα με τη δεύτερη ερμηνεία, η πλεονάζουσα ρευστότητα δεν είναι δημιούργημα της νομισματικής πολιτικής. Είναι δημιούργημα της πραγματικής οικονομίας.

Με άλλα λόγια, η βασική αιτία δημιουργίας του σημερινού ”βουνού ρευστότητας” είναι οι χαμηλές επενδυτικές δαπάνες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι άμεσες επενδύσεις είναι πολύ χαμηλές σε σχέση με τις αποταμιεύσεις κι αυτό αποτυπώνεται στο πραγματικό επιτόκιο 10ετίας, δηλαδή το ονομαστικό επιτόκιο μείον ο μέσος πληθωρισμός, που βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα παγκοσμίως σε σχέση με το ιστορικό μέσο επίπεδό του.

Από την άλλη πλευρά, παρατηρούν οι θιασώτες της νέας οικονομικής θεώρησης, όπως ο Στίβεν Τζεν της Morgan Stanley, το πραγματικό επιτόκιο στις χρηματαγορές έχει επανέλθει στο μακροχρόνιο μέσο επίπεδο.

Από τη στιγμή που οι κεντρικές τράπεζες προσδιορίζουν την πολιτική των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων, η πλεονάζουσα ρευστότητα δεν είναι δημιούργημα της πολιτικής τους, υποστηρίζουν.

Είναι σωστή η νέα θεώρηση πραγμάτων ή όχι; Η απάντηση στο ερώτημα έχει σημασία γιατί αν η νέα θεώρηση είναι σωστή, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι αισιόδοξο για τις χρηματιστηριακές αγορές και τις άλλες κινητές αξίες υψηλού κινδύνου.

Οι συνθήκες πλεονάζουσας ρευστότητας θα διατηρηθούν στις αγορές για αρκετό χρονικό διάστημα αν οι αυξήσεις επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες δεν είναι υπερβολικές, αφού χρειάζεται αρκετός χρόνος για να αυξηθούν οι επενδυτικές δαπάνες στα επίπεδα όπου βρίσκεται η αποταμίευση.

Με άλλα λόγια, η ρευστότητα θα συνεχίσει να είναι αρωγός στην περαιτέρω άνοδο των αξιών.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.